
به گزارش میمتالز، کارشناس ارشد بازارهای جهانی فولاد و سنگ آهن در حاشیه کنفرانس بینالمللی فولاد در ازمیر ترکیه، گفت: شرکتکنندگان در این کنفرانس بارها درباره دلایل کاهش تولید فولاد ایران سؤال کردند. واقعیت این است که با وجود ظرفیت اسمی بالای ۴۰ میلیون تن، تولید فولاد ایران در سال ۱۴۰۳ به کمتر از ۳۰ میلیون تن کاهش یافته و این موضوع، نشانهای از ناترازی جدی در تأمین انرژی، بهویژه برق و گاز است.
او اعلام کرد: طبق طرح جامع فولاد، قرار بود ایران تا پایان ۱۴۰۴ (معادل سال ۲۰۲۵ میلادی) به ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تن فولاد دست یابد و تولید قطعی حداقل به ۴۵ میلیون تن برسد؛ اما بهدلیل تحریمهای بینالمللی و محدودیتهای زیرساختی، این اهداف محقق نشد.
جعفریطهرانی با بیان اینکه «تحریمها بزرگترین آسیب را به صنعت و معیشت مردم ایران وارد کرده است»، تأکید کرد: در صورت تداوم بحران انرژی، بهویژه در حوزه برق و گاز، ایران تا سال ۲۰۳۰ جایگاه دهم جهانی خود را در میان تولیدکنندگان فولاد از دست خواهد داد و آن را به کشوری مانند ویتنام واگذار میکند. ویتنام که تنها چند سال پیش در رتبه ۱۸ قرار داشت، اکنون به جایگاه دوازدهم صعود کرده و با همین شتاب میتواند از ایران عبور کند.
این کارشناس بازارهای جهانی فولاد و سنگ آهن افزود: راهکار عبور از این بحران، جذب سرمایهگذاریهای جدید و احداث نیروگاههای سیکل ترکیبی، نیروگاههای اتمی و خورشیدی و توسعه میادین گازی است. هرچند، باید واقعگرایانه به موضوع نگریست؛ حل ناترازی ۲۶ هزار مگاواتی برق کشور صرفاً با تکیه بر انرژی خورشیدی ممکن نیست و نیازمند ترکیبی از راهحلهاست.