فاز دوم فولادسازی گروه ملی فولاد تا اسفندماه افتتاح می‌شود

به گزارش می‌متالز، زمان زیادی از مطرح شدن موضوع فولاد سبز در جهان نمی‌گذرد. در حال حاضر کشور‌هایی اروپایی برای کاهش آلایندگی ناشی از تولید فولاد، به‌دنبال استفاده از فولاد بدون کربن هستند؛ چراکه به‌طور جدی متعهد شده‌اند به سهم خود میزان کربن آلاینده هوا را کاهش دهند و یکی از راه‌هایی که از میزان آلایندگی‌ها می‌کاهد، تولید فولاد سبز است. این مطالب را دکتر «علی محمدی» مدیرعامل گروه ملی صنعتی فولاد ایران در گفتگوی اختصاصی با «می‌متالز» عنوان کرد و گفت: در دنیا صنایع گوناگون تلاش می‌کنند میزان گاز‌های گلخانه‌ای را به حداقل کاهش دهند، اما در ایران هیچ‌کدام از کارخانه‌ها تاکنون به‌طور جدی روی این موضوع سرمایه‌گذاری نکرده‌اند. حتی در برنامه تولید ۵۵ میلیون تن فولاد بر اساس سند چشم‌انداز هم تا کنون یک گرم فولاد سبز تولید نشده است. البته توجه شرکت‌ها به این مقوله کاملا جدی است و امیدواریم محقق شود.

محمدی در پاسخ به این پرسش که تولید فولاد سبز گران تمام می‌شود، گفت: گاه چاره‌ای نیست. وقتی محصولی خریدار داشته باشد، بابت آن پول هم پرداخت می‌شود. امکان ندارد یک محصول گران تولید شود، اما ارزان به فروش برسد. اگر بنا باشد هزینه تولید هر تن فولاد، ۱۰۰ دلار افزایش پیدا کند حتما متقاضی دارد که حاضر است با ۱۰۰ دلار در هر تن بیشتر آن را خریداری کند؛ بنابراین در بحث بازرگانی آن نگرانی وجود ندارد. ضمن اینکه فولاد سبز فعلا یک مقوله است، یعنی هنوز بازاری ندارد و حتی در اروپا هم تولید چندانی ندارد. این‌گونه نیست که کل این صنعت یک شبه فولاد سبز شود و بعد همه فولاد سبز و بی‌کربن تولید کنند. در حال حاضر در کل جهان ۱۰ درصد فولاد سبز وجود ندارد؛ بنابراین پروژه‌ای که درباره آن صحبت می‌کنیم، فعلا یک مفهوم است که در آینده به سمت آن می‌رویم. زمانی همه فولاد‌های دنیا کوره بلند بودند، پس از آن کوره قوس الکتریکی آمد و آرام‌آرام به این سمت رفتند که خود باعث کاهش هزینه‌ها و تولید بهتر و ارزان‌تر می‌شود.

وی در پاسخ به این پرسش که در حوزه انرژی چالش‌هایی نیز اظهار کرد: این چالش‌ها فقط مختص فولاد نیست برای کل صنعت و کشور است. هر قدر هزینه‌های تولید گاز بالاتر برود، کشور دچار چالش بیشتری می‌شود. حالا دولت باید تصمیم بگیرد این هزینه‌ها را برای کشور بپذیرد یا نه. قاعدتا وقتی هزینه تولید بالا برود، قیمت محصول هم افزایش خواهد داشت.

ظرفیت گروه ملی صنعتی فولاد

محمدی در ادامه درباره فعالیت گروه ملی فولاد عنوان کرد: در گروه ملی فولاد، سال گذشته تولید از ۳۰۰۰۰ تن شروع شد که تا پایان سال به ۶۰۰۰۰ تن رسیدیم و به‌دلیل برنامه تعمیراتی، ۸۰۰۰۰ تن تولید در ماه جاری داریم. امیدواریم تا پایان سال به تولید ۱۰۰۰۰۰ تن محصول برسیم که تقریبا بالاتر از نقطه سربه‌سر ماست. مشکل چندانی برای تحقق این هدف نداریم. بر اساس تعمیرات خوبی که داشتیم، ۸ خط تولید و بازار صادراتی را در اختیار داریم، مشکلی در تحقق این میزان تولید نداریم. تأمین خوراک در حال انجام است و بانک ملی مخصوصا در بحث تأمین ال‌سی و ضمانتنامه، کمک خوبی برای ماست. اگر این فرآیند و عرضه اعتباری شمش و آهن اسفنجی به همین صورت ادامه یابد، مشکلی در رسیدن به این میزان تولید نخواهیم داشت. در مورد طرح‌های توسعه نیز فاز دوم فولادسازی ما تا اسفندماه افتتاح می‌شود؛ یعنی اولین ذوب را از این کارخانه در اسفندماه می‌گیریم.

مدیرعامل گروه ملی صنعتی فولاد ایران همچنین گفت: ظرفیت ما به ۸۶۰ هزار تن می‌رسد، چراکه ما یک ظرفیت ۴۳۰ هزار تن تولید شمش داریم و واحد دوم ما نیز ۴۳۰ هزار تن است که مجموع آن‌ها به ۸۶۰ هزار تن شمش می‌رسد که در کنار یک و نیم میلیون تن محصولات نوردی، شرایط ما را قدری بهتر خواهد کرد. دومین کارخانه ما که مطالعاتش انجام شده و به‌دنبال تأمین مالی آن هستیم، یک کارخانه احیای مستقیم یک میلیون تنی است. برای تامین منابع ارزی راه‌اندازی این واحد به روش میدرکس از بانک ملی کمک می‌گیریم. با شروع کار این کارخانه می‌توانیم خوراک فولادسازی را تأمین کنیم. البته اگر شرایطی فراهم شود که شرکت فولاد خوزستان، آهن اسفنجی مازادی که دارد را طی یک قرارداد بلندمدت به ما بدهد و آهن اسفنجی مورد نیازمان تأمین می‌شود، دیگر نیازی نیست ۱۰۰‌میلیون یورو سرمایه‌گذاری مازاد، آن هم با این شرایط ارزی کشور، انجام دهیم.

اتاق فولاد خوزستان

محمدی در پاسخ به این پرسش که همکاری‌های خوبی بین شرکت‌های فولادی در استان خوزستان وجود دارد، اظهار کرد: بله همه به دنبال این موضوع هستیم که این اتفاق بیفتد. در همین راستا، اتاق فولاد خوزستان را تشکیل دادیم. تشکل منسجمی شده که هر ماه نشست‌هایی با حضور ۱۷ تا ۱۸ شرکت فولاد خوزستان که دومین قطب فولاد کشور است، برگزار می‌کنیم و با هم به وفاق رسیده‌ایم. البته اگر دولت خود با مقررات مانع از این روند نشود و به عنوان نمونه، شرکت‌های داخلی استانی بتوانند راحت از فولاد خوزستان شمش مورد نیازشان را تامین کنند یا آهن اسفنجی مازاد در اختیار ما قرار بگیرد، این رویکرد بسیار خوشایندی خواهد بود.

وی در ادامه افزود: تصور کنید برای نمونه یک میلیون تن شمش از بیرون استان وارد کنیم، هزینه گازوئیل، تخریب جاده، وسیله حمل، تریلی و... را پیش‌رو خواهیم داشت تا همین کالا تولید شود و از خوزستان میلگرد تولیدشده را به شمال و تهران منتقل کنیم. این رفت و برگشت‌ها به‌جز فرسایش جاده‌ها و استهلاک ناوگان حمل‌ونقل سودی ندارد. اگر مقررات دولتی اجازه دهد در هر استانی تأمین به راحتی انجام شود برای گروه ملی تولید فولاد و همه شرکت‌ها یک فرصت بزرگ است؛ بنابراین اگر فولاد خوزستان این مجوز دولتی را داشته باشد و آهن اسفنجی مازاد را به ما بدهند، دیگر نیازی به ۱۰۰ میلیون یورو سرمایه‌گذاری مازاد نیست.

مدیرعامل گروه ملی صنعتی فولاد ایران ادامه داد: مورد دیگر کارخانه لوله‌سازی است که در ایران منحصر به فرد است و در حال توسعه آن هستیم. امیدواریم سال آینده بتوانیم آن را هم افتتاح کنیم و یک سبد کامل از لوله بدون درز تولید کنیم. این از جمله اقداماتی است که تا یکی، دو سال آینده در برنامه داریم.

محمدی همچنین در پاسخ به این پرسش خبرنگار «می متالز» که آیا قصد ایجاد نیروگاه دارید، گفت: خیر، ما به حجم زیاد برقی که فولادسازان مصرف می‌کنند، نیاز نداریم. نیاز ما به حدود ۱۵۰ مگاوات برق است که در حال حاضر این حجم در دسترس ماست و مشکلی برای تأمین برق نداریم. البته ۳ ماه تابستان به مشکل برمی‌خوریم، اما اینکه مانند فولاد خوزستان یا فولاد مبارکه، به یک نیروگاه ۵۰۰ مگاواتی نیاز داشته باشیم، نه در حال حاضر چنین نیازی نداریم.

تولید فولاد‌های خاص

وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا به فکر تولید فولاد‌های خاص هستید، تصریح کرد: فولاد‌های خاص ارزش‌افزوده بالاتری دارند، فولاد زنگ نزن که در حال حاضر در کشور تولید نمی‌شود؛ بنابراین یک فرصت این است که به این سمت برویم. فولاد‌های آلیاژی نیز فرصت بسیاری دارد چراکه در کشور خیلی کم تولید می‌شوند. این موارد به عنوان فرصت سرمایه‌گذاری در آینده حتما مدنظر ما قرار دارد و سایر شرکت‌های فولادساز نیز به آن فکر می‌کنند یا بعضا در حال سرمایه‌گذاری در این بخش‌ها هستند. با تمام این‌ها فعلا در این زمینه تولید چندانی نداریم.

مدیرعامل گروه ملی صنعتی فولاد ایران در پاسخ به پرسشی مبنی بر روند بازگشت ارز حاصل از صادرات، اظهار کرد: در حال حاضر بانک مرکزی اجازه می‌دهد ارز صادرات را برای واردات با یک مجوز و ثبت سفارش استفاده کنیم. هرچند این فرآیند زمان‌بر است، اما خوشبختانه در حال انجام است. این منابع در طرح‌های توسعه هزینه می‌شود. البته بهترین جا برای مصارف ارزی هم، تاسیس همین کارخانه‌ها و ورود فناوری‌های جدید است که علاوه بر ایجاد اشتغال، می‌توانیم محصولات باکیفیت‌تر و قابل رقابت‌تری در بازار جهانی و شرکت‌های ایرانی عرضه کرده و قوای اقتصادی کشور را بیشتر کنیم.

محمدی درباره میزان صادراتی که سال گذشته داشته‌اند، اظهار کرد: به‌دلیل تولید کم، سال گذشته عدد صادراتی چندان قابل‌توجهی نداشتیم. این عدد فقط حدود ۲۰ میلیون دلار بود، اما امسال میزان صادرات خیلی بیشتر خواهد بود.

وضعیت نیروی انسانی

وی همچنین درباره وضعیت نیروی انسانی این مجموعه بیان داشت: به‌طور مستقیم ۳۰۰۰ نفر به‌طور غیرمستقیم ۶۰۰۰ نیروی انسانی شاغل داریم که میانگین سنی آن‌ها ۴۰ سال هستند و هرکدام ۱۷ تا ۱۸ سال سابقه کار دارند؛ یعنی در عین جوانی، پختگی هستند که فکر می‌کنم این حجم از دانش، جوانی، پختگی و تخصص را احتمالا هیچ شرکت نوردی در کشور ندارد. الان در گروه ملی صنعتی فولاد ایران هیچ مشکلی از نظر نیروی انسانی وجود ندارد. با توجه به اتفاقاتی که در گذشته افتاده و کسری‌هایی که وجود داشته، تلاش کردیم جبران کنیم و برای نیرو‌هایی که تولید بیشتری برای گروه ملی رقم می‌زنند، رفاه بیشتری ایجاد کنیم. در حال حاضر شرایط نیروی انسانی گروه ملی، خوب و مناسب است.

برنامه سهامدار عمده، فروش یکجای گروه ملی فولاد است

مدیرعامل گروه ملی صنعتی فولاد ایران درباره عرضه سهام این شرکت در فرابورس نیز گفت: شرکت‌های زیان‌ده امکان عرضه سهام در بورس را ندارند، ولی برنامه سهامدار عمده، فروش یکجای گروه ملی فولاد است، چراکه بانک ملی باید از بنگاهداری خارج شود. امیدواریم یک شرکت اهلیت‌دار، گروه ملی فولاد را خریداری و به بهترین شکل مدیریت کند، زیرا فرصتی برای کشور است. باید بپذیریم در شرایط کنونی تولد واحد‌هایی مانند گروه ملی و ذوب آهن اصفهان خیلی سخت و دست‌نیافتنی است. من امیدوارم حمایت‌های کوچکی که به ویژه از سوی بانک‌ها می‌شود، ادامه‌دار باشد و بانک‌ها منابع مالی ال‌سی را تامین‌کنند، عرضه در بورس بهتر انجام شود. گروه ملی و ذوب آهن می‌توانند دوباره تبدیل به شرکت‌های سودده با قابلیت‌های بالا باشند و به اقتصاد کشور کمک کنند و بخشی از مصالحی که در تامین مسکن نگرانی دولت به‌شمار می‌رود را تامین کنند. این دو شرکت به تنهایی می‌توانند کل میلگرد مورد نیاز دولت برای پروژه‌های مسکن را تامین کنند.

گفتگو از علیرضا جعفری نژاد