اما به نظر میرسد این کانی سیاه پرانرژی برای آنچه زندگی دوباره نامیده میشود، به نقاط اتکایی محکمتر از عملی شدن وعدههای رئیسجمهور کنونی امریکا نیاز دارد. به گزارش می متالز به نقل از مانیسیاِناِن در ماه گذشته میلادی ۴۰۰ شغل مربوط به استخراج زغالسنگ در ایالات متحده امریکا ایجاد شد و البته این رقم هنوز با آنچه ترامپ در جریان رقابتهای انتخاباتیاش از «احیای زغالسنگ» وعده داده بود، فاصله دارد اما در هر صورت دستاورد امیدوارکنندهای برای بیکاریهای چشمگیری که بخش زغالسنگ امریکا در سالهای اخیر تجربه کرده است به شمار میرود. ترامپ و همراهان او از رونق مشاغل مربوط به زغالسنگ بر مبنای عقب راندن مقررات از بین برنده فرصتهای شغلی گفته بودند. در همین راستا ترامپ ۵شنبه گذشته در جریان سخنرانی خود از ناکارآمد کردن توافق آبوهوایی پاریس گفت، آن را بلایی برای اقتصاد امریکا عنوان کرد و خبر از بازگشایی هر چه بیشتر معادن داد. استفن مورن از مشاوران اقتصادی ترامپ نیز بارها اعلام کرده که پس از پیروزی ترامپ در انتخابات نوامبر (آبان) گذشته بیش از ۴۳ هزار شغل معدنی به مشاغل امریکا اضافه شده است هر چند این رقم اغراقگونه به نظر میرسد و براساس دادههای منتشرشده از سوی اداره آمار کار از پایان ماه اکتبر (دهه نخست آذر) سال گذشته تاکنون تنها ۱۷۰۰ شغل معدنی مربوط به زغالسنگ ایجاد شده و بیشتر افرادی که در مشاغل مربوط به معدنکاری به کار گرفته شدهاند در کسب و کارهای مربوط به استخراج گاز و نفت حضور یافتهاند نه مواد معدنی، اما در نهایت این ارقام حکایت از رشد فزاینده بخش زغالسنگ دارد و اینکه جامعه زغالسنگ کشور نیاز به مشاغل بسیار بیشتری برای جبران آنچه در چند سال گذشته از دست داده است، دارد.
براساس پژوهشهای دانشگاه کلمبیا، مشاغل زغالسنگی در کنتاکی به تنهایی ۶۴ درصد در ۶ سال گذشته افت داشتهاند.از سویی دیگر تنها سیاستهای ضدزغالسنگی دولت پیش از ترامپ نبوده که این کانی پرانرژی را به انزوا کشانده، زغالسنگ به دلیل توسعه نفت شیل که به ایجاد گاز طبیعی بسیار ارزان انجامید و به عنوان بزرگترین رقیب زغالسنگ ظهور کرد، عقب رانده شد و بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ میلادی (۱۳۸۷ تا ۱۳۹۵ خورشیدی) بهایی که نیروگاههای ایالات متحده برای گاز طبیعی پرداخت میکردند، ۷۱ درصد سقوط کرد در حالی که در همین بازه زمانی نرخ زغالسنگ تنها ۸ درصد پایین آمد. علاوه بر سیاستهای دولتی و ظهور گاز طبیعی، زغالسنگ با رقیبان نوظهوری دیگری هم روبهروست مانند انرژیهای تجدیدپذیر باد و نور خورشید، هر چند به گفته بنیاد خورشید در واشنگتن دیسی صنعت «سولار» یا همان استفاده از نور خورشید در تولید برق در پایان سال گذشته میلادی با ۲۶۰ هزار کارگری که در آن مشغول بودند، به اتمام رسید. همه این تفاسیر به این معناست که با تغییر قوانین زیستمحیطی از سوی ترامپ به یقین راه برای رشد بخش زغالسنگ امریکا باز میشود، اما سبک کردن بار این قوانین به معنای آنچه ترامپ وعده داده است، با عنوان «احیای زغالسنگ» نیست. ترامپ موضع خود را تغییر نداده و همچنان از بهبود اوضاع در جبهه زغالسنگ میگوید. او در سخنرانی اخیر خود در پاریس از گشایش یک معدن با نام و نشان جدید گفت؛ اتفاقی که در این روزها رویدادی نادر به شمار میرود و گمانها را به سمت و سوی معدن زغالسنگ آکوستا میبرد که در ۸ ژوئن (۱۸ خرداد امسال) قرار است در غرب پنسیلوانیا بازگشایی شود.این معدن قرار است نوعی از زغالسنگ را تولید کند که در ساخت فولاد به کار میآید و پیشبینی میشود ۷۰ تا ۱۰۰ شغل تمام وقت ایجاد کند. براساس پژوهش دانشگاه کلمبیا در نیویورک بخش زغالسنگ ایالات متحده در ۶ سال گذشته نزدیک به ۶۰ هزار شغل و حدود ۱۰۰ سال گذشته از دهه ۱۹۲۰ میلادی تاکنون صدها هزار شغل را از دست داد. این پژوهش نیز تایید میکند که حجم رو به رشدی از تولید انرژی جهان در مسیری است که از منابع پاک تولید انرژی مانند باد و به ویژه نور خورشید و همچنین منابع پاکتری مانند گاز طبیعی تامین میشود. در نتیجه این بیکاری و ریزشهای شغلی، مردم مناطق مختلف این کشور که معاش آنها وابسته به زغالسنگ بود، فشار زیادی را متحمل شدند؛ فشاری که ترامپ به عنوان یک نامزد انتخاباتی از آنها بهره برد. حالا معدن زغالسنگ آکوستا و دیگر معادن قرار است باز شوند تا آنچه را که زغالسنگ متالورژی نام دارد، استخراج کنند؛ زغالسنگی که چندان با رقابت از سوی گاز طبیعی ارزان روبهرو نیست.
به گفته انجمن جهانی فولاد نیمی از انرژی موردنیاز تجهیزات فولادی از زغالسنگ میآید، در حالی که گاز طبیعی تنها ۵ درصد این بخش را تشکیل میدهد. نرخ زغالسنگ در بخش تولید فولاد افزایش یافته، (چون چین زغال کمتری تولید میکند) و در مقابل، نرخ زغالسنگ حرارتی که برای تولید برق در نیروگاهها استفاده میشود رو به کاهش است (به دلیل انقلاب شیل که منجر به ایجاد فراوانی در گاز طبیعی ارزان شده است.) پژوهش دانشگاه کلمبیا پیشبینی میکند که موضع جانبدارانه ترامپ برای ایجاد یک رنسانس در بخش زغالسنگ کافی نیست و حتی به نظر میرسد یکی از نزدیکترین مشاوران ترامپ هم با این ایده موافق باشد. گری کوهن به تازگی در سخنان خود گاز طبیعی را ستوده و حتی از انرژی خورشیدی و باد نیز صحبتهایی به میان آورده است.