جایگاه مغفول مانده زغال سنگ ایران

‌می‌متالز - اساسا زغال سنگ در دنیا به دلیل اینکه منبع تامین انرژی است، عنصری مهم به شمار می‌رود. از نظر اهمیت این نوع سوخت، در ابتدا اتحادیه اروپا، به اتحادیه زغال سنگ اروپا معروف بوده و سپس به اتحادیه زغال سنگ و فولاد اروپا تبدیل شده و پس از جنگ جهانی دوم، به اتحادیه اروپا بدل شده است؛ بنابراین باید این موضوع را در نظر گرفت که انرژی در روزگار ما نقش بسیار تعیین کننده‌ای در زندگی بشر دارد.

به گزارش می‌متالز، همچنان حدود ۵۵‌ درصد انرژی موردنیاز دنیا را زغال سنگ تامین می‌کند. در کشور ما منابع زغال سنگ قابل‌توجهی وجود دارد، اما به دلیل داشتن منابع نفتی و گازی فراوان، منبع زغال سنگ نادیده گرفته شده و این صنعت به واقع یک صنعت مغفول مانده است. همین موضوع باعث یک انحراف اساسی در زمینه تامین انرژی در کشور شده است. گاز در جهان یک سوخت تمیز، لوکس و گران‌قیمت قلمداد می‌شود، بنابراین در دنیا کسی با گاز سیمان، گچ یا حتی فولاد تولید نمی‌کند.

برخی صنایع را با زغال سنگ تولید می‌کنند که انرژی ارزانی محسوب می‌شود. در کشور ما به دلیل استفاده بی رویه از گاز، یک ناترازی در میزان تولید و مصرف گاز به وجود آمده است و هم اکنون روزانه حدود ۲۰۰ میلیون مترمکعب در کشور ناترازی گاز داریم، چراکه تمام مصارف انرژی در کشور از طریق گاز تامین می‌شود، در حالی که کشور‌ها در دنیا معمولا یک سبدی از انرژی را برای خود تعریف کرده اند که اگر هر یک از این منابع با مشکل برخورد کرد، کل کشور با بحران روبه‌رو نشود. همان گونه که در دعوای روسیه با آلمان و کشور‌های اروپایی شاهد بودیم که به یکباره روسیه گاز خود را به روی اروپایی‌ها بست و اروپا را تا حدی با مشکل مواجه کرد، اما اروپا با بحران اساسی روبه‌رو نشد، چراکه اروپا ۲۵‌درصد از سبد خود را بر گاز متمرکز کرده بود. ایران با فرض بی نهایت بودن منابع گازی، حدود ۹۷ تا ۹۸‌درصد تامین انرژی خود را بر این نوع سوخت متمرکز کرده است؛ از این رو گازی که روی آن تکیه کرده ایم، ۹۰‌درصد آن از عسلویه تامین می‌شود. هیچ‌گاه مدیریت انرژی به درستی در کشور وجود نداشته است و پس از انقلاب تمام تامین انرژی کشور بر گاز متمرکز شده و گاز را نیز با یارانه ۹۵‌درصد به مردم و صنایع داده اند، طبیعی است که با این روال مردم و صنایع نیز هیچ‌گونه انگیزه‌ای برای صرفه جویی نداشته اند.

نتیجه آن آلودگی شهرها، گرمایش زمین و... شده است. ایران باوجود اینکه کشوری صنعتی نیست، اما در تولید دی اکسیدکربن رتبه بالایی را به خود اختصاص داده است. بدون شک اگر روزی در دنیا بخواهند کشور‌هایی را که دی اکسیدکربن بالایی تولید می‌کنند، جریمه کنند، ایران دچار بحران خواهد شد. در ایران بیش از اندازه انرژی مصرف می‌شود، برای نمونه ترکیه همسایه ایران، تقریبا به اندازه ایران جمعیت دارد، هوای سردتری نسبت به کشور ما دارد و از ما نیز صنعتی‌تر است و باوجود حدود ۴۰ تا ۵۰ میلیون نفر گردشگر، ولی متوسط مصرف گاز روزانه آن‌ها ۲۰۰میلیون مترمکعب است، در حالی که ما یک میلیارد مترمکعب گاز مصرف می‌کنیم. تمام این شرایط به این دلیل است که باوجود گاز، جایگاه زغال سنگ در ایران بسیار مغفول مانده است.