صف فولادی ها شلوغ تر می شود

ضعفی در پیکره فولادسازان مشاهده نمی شود

سال جاری برای شرکت های فولادی بسیار خوب سپری شده و ارقام بالاتری را در برابر سود خود دیدند و اغلب شرکت ها رشد سود خالصی را در مقایسه با مدت مشابه سال قبل در کارنامه خود ثبت کردند اما این روند تنها در سال جاری رخ نداده و معمولا فولادسازان در برابر میزان تولید خود با سود بالایی طی بیش از ۳دهه برخوردار می شود ، این سود بیشتر ناشی از انرژی های ارزان قیمتی بوده که در اختیار این شرکت ها قرار گرفته و باعث خودکفایی این صنعت شده و توانسته جایگزین مناسبی را برای صادرات غیرنفتی پیدا کند البته به شرطی که فرآوری محصولات ارزآور فولادی هر چه سریعتر در دستور کار قرار بگیرد. در ادامه گفت و گویی با محمدصادق چیت ساز عضو هیئت مدیره اتحادیه صنف فروشندگان آهن و فولاد و فلزات تهران داشته ایم که می خوانید:

نقاط قوت و ضعف فولادی ها را چگونه در ۴۰ سال گذشته ارزیابی می کنید؟

ضعفی در پیکره فولادسازان مشاهده نمی شود و تنها نقاط قوتی دیده می شود که به علت منابع و ذخایر نفت و گازی در کشور برای این صنعت در کشور گرفته است؛ امروز این صنعت به علت ایجاد متخصصین در صنایع فولاد، سنگ آهن و زغال سنگ کشوری کاملا پویا تبدیل شده و مقام سیزدهم در تولید فولاد درجهان را به خود اختصاص داده و به زودی به مقام دهم خواهیم رسید.

بنابراین ظرف ۴۰ سال گذشته در صنعت فولاد، خودکفا شده و شاید یکی از سریع ترین موفقیت های اقتصادی ایران طی این مدت در همین صنعت فولاد رقم زده شد.

میزان تولید نسبت به اوایل انقلاب چه تفاوت هایی را پیدا کرده است؟

جمعیت کشور در اوایل انقلاب حدود ۳۰ میلیون نفر بود و در حال حاضر به ۸۰ میلیون نفر رسیده بنابراین شاهد رشد ۱۵۰ درصدی جمعیت بوده ایم اما در آن موقع ایران در حد آزمایشی روی به تولید فولاد آورد و در حد دو پارت ۴یا۵ هزار تنی به آفریقا صادراتی هم بود اما باید توجه داشت که طی آن دوران غول های دوقلوی فولادی اصفهان راه اندازی نشده بوده و تنها فولاد خوزستان در چرخه تولید فعال بود.

در حال حاضر واحدهای فولادسازی بزرگی همچون فولاد مبارکه، فولاد خوزستان، ذوب آهن اصفهان، فولاد خراسان و غیره در صف فولادی اقتصاد قرار گرفته که به کشورهای عراق و افغانستان صادرات مشخصی را دارند.

این آمارهای صادراتی و فولادی را کمی تشریح می کنید؟

در سال ۹۶ تولید فولاد به ۵/۲۳ میلیون تن رسید که ۱۴ میلیون تن مصرف داخل و ۵/۹ میلیون تن صادرات به کشورهای عراق، عربستان و عمان شد اما در سال ۹۷ با مشکلات تحریمی و تحمیلی از سوی استکبار جهانی عی در وقفه اندازی در صادرات کشور کردند که موفق نبودند و تنها صادراتمان کمی کاهش پیدا کرد به طوری که تا پایان شهریور ۹۷ حدود ۴ میلیون تن محصولات فولادی صادر شد.

پیش بینی به چه شکلی است؟

در ۶ ماهه دوم سال ۹۷ پیش بینی می شود که حدود ۳ میلیون تن صادرات محصولات فولادی در کارنامه فولادسازان به ثبت برسد یعنی در سال ۹۷ به حدود ۷ میلیون تن صادرات دست یابیم که در مقایسه با سال ۹۶ حدود ۵/۲ میلیون تن کاهش صادرات را مشاهده کنیم.

بهترین دوره این صنعت را طی چه سال هایی می دانید؟

سال۹۶ بهترین دوران این صنعت بود زیرا حجم صادرات به بیشترین حجم خود رسیده و توانست آماری قابل قبول را به ثبت برساند.

چه تحلیلی می توان از وضعیت فعلی فولادسازان بیان کرد؟

وضعیت این صنعت در طی سال ۹۸، ۹۹ و ۱۴۰۰ در حال توسعه بوده و تولیدات با افزایش مواجه می شوند به طوری که تا ۱۴۰۴ در حال ساختن و تهیه یک ظرفیت ۵۵ میلیون تنی خواهیم بود که بیش از نیاز کشور است بنابراین باید صادرات و بازاریابی جدیدی در روند اقتصاد کشور قرار بگیرد.

هر صنعتی با مشکلاتی مواجه است، چگونه می توان برای رفع مشکل فولادی ها گام برداشت؟

یکی از شاخص های موفقیت صنعتی کشورها، مصرف آهن آلات در صنعت و ساختمان است، به فرض اینکه این سرانه با افزایش مواجه شود یعنی آن کشور صنعتی تر شده و توسعه بیشتر این صنعت برای ایران مثبت است خصوصا صادرات.

در حال حاضر تصمیم گیران به صادرات غیرنفتی تکیه فراوانی زده اند و نیاز به کاهش صادرات نفتی پررنگ تر شده و باید روی به سمت صادراتی همچون محصولات فولادی بیاوریم.

آینده این صنعت در ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟

آینده بسیار روشنی در صنعت فولاد پیش روی اقتصاد قرار دارد زیرا به علت فراوانی ذخایر نفت، گاز، زغال سنگ و سنگ آهن و البته نیروی متخصص و نیروی کار فولادی ها می توانند گام های مستحکمی را بردارند.

فولاد در مسیر سند چشم انداز، در کجا قرار می گیرد؟

به طور کلی فولادی ها به دو بخش خصوصی و دولتی تقسیم می شوند، بخش دولتی که شدیدا در حال توسعه هستند و هفت خط صنعتی را که در تهیه آهن اسفنجی داشت مثل کاوه جنوب کیش در آهن اسفنجی صادرات بسیار خوبی در سال ۹۶ و نیمه اول ۹۷ داشت. همچنین غدیر ایرانیان یکی از موفق ترین صادرات را در زمینه گندله سازی داشت.

در حال حاضر چه بخش دولتی و بخش خصوصی فولاد روئینا در دزفول با ظرفیت دو میلیون تن در سال که هنوز به آن ظرفیت نرسیده در حال فعالیت بوده و آینده روشنی برای صنعت فولاد قابل تصور است.

مدیریت صادرات صنعت فولاد را چگونه می بینید؟

روز به روز تلاش شرکت های دولتی فولاد خصوصا فولاد مبارکه، فولاد خوزستان و ذوب آهن تلاش می کنند که صادرات فولاد افزایش پیدا کند و در همین مساله هم پیشرفت خواهیم داشت.

تحریم های داخلی را چگونه ارزیابی می کنید؟

در ۶ ماهه نخست امسال هنوز تحریم آنچنانی علیه اقتصاد کشور اعمال نشده بود و آنچه مانع از رشد حجم صادرات شد، سیاست های محدودکننده داخلی بود.

به هر حال تحریم های جدیدی اعمال شده که محدودیت ها را تشدید خواهد کرد؛ ولی به نظر می رسد تاثیر تحریم ها در مرحله نخست بر قیمت محصولات صادراتی باشد.

مشتریان صادراتی با علم بر شرایط صادرکنندگان و تحریم های ایران، خواستار تخفیف بیشتری خواهند شد و فعلا حجم صادرات کاهش نخواهد داشت؛ اما در صورت تداوم فشارهای تحریم، حجم صادرات محصولات فولادی هم در ماه های آینده کاهش خواهد داشت.

در صورت افت حجم صادرات، با مازاد عرضه در بازار داخل مواجه خواهیم شد. مازاد عرضه در بازار داخل به کاهش قیمت های داخلی منجر خواهد شد.