به گزارش میمتالز، این در حالی است که انواع پروفیلهای خاص، صنعتی و ساختمانی توسط برخی شرکتهای کوچک در نقاط مختلف کشور تولید میشود و این شرکتها در نبود بازاریابی مناسب و همچنین نظارتهای کافی در زمینه کنترل کیفیت محصول نهایی، فرصت ارائه و معرفی تولیدات خود را پیدا نکرده اند. عدمحمایت از سوی صنایع بالادستی آلومینیوم، مهمترین چالشی است که در حال حاضر فعالان این صنعت با آن روبه رو هستند. نوسان قیمت مواد اولیه، یکی دیگر از مشکلات تولیدکنندگان محصولات آلومینیومی طی ماههای اخیر بوده است. قیمت شمش و بیلت آلومینیومی در بازار آزاد طی دو ماه پایانی سال گذشته، با افزایش ۱۰۰درصدی همراه شد و از حدود ۸۰ تا ۹۰هزار تومان به ازای هر کیلوگرم، به حدود ۱۶۰ تا ۱۷۰هزار تومان به ازای هر کیلوگرم رسید.
در ادامه طی روزهای ابتدایی سالجاری، قیمت آن حدود ۱۰ تا ۱۵درصد کاهش یافت و در حال حاضر دوباره روند صعودی به خود گرفته و در حال افزایش است. نوسان قیمت مواد اولیه طی چهار ماه، بحران جدی برای تولیدکنندگان پروفیل آلومینیومی است که هیچ نقشی در نحوه قیمت گذاری ندارند و به دنبال عدمتامین شمش و بیلت مورد نیاز خود، آشفته و سردرگم شده اند؛ بنابراین تا زمانی که ما ذهنیت خود را معطوف به نرخ ارز و نوسان آن طی روزهای مختلف سال کنیم، باید در انتظار چنین اتفاقاتی در صنایع مختلف بهویژه صنعت آلومینیوم باشیم. بر اساس تحلیلهای بنگاههای اقتصادی و نگاه فعالان بازار، نوسان نرخ ارز، تنها یکی از پارامترهای تاثیرگذار بر تولید و صنعت است و تولیدکنندگان و صنعتگران داخلی نباید صرفا به دنبال مقایسه ارزش دلار و ریال و تاثیر آن بر بازار باشند.
کیفیت محصول، پارامتر بسیار مهمی است که همواره باید مورد توجه واحدهای تولیدی قرار بگیرد؛ چراکه تولید و صادرات یک محصول باکیفیت، میتواند ارزآوری قابلتوجهی هم برای شرکت تولیدکننده و هم اقتصاد کشور به همراه داشته باشد.
بی توجهی به یکسری پارامترهای اساسی و تاثیرگذار در تولید مانند گردش سرمایه، فروش اعتباری و…، چالش مهمی است که متاسفانه زیر سایه نوسان نرخ ارز نادیده گرفته میشود و آسیب و ضررهای بزرگتری را به واحدهای تولیدی وارد کرده است. تمامی این چالشها باعث شد برند دیجیآلوم با هدف برقراری ارتباط موثر میان تولیدکنندگان پروفیل آلومینیومی و مصرفکنندگان و صنعتگران راه اندازی شود و تاکنون و به خوبی توانسته زمینه معرفی و فروش بیش از ۸هزار مقطع آلومینیومی عمومی و اختصاصی را فراهم کند.
موفقیت صنعت آلومینیوم، در گرو همکاری و حمایت همه جانبه از فعالان این صنعت است. برای مثال، ما همواره به دنبال صادرات نفت خام هستیم؛ در حالی که میتوانیم با در نظر گرفتن مشوقهایی برای تولیدکنندگان محصولات پتروشیمی، نسبت به تولید و صادرات محصولات با ارزش افزوده بالاتر اقدام کنیم.
این اتفاق میتواند در صنعت آلومینیوم کشور نیز رخ دهد و به جای اینکه شمش و بیلت تولیدی توسط چهار اسملتر آلومینیومی را صادر کنیم، میتوانیم ضمن تسهیل در شرایط تامین خوراک صنایع پایین دستی آلومینیوم، زمینه تولید و صادرات محصولات آلومینیومی با ارزش افزوده بالا را فراهم کنیم و در ادامه بازار کشورهای همسایه مانند عراق را از ترکیه پس بگیریم. آینده نه تنها صنعت آلومینیوم بلکه تمامی صنایع، وابسته به سیاستگذاریهای کلان اقتصادی دولت است و اگر حمایتهای پایدارتر در درازمدت از فعالان صنعتی صورت پذیرد، نتایج خوبی در سراسر زنجیره تولید حاصل خواهد شد. نگاه تک بعدی به صنعت نفت، باید به سایر صنایع بهویژه معدن و صنایع معدنی همچون مس و آلومینیوم گسترش پیدا کند و در این صورت است که میتوانیم نسبت به رشد شاخصهای کلان اقتصادی در آینده امیدوار باشیم.
منبع: دنیای اقتصاد