ادامه محدودیت واردات فولاد به امریکا

این طرح، انتقاد سازمان تجارت جهانی را برانگیخت و سبب نگرانی‌های بسیاری برای کشورهای واردکننده فولاد به امریکا شد. ایالات‌متحده امریکا به بیش از ۹۰ کشور جهان فولاد وارد می‌کند که بین آنها چین، روسیه، ترکیه، آلمان، برزیل، کانادا، مکزیک، تایوان، کره‌جنوبی و ژاپن ۱۰ کشوری هستند که بیشترین صادرات فولاد را به این کشور دارند. هریک از این کشورها در سال ۲۰۱۵ میلادی (۱۳۹۴خورشیدی) دست‌کم یک‌میلیون متریک تن فولاد به امریکا وارد کردند و مجموع واردات آنها ۸۱درصد از کل فولاد وارداتی به این کشور را در سال یادشده تشکیل می‌داد. در این بین تنها استرالیاست که همچنان اجازه دارد همانند گذشته حجم صادرات خود را به امریکا حفظ کند. در هر حال نه اعتراض سازمان تجارت جهانی و اتحادیه اروپا به این طرح و نه نگرانی‌های کشورهایی که امریکا مشتری مطلوبی برای فولاد آنها به شمار می‌رود، هیچ‌یک ترامپ را تحریک و ترغیب نکرد تا حرفی از تغییر در این طرح بزند. او تنها به نشستی که در چند روز آینده با گروه جی۲۰ در هامبورگ داشت اشاره کرد و اینکه در این نشست درباره این موضوع با اعضا به گفت‌وگو خواهد پرداخت. جی۲۰ متشکل از وزرای اقتصاد و دارایی و مسئولان بانک‌های مرکزی ۲۰ اقتصاد مطرح دنیاست که در مجموع ۸۵درصد اقتصاد جهان را در اختیار دارند. ایالات‌متحده امریکا، اتحادیه اروپا، فرانسه، بریتانیا، آلمان، ایتالیا، چین، ژاپن، روسیه، عربستان سعودی، اندونزی، استرالیا، ترکیه، برزیل، آرژانتین، کانادا، هند، کره‌جنوبی، افریقای جنوبی و مکزیک اعضای این گروه هستند.

نبود توافق، حاصل نشست جی۲۰

نشست جی۲۰در روزهای ۷ و ۸ ژوئیه (۱۶ و ۱۷تیر) گذشته برگزار شد اما توافق نکردن اعضا در زمینه تولید و تجارت فولاد حاصل گفت‌وگوهایی بود که در این زمینه انجام شد. ایالات‌متحده امریکا تولیدکنندگان فولاد را در چین و اروپا به دامپینگ، متهم و آنها را به اقدامات آنتی‌دامیپنگ خود تهدید کرد و درنهایت گروه جی۲۰ خواستار ارائه گزارشی درباره مازاد ظرفیت فولاد شد که تا نوامبر (آذر) امسال میلادی در اختیار این گروه قرار بگیرد و همچنین از سیاست‌های خود در زمینه افزایش ظرفیت فولاد تا همان زمان خبر داد. در همین زمینه نشریه امریکایی حمل‌ونقل در (American Journal Of Transportation) در این باره نوشت: گروه جی۲۰ راهکارهای خود را تا نوامبر (آذر) آینده برای رویارویی با مازاد ظرفیت فولاد در جهان ارائه می‌دهد و در ماه اوت (مرداد) داده‌هایی را که در این زمینه در اختیار دارد با اعضای انجمن جهانی مازاد ظرفیت فولاد به اشتراک می‌گذارد. جی۲۰ همچنین از مخالفت خود با سوبسیدهایی می‌گوید که از سوی سازمان‌ها و دولت‌ها وضع می‌شود و بازار را به انحراف می‌کشاند. فدراسیون اروپایی تجارت فولاد (یورومتال) نیز اظهارنظر جی۲۰ را تایید می‌کند و آن را پشتیبان و حامی اقدامات آنتی‌دامپینگ اتحادیه اروپا علیه واردات فولاد می‌داند. این اظهارنظرها درحالی از سوی جی۲۰ منتشر می‌شود که ایالات‌متحده امریکا واردکنندگان فولاد را بنا بر پژوهش‌های انجام شده در بخش۲۳۲ (تعرفه جدید فولاد امریکا که براساس آن واردات فولاد و آلومینیوم را محدود می‌کند) زیرفشار می‌گذارد و در این میان تنها تولیدکنندگان فولاد امریکا هستند که از این طرح جدید بهره‌مند هستند. در این بین، سازمان‌های اروپایی مانند یورومتال هشدار داده‌اند که اجرای این طرح بر تجارت جهانی فولاد آثار قدرتمندی خواهد داشت اما تجارت آزاد و منصفانه فولاد در سطح جهانی در ریسک قابل‌توجهی قرار می‌گیرد و آن را با خطر غیرقابل‌پیش‌بینی یک جنگ تجاری پیچیده روبه‌رو خواهد کرد. در میان اعضای جی۲۰ تنها استرالیاست که از طرح تعرفه جدید فولاد امریکا جان سالم به در می‌برد. وب‌سایت The Australian and News.com.au در این‌باره می‌نویسد: طرح جدید ترامپ نگرانی اروپایی‌ها را برانگیخته، اما دولت استرالیا از هرگونه تعرفه که برخاسته از بخش۲۳۲ و مربوط به صادرات فولاد و آلومینیوم به ایالات متحده امریکاست، در امان مانده؛ کشوری که ارزش سالانه صادرات آن به امریکا حدود ۱۳۰ میلیون دلار است.

ترامپ به عقب بازمی‌گردد

رضا زائرحیدری، کارشناس مسائل بین‌الملل نیز برآورد خود را به این مجموعه رویدادها اینگونه شرح داد: ترامپ برای رویارویی با مسئله فولاد ۳ گزینه دارد: سهمیه‌بندی، وضع عوارض وارداتی یا عوارض به همراه سهمیه‌بندی که به احتمال زیاد گزینه سوم را انتخاب خواهد کرد؛ با این حال قابل توجه است که این طرح ترامپ در امریکا هم مخالفانی دارد و ازجمله آنها صاحبان صنایع پایین‌دستی است. وی افزود: بازار اکنون در ثبات است ولی این اقدام تاثیر منفی بر بازار جهانی خواهد داشت و باعث اقدام متقابل خواهد شد. منظور از اقدام متقابل، ایجاد محدودیت برای صادرات کالاهایی مانند ال‌ان‌جی، کالاهای کشاورزی و هواپیما به امریکاست و این یعنی بروز هرج و مرج در بازار جهانی. امریکایی‌ها واردکننده فولاد اما در همان حال صادرکننده بسیاری از کالاهای دیگر به شمار می‌آیند. ترامپ در عمل سازمان تجارت جهانی را قبول ندارد و این یعنی بازگشت به عقب.