به گزارش میمتالز، سجاد غرقی، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران چندی قبل در گفتوگویی عنوان کرد: بیش از ۷۰ درصد هزینههای عملیات معدنکاری در دنیا مرتبط با بخش ماشین آلات است و به روز بودن، سلامت، تنوع و در دسترس بودن ماشین آلات نقشی کلیدی در توسعه فعالیتهای معدنی و کاهش هزینهها دارد. با این حال معدنکاران ایرانی برای تامین ماشین آلات خود با مشکلات فراوانی مواجه هستند. اکنون به دلیل محدودیت در واردات ماشین آلات و ظرفیت تولید اندک در داخل تقاضای بسیار زیادی برای ماشین آلات معدنی در کشور انباشته شده است؛ برآوردها نشان میدهد نیاز واقعی کل معادن کشور بیش از ۲۵ هزار دستگاه انواع ماشین آلات معدنی است؛ علاوه بر این ۱۷ هزار دستگاه با عمر بیش از ۲۰ سال در معادن کشور مشغول به کار هستند که نیاز به تعمیرات اساسی دارند.
وی افزود: ظرفیت تولید بزرگترین تولیدکننده ماشین آلات معدنی در ایران ۱۸۰۸ دستگاه راهسازی و معدنی است که تعداد تولید واقعی آن صرفا ۲۱ دستگاه در سال بوده که تنها یکی از این دستگاهها بهطور خاص در حوزه معدن بوده است؛ بنابراین حتی در صورتی که این شرکت با تمام ظرفیت خود کار کند باز هم فاصله بسیار زیادی برای جبران نیاز معادن وجود دارد از جمله پیشنهادات اتاق تهران برای اصلاح روند موجود، صدور اجازه واردات ماشین آلات معدنی به معدن داران و پیمانکاران معدنی در کنار حمایت رقابتی از شرکتهای سازنده ماشین آلات داخلی بوده است بر این، اساس تغییر تمرکز و رویکرد این شرکتها از ساخت کامل به قطعه سازی و توسعه خدمات تعمیر و نگهداری ماشین آلات با توجه سن بالای ناوگان معدنی و تقاضای بالای داخل، اقتصادی و ضروری است.
براساس بخشنامه گمرک که چندی قبل منتشر شد، صدور مجوز ورود موقت ماشین آلات راهسازی و معدنی در گمرکات اجرایی به مدت ۶ ماه با رعایت شرایط اعلامی دفتر مقررات صادرات و واردات که شامل بیل مکانیکی با قدرت بیش از ۳۰۰ اسب بخار، لودر با قدرت بیش از ۳۵۰ اسب بخار، بولدوزر با قدرت بیش از ۳۶۰ اسب بخار و دامپتراک با ظرفیت بیش از ۱۰۰ تن با اخذ تضمین لازم امکان ورود موقت به کشور را خواهند داشت.
کیوان جعفری طهرانی، تحلیلگر ارشد بازار بین المللی فولاد و صنایع معدنی در اینباره تصریح کرد: وارد شدن ماشین آلات نو و دست دوم به ترمیم ناوگان قدیمی ماشین آلات معدنی و راهسازی کشور کمک شایانی خواهد کرد، چرا که این موضوع یکی از علل اصلی بالا بودن هزینههای تولید در کشور به دلیل هزینه بر بودن تعمیر و نگهداری ماشین آلات قدیمی است.
وی ادامه داد: باید به این نکته توجه داشت که واردات ماشین آلات نو که نیازمند سوختهای جدیدی نظیر یورو ۵ و یورو ۶ (حاوی سولفور پایین) هستند میتواند به مشکل تازهای در این حوزه تبدیل شود؛ چرا که به دلیل محدودیتهای حال حاضر و تولید سوخت گازوئیل حاوی سولفور بالا در پالایشگاههای کشور، بسیاری از ماشین آلات ساخت جدید نمیتوانند با این سوخت کار کنند.
وی افزود: وقوع این اتفاق میتواند سبب شود راندمان مورد انتظار در آینده رقم نخورد. در نتیجه لازم است به سوخت مصرفی ماشین آلات معدنی وارداتی و تطابق آن با سوخت تولیدی پالایشگاههای داخلی توجه داشت و بالطبع به واردات ماشین آلات دست دوم با وضعیت کاری مناسب، ولی سال ساخت پایینتر که قابلیت استفاده از سوخت با سولفور بالا را دارند، توجه بیشتر کرد.