به گزارش می متالز، تحلیلگران اعلام کردند که سرمایهگذاران بازار انرژی به روشنی پیامدهای احتمالی درگیری مستمر در لیبی را درک میکنند، زیرا این درگیریها ممکن است عرضه نفت این کشور را بهطور کامل نابود کنند.
از آغاز ماه آوریل امسال، درگیریهای نظامی در لیبی دوباره اوج گرفته است و ژنرال خلیفه حفتر که در عمل کنترل شرق لیبی را در دست دارد، حملهای غافلگیر کننده را به مقر دولت مورد حمایت سازمان ملل متحد در لیبی، آغاز کرده است.
این درگیریها تاکنون سبب کشته شدن حداقل ۴۶۰ نفر و زخمی شدن ۲ هزار و ۴۰۰ نفر و آواره شدن ۷۵ هزار نفر شده است.
گزارشها نشان میدهد حفتر در هفته گذشته، آتش بس را رد کرده و نیروهای وفادار به او درگیر جنگ با نیروهای وفادار به فایض السراج، نخست وزیر لیبی هستند.
تولید نفت لیبی بهشدت به نتیجه درگیریهای اطراف طرابلس، پایتخت لیبی، بستگی دارد.
استفن برنوک، تحلیلگر نفتی مؤسسه پیویام، در یادداشتی اعلام کرد: تلاشهای دیپلماتیک برای یافتن راهحلی سیاسی برای این ناآرامیها، تاکنون بیثمر بوده است و به عبارت دیگر، گروههای مسلح برای مشروعیت، کنترل و تصاحب سهمی از ثروت نفتی لیبی میجنگند.
وی افزود: وضع امنیتی در حال وخیمتر شدن است و لیبی از بحرانی به بحران دیگر وارد میشود و شرایط به شکلی روزافزون برای شوک نفتی آماده است.
اکنون به نظر نمیرسد درگیریها تأثیری بر مناطق نفتخیز لیبی داشته باشند و در واقع، طبق نظرسنجی اوپک از منابع ثانویه، تولید نفت این کشور در ماه آوریل امسال با ۷۱ هزار بشکه افزایش به یک میلیون و ۱۷۶ هزار بشکه در روز رسید.
پیش از این، مصطفی صنع الله، رئیس شرکت ملی نفت لیبی، هشدار داده بود که خشونتها میتواند ۹۵ درصد از بخش نفت لیبی را تحت تأثیر قرار دهد.
پال هورسنل، از مدیران بانک استاندارد چارترد، گفت که به نظر میرسد سرمایهگذاران بهروشنی هشدار صنع الله را نادیده گرفتهاند و خطر از دست رفتن کل تولید نفت لیبی، در قیمت کنونی نفت منعکس نشده است.
وی افزود: گمان میکنم در جهانی میانی هستیم که شاهد شدت یافتن درگیریها بودهایم که هنوز به جنگ داخلی تمام عیار تبدیل نشده است.
لیبی در دهه ۱۹۷۰ میلادی روزانه 3 میلیون بشکه نفت تولید میکرد و پیش از حمله ناتو و سرنگونی معمر قذافی، دیکتاتور پیشین این کشور، تولید آن به یک میلیون و ۶۰۰ هزار بشکه در روز میرسید.
لیبی بیشترین ذخایر نفت را در قاره آفریقا را در اختیار دارد، اما طبق برآورد سازمان ملل، ۴۰ درصد جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی میکنند.