آلومینیوم چین به سقف تولید نزدیک می‌شود

به گزارش می‌متالز، سرمایه‌گذاری گسترده چین در ظرفیت‌های ذوب اولیه باعث شد تولید آلومینیوم این کشور از چهار میلیون تن در سال ۲۰۰۴، به ۴۳ میلیون تن در سال ۲۰۲۴ برسد؛ رقمی که ۶۰ درصد تولید جهانی را شامل می‌شود.

این سلطه چین بر زنجیره تامین آلومینیوم، با واکنش‌های متعدد و تندی از سوی کشور‌های غربی ابتدا از طریق شکایات تجاری و اعمال تعرفه‌های ضد دامپینگ و سپس اعمال تعرفه توسط ایالات متحده آمریکا مواجه شد. با این حال، صادرات محصولات نیمه‌ساخته آلومینیومی چین همچنان ادامه یافت و حتی در سال ۲۰۲۴ با رشد ۱۹ درصدی به رکورد ۶.۲ میلیون تن رسید، اما به نظر می‌رسد که این روند به زودی تغییر پیدا کند.

برنامه اقدام آلومینیوم پکن برای سال‌های ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۷ نشان می‌دهد که سقف تعیین شده دولتی برای تولید آلومینیوم همچنان پابرجا است و این کشور برای مدیریت این صنعت راهبردی برنامه‌هایی در سر دارد. در نمودار یک. به تولید آلومینیوم در چین و تغییرات سالانه آن اشاره شده است.

نمودار یک. تولید سالانه آلومینیوم در چین و تغییرات سالانه آن

نزدیک شدن به سقف تعیین شده

بر اساس گزارش موسسه بین‌المللی آلومینیوم، تولید آلومینیوم اولیه چین در سه ماهه نخست سال ۲۰۲۵ نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۲.۶ درصد افزایش یافته است. اگر این میزان تولید تا پایان سال ادامه یابد، به ۴۴ میلیون تن می‌رسد که تنها یک میلیون تن کمتر از سقف ۴۵ میلیون تنی تعیین شده در سال ۲۰۱۷ است.

با این حال، مشاوران شرکت «AZ Global» معتقدند که از لحاظ فنی، امکان عبور از این سقف وجود دارد، زیرا ظرفیت واحد‌های ذوب بر مبنای شدت جریان الکترولیز طراحی می‌شود و مدیران این واحد‌ها اغلب تلاش می‌کنند با افزایش این شدت، تولید را از حد اسمی فراتر ببرند.

با این حال و بر اساس برآورد‌های شرکت «AZ China»، میزان بهره‌برداری از ظرفیت تولیدی در چین هم‌اکنون ۹۸.۲ درصد است و فضای چندانی برای رشد بیشتر ندارد.

علاوه‌براین، شواهد حاکی از آن است که روند رشد تولید این کشور که طی پنج سال گذشته به طور متوسط سالانه ۴ درصد بوده، اکنون در حال کند شدن است.

حرکت به سوی انرژی سبز

ساخت واحد‌های ذوب جدید در چین مشروط بر این است که واحد‌های قدیمی از مدار تولید خارج شوند. دولت چین با هدف ارتقای بهره‌وری و کاهش آلایندگی، تمایل به تعطیلی واحد‌های قدیمی دارد و در واحد‌های جدید نیز استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر را الزامی کرده است.

به همین دلیل، تولیدکنندگان آلومینیوم به سمت مناطقی همچون استان یون‌نان با نیروگاه‌های برق‌آبی فراوان و همچنین مغولستان داخلی با ظرفیت گسترده انرژی بادی و خورشیدی مهاجرت کرده‌اند.

هدف دولت چین این است که تا سال ۲۰۲۷، سهم انرژی‌های تجدیدپذیر را در مصرف برق واحد‌های ذوب به ۳۰ درصد برساند و تولید فولاد کم‌کربن را افزایش یابد. همچنین، در نظر دارد برای مقابله با رکود تولید اولیه، ظرفیت تولید از طریق بازیافت قراضه را نیز به بیش از ۱۵ میلیون تن در سال برساند.

کاهش صادرات

دولت چین در ماه دسامبر سال گذشته میلادی، بازپرداخت مالیاتی ۱۳ درصدی برای صادرات محصولات آلومینیومی را لغو کرد. این تصمیم که هدف آن جلوگیری از خروج بیش از حد آلومینوم از کشور بود، باعث شد روند صادرات این کشور به طور محسوسی کاهش یابد؛ به طوری که در دو ماهه نخست سال جاری، ۱۱ درصد افت را نسبت به سال گذشته ثبت کرد.

تحلیلگران بانک «Macquarie» پیش‌بینی می‌کنند که کاهش صادرات آلومینیوم چین تا پایان سال ۲۰۲۵ حدود ۸ درصد باشد. با این حال، کاهش بیش از این مقدار را به هیچ وجه محتمل نمی‌دانند، زیرا چین پاسخ‌گوی ۱۵ درصد از تقاضای جهانی برای محصولات آلومینیومی است. ناگفته نماند که لغو بازپرداخت مالیاتی، افزایش هزینه را برای برخی از خریداران غربی در پی خواهد داشت.

فرصتی تازه برای تولیدکنندگان غربی؟

کند شدن رشد تولید داخلی چین و افت جریان‌های صادراتی این کشور، پنجره‌ای را رو به فرصت برای تولیدکنندگان اولیه آلومینیوم در سایر نقاط جهان گشوده است.

آمریکا حدود یک میلیون تن ظرفیت تولید بلااستفاده در صنعت آلومینیوم دارد که سیاست‌های تعرفه‌ای دونالد ترامپ مانند تعرفه ۲۵ درصدی بر واردات آلومینیوم نیز به منظور احیای همین ظرفیت‌ها در پیش گرفته شده است. به علاوه، در اروپا افزایش قیمت انرژی در پی جنگ روسیه و اوکراین باعث شده است که نیمی از ظرفیت‌های تولیدی در این منطقه غیرفعال شوند.

اصلاحات ساختاری در صنعت آلومینیوم چین، می‌تواند فرصتی را برای احیای این ظرفیت‌های بلااستفاده در کشور‌های غربی فراهم آورد؛ هرچند که بازگشت آنها به مدار تولید، همچنان به قیمت انرژی و آلومینیوم بستگی خواهد داشت.

این فرصت‌های جدید از چشم سرمایه‌گذاران غربی نیز به دور نمانده و به همین دلیل، پس از سال‌ها بار دیگر پروژه‌های مربوط به احداث واحد‌های ذوب آلومینیوم مورد توجه آنها قرار گرفته است.

به طور مثال، شرکت «Century Aluminum» با دریافت ۵۰۰ میلیون دلار حمایت دولتی قصد دارد نخستین واحد جدید ذوب آلومینیوم آمریکا طی ۴۵ سال گذشته را احداث کند. شرکت «Rio Tinto» نیز در حال بررسی طرح‌هایی برای احداث واحد‌های ذوب کم‌کربن در فنلاند و هند است.

سلطه چین پابرجا خواهد ماند

توسعه ظرفیت‌های داخلی چین اگرچه متوقف شده است، اما شرکت‌های چینی با سرمایه‌گذاری‌های خارجی به دنبال گسترش نفوذ خود هستند.

برنامه اقدام آلومینیوم چین نیز بر همکاری با کشور‌هایی مانند گینه که منابع معدنی سرشاری دارند، تاکید می‌کند. در همین راستا، شرکت چینی «Chinalco» پروژه‌ای را برای تبدیل ذخایر بوکسیت گینه به آلومینا آغار کرده است.

در اندونزی نیز شرکت «Shandong Nanshan Aluminium» در حال حاضر آلومینا تولید می‌کند و به دنبال توسعه ظرفیت فرآوری خود و همچنین راه‌اندازی یک واحد ذوب جدید با ظرفیت ۲۶۰ هزار تن در سال است.

چین اگرچه توسعه ظرفیت‌های داخلی را متوقف کرده است، اما قصد ندارد از سلطه خود بر فلزی که ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا آن را جزو مواد اولیه حیاتی طبقه‌بندی کرده‌اند، دست بکشد.

منبع: باشگاه آلومینیوم