افزایش تقاضا، تولیدکنندگان «لوله بدون درز» را غافلگیر کرد

به گزارش می متالز، از سال گذشته و با دور جدید تحریم‌های امریکا، نمایشگاه‌هایی در راستای بومی‌سازی و تامین نیاز داخل شرکت‌هایی که در صنایع گوناگون به‌‌ویژه در صنعت فولاد مشغول کار هستند برپا شده است. اما باید بعد از برگزاری نمایشگاه نیز در پی تامین نیاز و مواد اولیه این شرکت‌ها بود.
یکی از مواردی که با مشکل تامین مواد اولیه روبه‌رو است، تولید لوله بدون درز است که بیشتر در صنایع نفت و گاز به‌کار برده می‌شود. برای تولید لوله‌های بدون درز به شمش آلیاژی نیاز است که در کشور به صورت محدود تولید می‌شود. در این زمینه با کوروش کیهانی‌زاده، مدیرعامل لوله‌گستر اسفراین گفت‌وگویی انجام داده ایم که در ادامه می‌خوانید.
لازم به یادآوری است که شرکت لوله گستر اسفراین تحت پوشش سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران(ایدرو)مشغول به تولید است.

شرکت لوله‌گستر اسفراین در تامین مواد اولیه خود با چه مشکلاتی روبه‌رو است؟

محصول تولیدی شرکت لوله‌گستر اسفراین، لوله بدون درز است که برای خطوط نفت به کار برده می‌شود. درحقیقت شرکت ما تنها تولید‌کننده لوله‌های فولادی بدون درز مانند لوله‌‌های جداری و مغزی موردنیاز صنایع نفت، گاز و پتروشیمی با هدف رفع نیاز کشور است. ظرفیت سالانه ما ۱۰۰هزار تن است؛ این درحالی است که در ۱۵ سال گذشته شرکت ما حدود ۳۰۰ هزار تن تولید داشته است
 عمده مواد اولیه موردنیاز شرکت، شمش آلیاژی است که تنها تولیدکننده این شمش نیز مجتمع صنعتی اسفراین است. مشکل این مجتمع، تامین الکترود گرافیتی است که مواد اولیه اصلی شمش به‌شمار می‌رود. هرچند برخی مواد اولیه آنها فروآلیاژها مانند فروکروم و فروسیلیس و... است که باید آنها را نیز وارد کرد. البته فروآلیاژها در داخل تولید می‌شوند اما ظرفیت‌های آنها پاسخگوی کل نیاز کشور نیست. از این‌رو این مواد باید وارد کشور شود که درحال‌حاضر در زمینه واردات مشکل وجود دارد. هرچند هم‌اکنون مراوداتی با ترکیه دارند و شمش صادر و مواد اولیه وارد می‌کنند.

ظرفیت شرکت لوله‌گستر چه اندازه است و به چه میزان شمش آلیاژی نیاز دارد؟

تنها مواد موردنیاز شرکت ما شمش آلیاژی است که در کشور به اندازه نیاز تولید نمی‌شود. اگر بخواهیم آن را وارد کنیم، چون این شرکت‌ها زیرپوشش شرکت‌های امریکایی هستند با ما همکاری نمی‌کنند. از این‌رو می‌طلبد در کشور در تولید این نوع شمش خاص سرمایه‌گذاری بیشتری انجام شود. اگر واحد اسفراین با تمام ظرفیت تولید کند، تولید آنها با ۴هزار تن در ماه از حدود ۵۰هزار تن در سال بیشتر نمی‌شود. این درحالی است که فقط شرکت ما با توجه به قراردادهایی که منعقد کرده است به ماهی ۳هزار تن نیاز دارد و نیاز کل کشور بسیار بالاتر از این رقم‌هاست. ظرفیت این شرکت تولیدکننده شمش آلیاژی به اندازه دو سوم نیاز ماست، از این‌رو کل نیاز کشور را نمی‌توانند تامین کنند. یکی از کارفرماهای ما، شرکت ملی نفت است که در تحویل کالای خود بسیار دقیق و حساس هستند، اگر ما براساس قرارداد نیاز آنها را تامین نکنیم، ما را جریمه خواهند کرد یا اینکه به سمت واردات متمایل خواهند شد.

شمش آلیاژی در چه صنایعی کاربرد دارد؟

 شمش آلیاژی نه‌تنها در صنایع نفت و گاز که در صنایع و ابرازهای خاص مانند صنایع نظامی و... کاربرد دارد.

درحال‌حاضر تقاضا برای شرکت شما چه میزان افزایش یافته است؟

در امسال با توجه به پیام رهبر معظم انقلاب درباره رونق تولید، واردات کمتر شده است. شرکت ما از سال ۱۳۸۵ تا هم‌‌اکنون حدود ۳۰۰هزار تن تولید داشته، این درحالی است که ظرفیت سالانه ما ۱۰۰هزار تن است.
 یعنی در این مدت کسی به ما کار نمی‌داد اما در امسال ۳۰هزار تن از سوی شرکت نفت تقاضا داشته‌ایم. درنظر بگیرید شرکتی که از سال ۱۳۸۵ کار آنچنانی نداشته و دستگاه‌های آن فرسوده شده یکباره تقاضا برای آن افزایش یافته، این درصورتی است که شرکت ما نیز برای تولید خود شمش آلیاژی ندارد. هم‌اکنون با تقاضای بالای هزار تا ۲ هزار تن روبه‌رو هستیم که این موضوع میزان تقاضا را از دست ما خارج کرده است.

کیفیت لوله‌های تولیدی شما در چه حدی است و آیا استانداردهای لازم را دارد؟

 کیفیت لوله‌های ما مشابه لوله‌های امریکایی است. بالاترین استاندارد این لوله‌ها مربوط به امریکا است. درحقیقت مبنای استاندارد لوله‌های نفت، استاندارد امریکایی است. البته تولیدکنندگان اروپایی بهترین کیفیت را در این زمینه دارند و کشورهای چین و روسیه نیز این لوله‌ها را تولید می‌کنند.
در ایران کارگروه‌‌هایی تشکیل شده که روی این استانداردها کار کنند. بعد از ۴۰ سال تولید به این نتیجه رسیدیم که به یک ایزو داخلی برسیم.
درحال‌حاضر به دلیل موضوع استاندارد حتی به ترکیه نیز نمی‌توانیم صادرات داشته باشیم. موضوع استاندارد مطرح بود و باید استاندارد امریکا روی لوله ثبت می‌شد؛ با وجود تحریم‌ها نمی‌توانستیم این علامت استاندارد را ثبت کنیم، درنتیجه قادر به صادرات نبودیم. هم‌اکنون این استاندارد امریکا تبدیل به یک برند شده است. در ایران چندان دنبال این استاندارد نرفته‌اند اما برای صادرات این استانداردها مهم به‌شمار می‌روند.

تجهیزات کارخانه شما تا چه اندازه ‌روزآمد شده است؟

 فناوری این شرکت از اروپا خریداری شده و نیاز به روزآمد شدن دارد. البته روزآمد کردن آن کار سخت و پیچیده‌ای است. غلتک‌های موردنیاز را نیز به سختی وارد می‌کنیم.
آیا تقاضای بالایی که هم‌اکنون با آن روبه‌رو هستید را فرصتی برای شرکت خود نمی‌دانید؟
افزایش تقاضای کنونی می‌تواند فرصت مناسبی برای شرکت ما به‌شمار رود که باید آن را غنمیت شمرد و از آن استفاده کرد. البته ممکن است شرکت ملی نفت با این تقاضاها قصد داشته باشد ما را محک بزند که آیا ما قادر به تولید هستیم یا خیر، تا اینکه راه واردات را برای خود باز کند.