به گزارش میمتالز، برزیل دارای ۵.۴ میلیون هکتار معادن قانونی فعال است که تقریباً برابر با میزان مساحت خشکی کشور کرواسی است. این معادن قانونی در سراسر این کشور واقع شده، اما بیشتر آنها در مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری هستند که دارای بزرگترین ذخایر کربن آلی خاک هستند و حدود ۱.۰۵ گیگا تن تخمین زده میشود.
با توجه به این وضعیت، دانشمندان پیشنهاد داده اند که احیای پس از استخراج معادن، شامل بازسازی خاک با استفاده از باطلههای معادن و سایر پسماندها مانند زبالههای خانگی و صنعتی میتواند راه حلی برای جبران انتشار دی اکسید کربن باشد.
محاسبات آنها نشان میدهد که این خاکهای آنتروپیک، که تحت عنوان تکنوسول شناخته میشوند، به طور بالقوه میتوانند تا ۶۰ درصد از انتشار دی اکسید کربن وابسته به خاک را جبران کنند. بازیابی ذخایر آلی خاک با تکنوسولها وابسته به آب و هوا است و تکنوسولهای گرمسیری بیشترین بازیابی ذخایر کربن بالقوه را به دلیل ورودی بالای کربن مشتق شده از گیاه و پتانسیل قوی برای تثبیت کربن از طریق فعل و انفعالات معدنی-آلی نشان میدهد. البته محققان تاکید میکنند که برخی از انواع زبالههای معادن حاوی عناصر بالقوه سمی مانند آرسنیک، جیوه، کادمیوم، مس و سرب هستند و باید اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از استفاده از آنها انجام شود.
بنابراین، قبل از تبدیل آنها به خاکهای تکنو (تکنوسول)، استفاده از تکنیکهای اصلاحی مانند گیاه پالایی یا استفاده از گیاهان و میکروبهای خاک مرتبط برای کاهش سطوح یا اثرات سمی آلایندهها و اصلاح خاک و بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی آن، که شامل افزودن برخی مواد است، مهم است.
منبع: ایفنا