به گزارش میمتالز، بر اساس اعلام سازمان امور مالیاتی کشور و طبق احکام قانون پایانههای فروشگاهی و سامانه مودیان برای سال ۱۴۰۲، افراد حقیقی که میزان فروش آنها ۱۵۰ برابر معافیت موضوع ماده ۸۴ شود (۱۸ میلیارد تومان)، مکلف به ارسال صورت حساب نوع یک و دو هستند؛ بنابراین هر فردی تا شهریور ماه سال ۱۴۰۲، فروش خالص کالا و خدماتش از ۱۸ میلیارد تومان عبور کرده باشد، مکلف شده که از اول دی ماه سال ۱۴۰۲ صورت حساب الکترونیکی صادر کند. البته این الزام برای شرکتها و اشخاص حقوقی از قبل ایجاد شده است.
یعنی اگر خریداری آمد و فاکتور درخواست کرد، اگر مصرفکننده نهایی بود، باید صورت حساب نوع دو برای او صادر کند و اگر شخصی بود که قصد داشت از اعتبار ارزش افزوده استفاده کند باید برای او صورت حساب نوع یک صادر شود.
لازم به ذکر است، حد نصاب در نظر گرفته شده برای سال ۱۴۰۳، ۱۰۰ برابر معافیت موضوع ماده ۸۴ قانون مالیاتهای مستقیم (۱۴ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان) و برای سال ۱۴۰۴، ۵۰ برابر آن در نظر گرفته شده است.
همانطور که اشاره شد، اشخاص حقوقی مکلف به ثبت نام در سامانه و ملزم به صدور صورت حساب الکترونیکی نوع یک و دو هستند. در میان اشخاص حقیقی نیز، افرادی که فروش خالص بالای ۱۸ میلیارد تومان دارند ملزم به صدور صورت حساب نوع یک و دو هستند. البته در کنار این موارد عده دیگری نیز به سامانه ملحق شدهاند.
به طور مثال طلافروشان براساس ماده ۲۶ قانون مالیات ارزش افزوده مکلف به ثبت نام در سامانه و ارسال صورت حساب نوع یک و دو هستند. در کنار این گروه، فروشندگان مواد معدنی به واحدهای فرآوری مواد معدنی به حکم قانون بودجه ۱۴۰۲ و در کنار آنها پزشکان، روانشناسان و مشاوران خانواده نیز مکلف به صدور صورت حساب نوع یک و دو هستند.
صورتحسابهای الکترونیکی دارای تقسیم بندیهای مختلفی است و از جنبههای مختلفی میتوان آن را طبقه بندی کرد که مهمترین آنها عبارتند از:
هر یک از این صورتحسابها در موارد مخصوص به خود صادر میگردند و مودیان مالیاتی موظفند بر حسب نوع فعالیت و همچنین نوع مشتریان خود از یک یا چند نوع از این صورتحسابها استفاده کنند.
صورتحساب الکترونیکی نوع اول یا همان صورتحساب با اطلاعات کامل صورتحسابی است که توسط فعالان اقتصادی (شامل شرکت ها، موسسات و صاحبان مشاغل و...) صادر میگردد که مشتریان آنها نیز فعال اقتصادی هستند و به عبارتی دارای کسب و کار هستند.
صورتحساب الکترونیکی نوع دوم صورتحسابی است که فقط حاوی اطلاعات فروشنده و اطلاعات کالا و خدمات موضوع معامله است و اطلاعات خریدار در آن درج نمیگردد.
این صورتحساب صرفا برای افرادی باید مورد استفاده قرار گیرد که مشتری کالاها و خدمات آنها خرده فروشی و واحدهای صنفی مصرف کننده نهایی است، چرا که اعتبار ارزش افزوده آن برای خریداران این نوع صورتحساب قابل قبول نیست و همچنین از آن جایی که اطلاعات خریدار در آن درج نمیگردد نمیتوان به عنوان فاکتور خرید از آن استفاده کرد، در نتیجه پذیرش خرید و هزینه آن نیز غیر قابل قبول است.
صورتحساب الکترونیکی نوع سوم همان «رسید پرداخت وجه» صادره از دستگاه کارتخوان بانکی و یا درگاه الکترونیکی پرداخت که حسب مقررات اعلامی سازمان امور مالیاتی کشور، به عنوان پایانه فروشگاهی فروشنده (مودی) پذیرفته میشود، میباشند.
منبع: خبرگزاری تسنیم