به گزارش می متالز، علی قلند اندرزی، اظهار داشت: فرآوری سنگآهن، یکی از مهمترین فرآیندهای زنجیره تولید فولاد است. اولین قدم بعد از استخراج، جداسازی ذرات پرعیار از ذرات باطله سنگآهن است که در این راستا، شکستن و خرد کردن کانسنگهای آهن انجام میشود.
مراحل بعدی، جدایش کانیهای مفید آهن از کانیهای مضر است که عموم روشهای جداسازی، بر پایه خصوصیات فیزیکی کانیها بنا شده است. به طور کلی، فرآوری سنگآهن، شامل سه مرحله سنگشکنی و خردایش، پرعیار کردن و جداسازی مایع از جامد است که در هر یک از این مراحل، روشهای گوناگونی به کار برده میشود.
وی اذعان کرد: شرکت فتح این پیشنهاد را به وزارت صمت ارائه کرد که مجوز فرآوری سنگآهن با عیار پایین و همچنین بازیافت آهن باقیمانده در باطله را به ما اعطا کند. به این ترتیب، رویکرد این شرکت به سمت فرآوری رفته و خوراک ورودی خود را از معادن دیگر تامین میکند.
در گذشته، برخی از معادن برای اینکه بتوانند مجوز بهرهبرداری مجدد دریافت کنند و سازمان منابع طبیعی، به منظور برداشت سنگآهن پرعیار، 15 هکتار زمین دیگر در اختیار آنها قرار دهد، معمولا سنگآهن با عیار بالای 60 درصد را از خاک، جدا میکردند و سنگآهن با عیار پایینتر از 60 درصد را دپو میکردند و تمایلی به فروش آن نداشتند.
مدیرعامل شرکت تولید و فرآوری سنگآهن فتح اظهار کرد: در حال حاضر، در منطقه سنگان، برای صادرات سنگآهن تولید شده باید پته صادر شود که براساس آن، بتوان بارنامه گرفت. صدور پته توسط وزارت صمت در قبال سنگآهن با عیار 60 درصد انجام شده و حقوق دولتی معدن نیز بر همین اساس تعیین میشود.
به این ترتیب، برای معادنی که حقوق دولتی آنها طبق تولید سنگآهن 60 درصد تعیین شده، به صرفه نخواهد بود که سنگآهن عیار پایین به ما بفروشند و پته در اختیار ما قرار دهند. در نتیجه، مقادیر زیادی از سنگآهن عیارپایین در این معادن انبار شده و ما نیز با کمبود خوراک ورودی جهت فرآوری مواجه هستیم.
وی افزود: امیدوارم حمایتهای لازم از واحدهای فرآوری مجدد سنگآهن در شهر خواف صورت گیرد تا حداقل بتوانیم سنگآهن کمعیار مورد نیاز خود را از معادن دولتی خریداری کنیم و براساس عیار تولیدات، پته صادر و حقوق دولتی تعیین شود.
اندرزی در پاسخ به این سوال که آیا معادن مذکور اقدام به فرآوری سنگآهن کمعیار خود میکنند یا خیر، بیان کرد: معادنی که در منطقه ما قرار دارند، براساس تصاویر ژئوفزیزیک هوایی، تا 400 سال دیگر دارای ذخیره هستند.
در شرایطی که هزینه تولید بالا است، معادنی که به ماده اولیه دسترسی دارند، هیچگاه از دستگاههای خود برای فرآوری چندباره سنگآهن استفاده نکرده و سعی میکنند تا در مرحله اول فرآوری، به سنگآهن عیاربالای خود دست یابند.
این معادن به دلیل ظرفیت بالای ذخایر و تولیدات خود، برای تامین مواد اولیه هیچگونه نگرانی نداشته و فرآوری سنگآهن عیارپایین برای آنها بهصرفه نیست و اگر بخواهند خط تولید خود را مشغول فرآوری کنند، از تولید اصلی خود بازمیمانند.