به گزارش می متالز، حسین سلاح ورزی: در مورد خوب یا بد بودن برخی تصمیمات در حوزه سیاستگذاری اقتصادی تردید و اختلاف نظر وجود دارد، اما بعضی تصمیمات آنقدر بد هستند که وقتی می شنوی سیاستگذاران قصد اجرای آن را دارند احساس میکنی وسط یک کابوس پریشان و بی منطق گرفتار شدهای و فقط برای حفظ روحیه و قوت قلب دادن به خودت، زیرلب تکرار میکنی: نترس! این فقط یک خوابه!
نمونه میخواهید؟ هم داستان شدن مجلس با دولت جهت تفکیک وزارت صمت به دو وزارتخانه صنایع و بازرگانی:
قطعا بدترین جنبه عملکرد دولت در یک سال گذشته مداخله بیش از حد در بازار بوده و حالا دولت در حال تشکیل یک سازمان مستقل است تا این کار بد و خسارت بار را با تمرکز و قدرت بیشتری انجام دهد.
در شرایط حاضر یکی از مهمترین اولویتهای اقتصاد ایران افزایش بهره وری و کاهش هزینه دولت است و حالا سیاستگذاران با تفکیک امور تولید و تجارت که اموری ذاتاً به هم پیوستهاند، در حال تولید حجم انبوهی از تکالیف بروکراتیک جدید هستند که هزینه عملیات دولتی را به شدت افزایش خواهد داد.
در سالی که تهدیدات محیطی اقتصاد ایران در اوج است، دولت به جای تمرکز بر تحولات محیطی و پاسخگویی سریع و هوشمندانه به تهدیدات، از سر صبر و حوصله رو به اصلاح ساختار آورده است. انگار که بیمار سکته کرده در سی سی یو افتاده اما رئیس بیمارستان به کادر پزشکی دستور داده، بیماران را به حال خود بگذارید و به سالن اجتماعات بیمارستان بیایید تا راجع به رنگ تابلوی سردر بیمارستان همفکری کنیم.
این روزها مدیران بنگاهها و کارآفرینان به صورت خود آب می پاشند و خود را سیلی میزنند، بلکه از این کابوس شوم بیدار شوند، اما بی فایده است.
شما برای رهایی از این خواب پریشان راهی میشناسید؟