صنایع فولادی با بی‌برقی چه کنند؟

به گزارش می‌متالز، به جهت بررسی موضوع فوق، با سعید مهذب‌ترابی، کارشناس برق و مدیرعامل قدس نیرو مصاحبه‌ای داشتیم که در ادامه مشروح آن را می‌خوانیم:

«اینکه سیاست‌های وزارت نیرو در مورد شکل اعمال خاموشی در سال ۱۴۰۴ چگونه است، هنوز در ابهام قرار دارد. پیش‌بینی می‌شود امسال بین ۱۷ تا ۲۱ هزار مگاوات ناترازی داشته باشیم. این خاموشی با چه سیاستی به کدام بخش‌ها اعمال شود، هنوز مشخص نیست. اگر طبق سال‌های قبل عمل شود که محدودیت خاموشی به بخش خانگی و شهری داده نشود، طبیعتا بار ناترازی ۱۴۰۴ به صنایع تحمیل می‌شود. پیش‌بینی من این است که با همان سیاست‌های سال قبل، کماکان قطعی برق خواهیم داشت. صنایع ۳۵ درصد از کل انرژی مصرفی را با یک نگاه واقع‌بینانه به خود اختصاص می‌دهند؛ با ناترازی فعلی، ۲۰ درصد آن قطع می‌شود. مدیران صنایع در سال‌های اخیر درباره چالش‌های ناترازی بر کیفیت صنایع صحبت کرده‌اند.»

«در سیاست وزارت نیرو مساله توسعه انرژی تجدید‌پذیر وجود دارد. این سیاست نمی‌تواند در مصرف شب‌ها کمک کند و صرفاً می‌تواند مصرف انرژی حرارتی کشور را در روز کاهش دهد. صنایع هم در این سیاست وزارت نیرو به بازی گرفته شده‌اند. دولت می‌گوید اگر می‌خواهید برق کارخانه قطع نشود، باید سالانه ۱ درصد از مصرفتان را از طریق تجدیدپذیر‌ها تأمین کنید. وزیر صمت در دولت قبلی تفاهم‌نامه‌ای را با وزیر نیروی وقت منعقد کرد که ۱۱ هزار مگاوات نیروگاه تأسیس کنند و ناترازی به وزارت صمت منتقل شود. به نظر می‌رسد، چون کار صنایع، نیروگاه‌داری نیست، این سیاست با یک کندی جلو برود. ممکن است صنایع فولادی خود را با شرایط فعلی همراه کنند، اما دیگر صنایع خود را با وضعیت فعلی همراه نخواهند کرد. انجام این استراتژی مستلزم یک سری امکانات و تسهیلات مانند سرمایه‌گذاری است. صنایع متوسط یاد نگرفته‌اند که همچنین سرمایه‌ای برای آن‌ها وجود ندارد. شکل تأمین تجهیزات نیروگاه تجدیدپذیر هم محدود است. یک نیروگاه حرارتی از زمان آغاز تا پایان در صورت وجود امکانات، ۳۶ تا ۴۰ ماه زمان می‌برد. در نتیجه فقدان‌های جدی برای توسعه‌ی نیروگاه‌ها وجود دارد.»

چرا صنایع تمایلی به ورود در حوزه انرژی ندارند؟

«ما در صنایع ۲ نوع مصرف داریم، اول فرآیند‌های انرژی‌بر که در صنایع به شدت جدی است، در صنایع بین ۱۰ تا ۱۵ درصد امکان صرفه‌جویی در این فرآیند‌ها وجود دارد. چون سرمایه‌گذاری اولیه برای بهینه‌سازی نیاز است، صنایع به سختی دنبال آن می‌روند. دومین فرآیند مربوط به تولید است که آن هم نیازمند بهینه‌سازی است. در هر حال واقعیت این است که ما با کمبود برق مواجه هستیم، طبیعتا برای رفع آن هم نیازمند پول هستیم و پولی وجود ندارد.»

«الان عده‌ای مخالف نیروگاه داری صنایع هستند. آن‌ها مدعی‌اند که کار صنایع محصول دادن است و تأمین آب و برق کار صنایع نیست. عده‌ای می‌گویند باید مشارکت صنایع در تولید انرژی را داشته باشیم. نیروگاه‌های صنایع فولادی هم هنوز به نتیجه نرسیده است. این فضا در میان استراتژی صنعت وجود دارد که باید نیروگاه خورشیدی بزنیم، اما نکته‌ای که باید مورد توجه قرار بگیرد این است که صنایع، نیازمند برق آنلاین روز هستند. یعنی خورشید باید وجود داشته باشد تا برق تولید شود، فولاد یک سری برق‌های پایه مورد نیاز دارند که باید هر ۲۴ ساعت وصل باشد. این نیروگاه‌ها با این فلسفه ایجاد شده‌اند که در روز به شبکه کمک کنند تا صنعت برق خاموشی به آن‌ها ندهد. یک معادله چند مجهولی ایجاد می‌شود که باید با یک هوشمندی همراه شود. اگر معجزه شود و ۱۰ هزار مگاوات برق خورشیدی داشته باشیم، یعنی ۱۰ میلیون کیلووات را ضرب در ۲۰۰ روز کاری کنید، عدد آن آنقدر درشت می‌شود که در بودجه‌های فعلی کشور امکان بازپرداخت آن وجود ندارد. یک معادله چند مجهولی ایجاد شده که باید برای هر بخش مصرف معادله آن را طراحی کنیم.»

منبع: نبض بازار