به گزارش می متالز، یادآوری میشود که غلظت گازکربنیک در سال۱۸۵۰ میلادی (۱۲۲۹ خورشیدی) به ۲۸۰پیپیام و در سال ۱۹۹۸ میلادی (۱۳۷۷ خورشیدی) به ۳۶۴ پیپیام در جو رسیده بود. این رقم در امسال میلادی ۴۱۹ پیپیام در جو بوده که این سیر افزایشی خطرناک است.
در پژوهشهای انجام شده شماری از دانشمندان طرحهای نوآورانه را ارائه دادند. در این طرحها آمده در شرایطی که نمیتوانیم تصاعد گاز کربنیک را کنترل کنیم، باید به دنبال راههایی برای جذب و کاهش گاز کربنیک در هوا باشیم. یکی از این طرحها این بود که باطلهها و ضایعات معدنی را به ترکیباتی جدید که گاز کربنیک جذب کند، تبدیل کنند. با توجه به اینکه باطلههای معدنی بیشتر خرد شده و دارای قطعات کوچکی هستند و همچنین باطلههای ریزدانهای که در پشت سدهای باطله معادن انبار میشوند دارای سطح تماس بیشتری با فضای بیرونی هستند و تبدیل آنها به یک کانی جدید که در فرآیند تبدیل جاذب گاز کربنیک باشد عملی به نظر میرسد.
این موضوع، بخشی از پروژه ۸.۵ میلیون پوندی انگلیس است که با الهام از یک فرآیند طبیعی و درازمدت در طبیعت الگوبرداری شده و ازسوی موسسه پژوهش و محیطزیست انگلیس در حال اجرا است. هدف آن جذب گاز کربنیک هوا با استفاده از باطلههای معدنی است. نام این فرآیند، توسعه و سرعت دادن به چرخه ترکیبی کربنات-سیلیکات یا چرخه کربن آرام است. اساس و الگوی این پروژه روند فرسایشی آرام و درازمدت سیلیکاتهای طبیعی مانند گرانیتها و بازالتهایی است که در سطح زمین به وفور وجود دارند و دارای عناصری مانند کلسیوم و منیزیوم هستند. این مواد هرسال در اثر فرسایش تجزیه شده و سالانه چندهزار میلیون تن از این مواد بهوسیله رودخانهها به دریاها انتقال پیدا میکنند. بخشهایی از این مواد در فرآیندی در دریاها و اقیانوسها با جذب گاز کربنیک هوا با آب مخلوط شده و تبدیل به آهک و گچ میشود و در دریاها و مکانهای دیگر رسوب میکند. همچنین آب و مخلوط گاز کربنیک هوا میتواند با سنگهای سیلیکاته حمل شده، واکنش نشان داده و با عناصر موجود در آنها مانند کلسیم و منیزیم ترکیب شود و تشکیل بیکربناتها را بدهند. این محصولات همگی جاذب گاز کربنیک هوا در حد وسیع و کلان هستند و دانشمندان امیدوارند در شرایط حاضر که افزایش گاز کربنیک خطر بزرگی برای کره زمین است و از طریق کنترل مصرف سوختهای فسیلی به ویژه زغالسنگ نمیتوان انتشار آن را کاهش داد، این روشها با توجه به فراوانی باطلههای معدنی به نتیجه رسیده و میتواند کمکی به جلوگیری از افزایش درجه حرارت متوسط زمین بکند.