به گزارش میمتالز، نسبت P/E بورس در پایان معاملات روز دوشنبه به ۷ واحد رسید. این نسبت در دوم آبان ماه امسال کف ۵.۵۶ واحدی را تجربه کرد و پس از آن با آغاز روند صعودی در بازار سهام، این نسبت نیز با افزایش همراه شد و اکنون به محدوده ۷ واحدی رسیده است. میانگین این نسبت از ابتدای سال ۱۴۰۲ در محدوده ۷.۵ واحدی قرار دارد و با وجود رشدهای اخیر در بازار سهام، همچنان این نسبت در سطوح پایینتر از میانگین قرار دارد. نسبت P/S بازار سهام نیز پس از تجربه کف ۱.۲۹ واحدی در دوم آبان تا سطح ۱.۹۱ واحدی افزایش پیدا کرد و اکنون در سطح ۱.۷ واحدی قرار دارد.
میانگین روزانه ارزش معاملات بازار سهام در سال جاری، ۵ هزار و ۶۱۲ میلیارد تومان بوده است. بررسی میانگین ارزش معاملات بعد از کف دومآبان نشان میدهد که در این بازه زمانی، بیش از ۱۰ همت سهام، حق تقدم و صندوق سهامی معامله شده است. در واقع با شروع روند صعودی در بازار سهام، افراد زیادی به سمت و سوی خرید سهام متمایل شدهاند که این موضوع در نهایت به رشد ارزش معاملات منتهی شده است.
بررسیهای آماری نشاندهنده این موضوع است که از ابتدای سال تا پایان معاملات روز دوشنبه، ۱۶ هزار و ۱۳۴ میلیارد تومان پول حقیقی از گردونه معاملات سهام، حق تقدم و صندوقهای سهامی خارج شده است. این در حالی است که در این مدت بیش از ۳۰ هزار میلیارد تومان پول حقیقی وارد صندوقهای درآمد ثابت شده و قریب به ۲۷ همت پول حقیقی نیز صندوقهای طلا را بهعنوان مقصد خود انتخاب کردهاند. سال گذشته شدت خروج پول از بازار بیش از امسال بود و ۴۰ همت پول حقیقی از بازار خارج شد. در سال ۱۴۰۱ نیز ۴۵ همت پول حقیقی از بازار سهام خارج شده بود. در سال ۱۴۰۰ نیز که نخستین سال پس از ریزش فجیع قیمتها در سال ۹۹ بود، هنوز سرمایهگذاران تازهوارد در بازار حضور داشتند و با عدم بهبود اوضاع بازار در آن سال نیز ۶۵ همت پول حقیقی بازار را ترک کرد. بعد از قله مرداد سال ۹۹، معادل ۲۴۴ هزار میلیارد تومان پول حقیقی از بازار سهام خارج شده و طبیعتا مقصد این پولها بازارهای دارایی مختلف بوده است؛ بخشی به بازار فیزیکی طلا و سکه روانه شده و بخشی دیگر نیز به خرید صندوقهای طلا مبادرت ورزیدهاند. بازارهای مسکن، خودرو، ارز، صندوقهای درآمد ثابت، اوراق دولتی و سپردههای بانکی نیز از مقاصد دیگر این پولها محسوب میشوند.
مقایسه بازدهی شاخص کل بورس تهران و شاخص هموزن در یک دهه اخیر و از انتهای اسفند سال ۹۲ تا پایان معاملات روز دوشنبه گویای این نکته است که در این برش زمانی شاخص کل با رشد ۳۴۵۳ درصدی همراه شده است. این در حالی است که در همین بازه زمانی شاخص هموزن رشد ۸۷۱۷ درصدی را برجای گذاشته است. در واقع رشد بیشتر شاخص هموزن نسبت به شاخص کل سبب شده است تا نسبت شاخص کل به هموزن با افت ۶۰ درصدی از سطح ۷.۹ واحدی تا سطح ۳.۱۸ واحدی عقب نشینی کند. پس در یک دهه اخیر نمادهای کوچکتر در بستر بازار سهام عملکرد به مراتب بهتری نسبت به نمادهای بزرگ داشتهاند. اینکه در آینده نیز چنین سناریویی محقق خواهد شد یا نه، به عوامل متعددی بستگی دارد که در این گزارش مجال پرداختن به آنها نیست، اما میتوان گفت در بلندمدت سلسلهای از عوامل موجب میشوند روند خاصی در بطن بازارهای مالی حادث شود که این عوامل در آینده نیز ممکن است بهعنوان فاکتور اثرگذار بر بازار موجود باشند. موضوعی که در این اثنا به اذهان خطور میکند این است که با توجه به اینکه برای مقاصدی مانند شاخص سازی میتوان از نمادهای بزرگ بازار استفاده کرد، بسیاری از سهامداران برای اینکه از شر دخالتهای دولتی در امان بمانند، راهی نمادهای کوچک بازار شدهاند. افزون بر این برای اهدافی مانند سفته بازی نیز نمادهای کوچکتر بازار، پتانسیل بهتری نسبت به نمادهای بزرگ بازار دارند و با نقدینگی کمتر میتوان روند معاملات این نمادها را تحت تاثیر قرار داد. بررسیهای آماری نشان میدهد که از ابتدای سالجاری تا پایان معاملات روز دوشنبه، شاخص هموزن رشد کمتری را نسبت به شاخص کل به ثبت رسانده است و رشد بیشتر شاخص کل در قیاس با شاخص هموزن، نسبت شاخص کل به هموزن را از مقدار ۲.۹۶ واحد در پایان سال گذشته به ۳.۱۸ واحد در پایان روز دوشنبه رسانده است.
منبع: دنیای اقتصاد