سیمان زیر پتک قیمت‌های دستوری

به گزارش می‌متالز، علاوه بر این هر ساله با آغاز فصل تابستان مساله محدودیت‌های برق تبدیل به یک چالش همیشگی می‌شود و انجمن کارفرمایی صنعت سیمان به روال معمول برای هماهنگی با وزارت نیرو جلسه‌ای را با مسوولان برگزار می‌کند؛ نکته امیدوارکننده این است که وزارت نیرو برخلاف شرکت ملی پخش که برای تخصیص مازوت، تولید سیمان در زمستان را دچار چالش‌های فراوانی کرده، با برنامه‌ریزی درست و هماهنگی با شرکت‌ها به گونه‌ای عمل کرده که چرخ این صنعت بچرخد و در چنین شرایطی صنعت سیمان که اوضاع تامین انرژی را در سال‌های آتی نیز بر وفق مراد نمی‌بیند، بهینه‌سازی و تولید سیمان‌های جدید را در دستور کار قرار داده است تا از نظر کیفی نیز همپای کمیت، اتفاقات جدید برای صنعت خاکستری رقم بخورد و علاوه بر کاهش استفاده از کلینکر، در میزان استفاده از سوخت هم شاهد صرفه‌جویی باشیم.

با وجود این، برای تحقق این مهم حمایت مصرف‌کنندگان امری حیاتی است و باید فرهنگ‌سازی لازم برای جامعه هدف از جمله پیمانکاران و سازندگان انجام شود و به همین خاطر ایفای نقش آگاهی بخشی توسط تشکل‌های مردم نهاد مانند سازمان نظام مهندسی می‌تواند منجر به آگاهی عموم جامعه شود؛ با تمام این تفاسیر مدیران صنعت سیمان اعتقاد دارند که اگر چه تحولات مثبتی به صورت خود‌جوش در شرف اتفاق است، اما دولت صنایعی مانند سیمان را که از نظر اقتصادی وضعیت مطلوبی ندارند، نباید مجبور به اقداماتی مانند احداث نیروگاه کنند بلکه اجرای پروژه‌هایی از این دست از وظایف دولت است و صنعت خاکستری توان مالی لازم را برای تامین برق ندارند؛ البته در نظر گرفتن محرک‌های تشویقی می‌تواند اتفاقات مثبتی را در زمینه تولید انرژی و کاهش مصرف آن رقم بزند.

در همین خصوص علی‌اصغر گرشاسبی گفت: با توجه به روند افزایشی هزینه‌های تولید، گران شدن سوخت، مالیات‌ها و... قیمت تمام شده تولید سیمان برای شرکت‌های سیمانی به‌ویژه شرکت‌های شمال شرق کشور که از مراکز تقاضا فاصله دارند، به شدت افزایش یافته، اما متاسفانه دولت در سال جدید کماکان اجازه افزایش قیمت‌ها را صادر نکرده است.

علی‌اصغر گرشاسبی در پاسخ به این سوال که به نظر می‌رسد اعلام سود توسط برخی شرکت‌های سیمانی در افزایش ندادن قیمت پایه سیمان در بورس‌کالا موثر بوده است، اظهار کرد: سود‌هایی که از طریق شرکت‌های سیمانی اعلام می‌شود بر اساس اصول حسابداری و دفتری است در حالی که تنها در صورتی می‌توان گفت سیمانی‌ها سود‌آوری داشته‌اند که هزینه‌های استهلاک و همچنین ارزش روز کارخانه مدنظر قرار بگیرد؛ ضمن اینکه حتی در سود‌های غیر‌واقعی دفتری کارخانه‌ها سود‌های شناسایی شده بسیار اندک و حدود ۶‌درصد است و اگر قرار بر بهسازی و نوسازی بخش کوچکی از کارخانه باشد، برای تامین مالی آن با مشکل مواجه هستند؛ در سود‌آور نبودن صنعت سیمان با قیمت‌گذاری دستوری همین بس که هیچ کس برای سرمایه‌گذاری در صنعت سیمان اقدام نمی‌کند؛ بنابراین به نظر می‌رسد فقدان سرمایه‌گذاری به دلیل سود‌آور نبودن در صنعت برق که امروز گریبان تمام صنایع را گرفته با وضعیت حاضر در صنعت سیمان هم اتفاق می‌افتد چرا که سال‌هاست خبری از سرمایه‌گذاری‌های جدید در تولید نیست.

وی با اشاره به اینکه صنعت سیمان دچار خودخوری شده است، گفت: متاسفانه شرایط به‌گونه‌ای پیش رفته که از یکسو در فصل افزایش تقاضا هستیم و از سوی دیگر با توجه به افزایش هزینه و جلوگیری از تغییر قیمت پایه، تولید فاقد صرفه اقتصادی است.

گرشاسبی با اشاره به اینکه برق‌های منطقه‌ای اعلام کرده‌اند که محدودیت‌ها از ابتدای خرداد تا پایان شهریور برای صنایع پرمصرف از جمله صنعت سیمان اعمال شود، خاطرنشان کرد: سال گذشته شاهد هماهنگی‌های قابل تقدیر وزارت نیرو بودیم به‌گونه‌ای که برق ما در تابستان ۱۴۰۲، ۱۲‌درصد بیشتر از مدت مشابه سال ۱۴۰۱ تامین شد و امیدواریم در تابستان امسال هم تدابیر لازم را برای صنعت سیمان اتخاذ کنند.

وی در عین حال با انتقاد از اجبار صنایع به تولید برق و احداث نیروگاه عنوان کرد: معتقدم دولت می‌تواند با در نظر گرفتن بسته‌های تشویقی برای صنایعی همچون سیمان آنها را به تولید برق ترغیب کند، اما نباید احداث نیروگاه و برق تبدیل به یک وظیفه برای صنایعی شود که هر کدام در زمینه‌ای خاص تخصص دارند؛ بنابراین برق به عنوان زیرساخت زیرساخت‌ها در اختیار دولت است و ابزار‌های متنوعی برای ترغیب بخش خصوصی هم در اختیار دارد که باید مورد استفاده قرار دهد.

مدیرعامل سیمان تهران با اشاره به شعار سال ۱۴۰۳ بیان کرد: شرکت‌های سیمانی در زمینه تحقق «جهش تولید با مشارکت مردم» هم‌قسم شده‌اند که ضمن بهینه‌سازی، تولید بیشتری را رقم بزنند و یکی از مهم‌ترین راه‌ها برای تحقق این امر تولید سیمان‌های آمیخته است که البته انتظار داریم مردم و تشکل‌هایی مانند سازمان نظام مهندسی، جامعه سازندگان و... هم نقش خود را با استفاده از این سیمان‌ها ایفا کنند؛ چرا که استفاده از این سیمان‌ها علاوه بر قابلیت‌های بیشتر در ساخت‌وساز، باعث کاهش مصرف انرژی و هزینه‌های صنعت سیمان می‌شود و هم‌اکنون ۴۰ نوع سیمان آمیخته در دنیا تولید می‌شود.

وی ادامه داد: برخی از شرکت‌های سیمانی در زمینه سیمان‌های آمیخته پیشرو شده‌اند و در حال تولید سه نوع سیمان جدید هستند که بر این اساس میزان تولید از ۲‌درصد به ۸‌درصد تولیدات صنعت سیمان رسیده است و انتظار داریم با آگاهی‌بخشی به مردم توسط شرکت‌ها و همچنین تشویق سازندگان از طرف اعضای نظام مهندسی شاهد مصرف انرژی کمتر، کاهش هزینه‌ها و تولید سیمان‌های با کیفیت‌تر باشیم که البته در بدو آغاز به کار هزینه‌هایی برای احداث خطوط تولید باید انجام شود و امیدواریم علاوه بر منابع داخلی بتوانیم از مزایای دولتی و تسهیلات بانکی برای کمک به دولت در بخش تامین برق و سوخت کمک کنیم.

گرشاسبی همچنین با اشاره به اینکه در قانون بودجه صنایع مکلف به استفاده از پسماند‌ها شده‌اند، خاطرنشان کرد: با اجرایی شدن این قانون بسیاری از شرکت‌های سیمانی به سمت استفاده از پسماند‌ها برای تامین آب کارخانه رفتند، اما دولت به جای تشویق به اجرای این طرح، نرخ آب کارخانه‌ها را به شدت افزایش داده و حتی میزان آب‌بها به ۲۰ برابر رسیده است.

منبع: دنیای اقتصاد