
به گزارش میمتالز به نقل از بلومبرگ، ترامپ در ۹ ژوئیه اعلام کرد که واردات مس به ایالات متحده از اول اوت با تعرفهای ۵۰ درصدی مواجه خواهد شد و در شبکه اجتماعی Truth Social نوشت: «آمریکا بار دیگر صنعت مسی غالب خواهد ساخت.»
این نرخ تعرفه دو برابر میزانی است که بسیاری از تحلیلگران انتظار داشتند. از زمان تهدید اولیه ترامپ به اعمال تعرفه، خریداران مس در آمریکا به انباشت گسترده این فلز پرداختهاند، فرصتی پربازده برای سوداگران کالا که صدها هزار تن مس را از بازارهای ارزانتر جهان به ایالات متحده فرستادهاند. اگر محمولههای آنها پیش از موعد اول اوت به بنادر آمریکا برسد، سود بیشتری خواهند برد: پس از اعلامیه اخیر ترامپ، قیمت آتی مس در نیویورک رکورد زد و اختلاف آن با قیمتهای بورس فلزات لندن به حدود ۲۸ درصد رسید.
دولت ترامپ تعرفهها را ابزاری برای مقابله با رویههای ناعادلانه تجاری، احیای صنعت آمریکا و کاهش وابستگی به کشورهای دیگر در تأمین مواد حیاتی میداند. در حال حاضر، مصرف مس در ایالات متحده بیش از میزان تولید داخلی آن است و اقدام به اعمال تعرفه احتمالاً باعث خواهد شد مصرفکنندگان داخلی برای آیندهای قابل پیشبینی، هزینه بیشتری برای این فلز پرداخت کنند.
مس در طیف گستردهای از کاربردها استفاده میشود، از جمله کابلهای برق، لولهها و خودروهای برقی. مقامات دولت آمریکا استدلال کردهاند که دامپینگ (فروش زیر قیمت واقعی) و ظرفیت مازاد جهانی تولید، باعث کاهش تولید داخلی شده و آمریکا را به منابع خارجی مس برای صنایعی حیاتی نظیر تولید تسلیحات وابسته کرده است. حدود ۳۸ درصد واردات مس به آمریکا از شیلی، ۲۸ درصد از کانادا و ۸ درصد از مکزیک میآید.
در ۲۵ فوریه، ترامپ فرمان اجرایی صادر کرد که خواستار بررسی این موضوع شد که آیا اتکای آمریکا به منابع خارجی مس، تهدیدی برای امنیت ملی به شمار میآید یا نه و اینکه آیا برای مقابله با این تهدید باید از ابزارهایی مانند تعرفه یا سهمیه استفاده شود یا خیر. در این فرمان آمده بود که ایالات متحده «ذخایر کافی از مس دارد، اما ظرفیت ذوب و پالایش آن به طور قابل توجهی از رقبای جهانی عقب است.» ترامپ در ماه مارس فرمان اجرایی دیگری صادر کرد که با استناد به اختیارات اضطراری ریاست جمهوری، روند توسعه پروژههای جدید معدنی و فلزی را تسریع میکند.
اگرچه آمریکا معادن قابل توجهی دارد و سالانه حدود ۸۵۰ هزار تن مس تولید میکند، اما مصرف داخلی مس پالایششده در سال ۲۰۲۴ به ۱.۶ میلیون تن رسید (طبق گزارش سازمان زمینشناسی آمریکا).
در اواخر دهه ۹۰ میلادی، آمریکا چندین کارخانه ذوب مس فعال داشت، اما اکنون فقط دو واحد ذوب فعال باقی مانده: یکی در آریزونا و دیگری در یوتا. چین با احداث مداوم کارخانههای جدید، صنعت ذوب را در اختیار گرفته و امروز این صنعت بسیار رقابتی است؛ رقابتی جهانی برای دستیابی به منابع اولیه فلز.
تشویقهایی مانند کاهش بوروکراسی و اعمال تعرفهها میتواند انگیزهای برای سرمایهگذاری در ظرفیت داخلی فراهم کند. دست کم دو پروژه بزرگ معدنی در آمریکا به دلیل مشکلات دریافت مجوز متوقف شدهاند:
کارخانه Hayden متعلق به شرکت Grupo México در آریزونا نیز در وضعیت تعطیل قرار دارد. راهاندازی مجدد آن میتواند تولید مس کاتدی – شکلی از مس با خلوص بالا که برای تولید سیم و میله مناسب است را تا ۳۰۰ میلیون پوند افزایش دهد.
ساخت ظرفیتهای جدید تولید زمانبر است. ممکن است سالها یا حتی دههها طول بکشد تا یک فرصت معدنی به بهرهبرداری برسد. در این میان، اعمال تعرفه باعث خواهد شد تولیدکنندگان آمریکایی بهای بسیار بیشتری برای مس نسبت به رقبای خارجی پرداخت کنند.
بیشتر فلز پالایششدهای که اکنون وارد آمریکا میشود از معادن بزرگ آمریکای لاتین، به ویژه پرو و شیلی است. شرکت دولتی کودلکو (Codelco) در شیلی، که بزرگترین صادرکننده به آمریکا است، اعلام کرده در تلاش است نیازهای افزوده مشتریان آمریکایی را تأمین کند.
در حال حاضر، مس از مسیر چین بزرگترین مصرفکننده و فرآوریکننده مس جهان منحرف شده و به سمت ایالات متحده روانه میشود، چرا که حداقل برای حال حاضر، آمریکا مقصد فروش ترجیحی برای تولیدکنندگان و تاجران جهانی شده است.
علاوه بر نوسانات قیمتی کوتاهمدت ناشی از تعرفه ترامپ، چشمانداز مس همچنان با گذار جهانی به انرژی پاک و رونق مراکز داده تقویت شده است. بازسازی سامانههای برق و حملونقل برای کار با انرژیهای تجدیدپذیر، نیاز به مس را به شدت افزایش میدهد بیشتر از چیزی که تولیدکنندگان فعلی بتوانند عرضه کنند.
برخی پیشبینیها از افزایش ۳۰ درصدی تقاضا برای مس در دهه آینده حکایت دارند، چرا که دولتها و شرکتها سرمایهگذاری در کاهش کربن را افزایش میدهند. با وجود افزایش بازیافت مس، این میزان پاسخگوی تقاضا نخواهد بود، و تنها راه باقیمانده استخراج بیشتر از معادن است.
با وجود این که ذخایر کافی در زیرزمین وجود دارد، اما: