به گزارش میمتالز به نقل از ایراسین، نمایشگاهها یکی از مهمترین ابزارهای توسعه اقتصادی و تجاری هستند و میتوانند فرصتی برای شرکتها و افراد برای معرفی محصولات و خدمات خود، برقراری ارتباط با مشتریان و شرکای تجاری، و کسب اطلاعات جدید فراهم کنند. با این حال، به نظر میرسد برگزاری نمایشگاه اوراسیا در ایران، با مشکلاتی همراه بوده است.
یکی از مهمترین نکاتی که باید در برنامهریزی نمایشگاه اوراسیا مورد توجه قرار میگرفت، تعیین اهداف و خروجیهای نمایشگاه بود. برگزارکننده و شرکتکنندگان باید بدانند که انتظار میرود از برگزاری نمایشگاه چه دستاوردهایی حاصل شود.
یکی از مهمترین مسائل شاید عدم وجود نقشه راه مشخص برای برگزاری نمایشگاه اوراسیا بود، غرفهداران این نمایشگاه بر این باور بودند که مشارکت در این نمایشگاه که بعضا نیز تکلیفی بوده است، صرفاً هزینه کردهاند و هیچ دستاورد ملموسی برای آنها نداشته است.
یکی دیگر از غرفهداران میگوید: نمایشگاه اوراسیا از نظر محتوایی شبیه به سایر نمایشگاههای تخصصی این حوزه بوده و قابل مقایسه با نمایشگاههای بینالمللی برگزار شده نبود. این نمایشگاه فاقد رویدادهای موثر جانبی و برنامههای مفید آموزشی بود که میتوانند به ایجاد جذابیت نمایشگاهها کمک کند.
طبق برآوردها و گفتگوهای صورت گرفته هزینه تهیه غرفه، غرفه سازی و سایر امور جانبی مربوطه برای هر غرفه در حدود یک میلیارد تومان هزینه میشود! این، اما در شرایطی است که شما در لیست اسپانسری نمایشگاه نباشید! در صورت اسپانسری در حدود ۳ تا ۴ میلیارد تومان هزینه به مخارج نمایشگاهی یک مجموعه اضافه خواهد شد. شرکتکنندگان برای حضور در نمایشگاه باید هزینههای زیادی را صرف غرفهسازی، هزینه نیروی انسانی، و هزینه تبلیغات و... کنند. این هزینهها میتواند برای شرکتهای کوچک و متوسط، که منابع محدودی دارند، بسیار سنگین باشد.
مبتنی بر زمزمههایی که از نمایشگاه به گوش میرسید شرکتکنندگان نمایشگاه و شرکتهای بزرگ اغلب از برگزاری نمایشگاهها رضایت نداشتند. آنها معتقدند که نمایشگاهها هزینهبر هستند و خروجی چندانی برای آنها ندارند. این امر میتواند منجر به کاهش حضور شرکتهای بزرگ در نمایشگاهها شود.
شاهد بودیم که در بازه زمانی برگزاری نمایشگاه اوراسیا، سه نمایشگاه دیگر در حوزه شیلات، تبلیغات و چسب برگزار شد! شابد بتوان ارتباط معناداری میان نمایشگاه اوراسیا و تبلیغات از جهت بهرمندی مدیران و کارشناسان روابط عمومیهای مجموعه از نمایشگاه تبلیغات یافت، اما برگزاری همزمان نمایشگاه شیلات و چسب اقدام مناسبی نبود. از سوی دیگر نیز تبلیغات محیطی از جهت عدم تفکیک پذیری سبب میشد مخاطبان هر نمایشگاه با تبلیغاتی نامربوط به حوزه موردنظر خود روبرو شده و دچار سردرگمی شوند.
جانمایی نامناسب نیز از دیگر مسائل گمراهکننده برای شرکتکنندگان و بازدیدکنندگان بود. سالنهای مربوط به نمایشگاه اوراسیا در مجاورت نمایشگاه تبلیغات و سالنهای دیگر بود. با وجود وسعت بسیار زیاد فضای نمایشگاه بینالمللی تفکیک این بخشها افراد را سردرگم میکرد. این امر منجر به برگزاری همزمان چندین نمایشگاه در یک بازه زمانی شده است. این موضوع میتواند باعث سردرگمی بازدیدکنندگان و کاهش جذابیت نمایشگاهها شود.
نشستهای تخصصی و ایجاد بستر و مسیری برای گفتمان مشترک و همکاری شرکتهای تولیدکننده و فعال داخلی با کشورهای عضو اوراسیا میتوانست یکی از بخشهای مهم این نمایشگاه باشد. این بخش میتوانست فرصتی برای شرکتکنندگان برای کسب اطلاعات جدید، آشنایی با آخرین فناوریها، و برقراری ارتباط با کارشناسان و متخصصان باشد. با این حال، به نظر میرسید برگزاری نشستهای تخصصی در دومین نمایشگاه اوراسیا به درستی انجام نشده بود.
در نمایشگاه اوراسیا ۱۴۰۲، یکی از شرکتکنندگان در نشست تخصصی صنعت و معدن، تجربهای ناموفق داشته است. این شرکتکننده در نشست تخصصی شرکت کرد، اما با توجه به نامرتبط بودن شکت کنندگان به لحاظ نوع و حجم فعالیت، نتوانست اطلاعات مورد نیاز خود را کسب کند.
این تجربه ناموفق نشان میدهد که لازم است در برگزاری نشستهای تخصصی نمایشگاههای صنعت و معدن، بازنگری شود. نشستها باید به گونهای برگزار شوند که نیازهای شرکتکنندگان مختلف را برآورده کنند.
با انجام این اقدامات، میتوان برگزاری نمایشگاههای اوراسیا را در سالهای آتی در ایران بهبود بخشید و از آنها به عنوان ابزاری موثر برای توسعه اقتصادی و تجاری استفاده کرد.