دومین پروژه ریوتینتو در مغولستان کلید خورد

به گزارش می متالز به نقل از ماینینگ، ترکواِس‌هیل شرکت معدنکاری که به شکل زیرمجموعه‌ای از غول معدنی استرالیایی‌انگلیسی ریوتینتو در مغولستان فعالیت دارد، در جست‌وجوی مواد معدنی صحرای گبی این کشور را که دارای ذخایر چشمگیری از فلزات است، جست‌وجو می‌کند. این پروژه به دنبال تلاش‌هایی که مغولستان در زمینه جذب سرمایه‌گذاری خارجی کرده است، شکل گرفت. در واقع یک ماه پیش، این کشور محصور در خشکی که با روسیه و چین مرز مشترک دارد، به دنبال دریافت کمک از صندوق بین‌المللی پول تصمیم به بهره‌برداری از داشته‌های معدنی خود با هدف جذب نقدینگی گرفت، همچنین مغولستان قوانین بانکداری خود را در راستای تسهیل کار با سرمایه‌گذاران خارجی از جمله ریوتینتو تغییر داده است. معدنکاری حدود ۲۵ درصد از تولید ناخالص داخلی مغولستان را تشکیل می‌دهد و دربردارنده بیش از ۸۰ درصد از حجم صادرات این کشور است، بنابراین افزایش سرمایه‌گذاری بر استخراج مواد معدنی به معنای رشد تولید ناخالص داخلی این کشور و بالا رفتن میزان امنیت اقتصادی آن است. تونی شافر سخنگوی ترکواِس‌هیل در این باره به رویترز گفت: اکنون یک برنامه اکتشافی با عنوان «اوی‌تولغو» در مغولستان در دست اجرا داریم که ۶۶ درصد از سهام آن در اختیار ما و بقیه سهام متعلق به دولت مغولستان است. اکنون اوی‌تولغو گسترده‌ترین عملیات معدنی در مغولستان به شمار می‌آید و میزبان شماری از معادن و پروژه‌های استخراج مس، طلا و زغال سنگ است و پروژه جدیدی که ترکواس‌هیل در صحرای گبی در پیش گرفته دومین پروژه این شرکت در مغولستان به شمار می‌آید.

شرکت کانادایی توسعه منابع اِردِن نیز حدود ۶ ماه پیش استخراج از ذخایر طلای مغولستان را آغاز کرد. شرکت اکتشافی و استرالیایی زِنادیوماینز نیز در میان شرکت‌های مستقر در مغولستان است که با یک پروژه زیرزمینی مس-طلا به نام «خارمگتی» در جنوب شرقی منطقه اولان‌باتار فعالیت دارد. اقتصاد مغولستان به طور کلی بر کشاورزی مبتنی است، اما در کنار اقلام کشاورزی ذخایر معدنی مانند نفت، سنگ‌آهن، طلا، روی و به ویژه مس نیز از کالاهای اصلی صادراتی این کشور هستند. بیشتر سنگ مس استخراج شده در مغولستان به چین صادر می‌شود. مغولستان پس از قطع تجارت با اتحاد شوروی سابق در برهه‌ای از زمان با مشکلات شدید اقتصادی روبه‌رو شد که باعث شد به طور فزاینده‌ای برای تجارت و کمک اقتصادی به چین و ژاپن متکی شود، این کشور همچنین در مسیر ارتقای معدنکاری خود مسیر پرفراز و نشیبی را طی کرده است. ریوتینتو به دلیل اختلاف‌هایی که با دولت قبلی مغولستان بر سر شرایط اجرایی پروژه داشت، فعالیت‌های اولیه بخش زیرزمینی این معدن را تعطیل کرد. این تعطیلی تاثیر مخربی بر اقتصاد مغولستان گذاشت، زیرا این کشور به درآمدهای بخش روباز معدن وابستگی پیدا کرده بود. حتی دولت مجبور شد برای تامین منابع لازم به چین روی بیاورد.در چنین شرایطی براساس شاخص «آسیب‌پذیری خارجی» که منابع مربوط به پرداخت بدهی‌های خارجی در ۱۲ ماه آینده را ارزیابی می‌کند، مغولستان در سال ۲۰۱۵ میلادی (۱۳۹۴ خورشیدی) روی عدد ۲۳۰ درصد ایستاد. اعداد و ارقام بالاتر از آستانه ۱۰۰ درصد نشان از نوعی شکنندگی در تعادل پرداخت‌ها دارد.نخست‌وزیر وقت مغولستان در تلاش برای توسعه معادن، با احزاب مخالفی مواجه شد که نگران از دست رفتن هویت این کشور و وابستگی به صنایع معدنی بودند و در نتیجه کار به اجرای رفراندومی کشید که در آن حدود ۵۶ درصد از پاسخ‌دهندگان خواستار سرمایه‌گذاری خارجی‌ها در معادن برای زدودن فقر از این کشور شدند.در همین راستا گفتنی است مغولستان پیش‌تر از تمایل خود به همکاری با شرکت‌های ایرانی در زمینه معدنکاری خبر داده بود. براساس گزارشی که مهر در این باره منتشر کرد سفیر مغولستان در ایران از استخراج نشدن ۶۰ درصد ذخایر معدنی کشور خود خبر داد و اینکه این کشور از ورود شرکت‌های ایرانی برای اکتشافات معدنی در مغولستان استقبال می‌کند. وی در ادامه افزود: در مغولستان بیش از ۶ هزار لایه و اندیس‌های معدنی و ذخایر مس، طلا و مولیبدن وجود دارد و ارتباط ایران با مغولستان در این زمینه می‌تواند در ۳ حوزه آموزش، اکتشاف و سرمایه‌گذاری انجام شود. مغولستان نوزدهمین کشور بزرگ جهان از نظر مساحت است اما از نظر جمعیت کم‌تراکم‌ترین آنها به شمار می‌آید. این کشور همچنین پس از قزاقستان دومین کشور بزرگ محصور در خشکی، در جهان به شمار می‌رود.