آثار انزوا بر معادن کره شمالی

کره شمالی که حرف و حدیث بسیاری درباره آن گفته شده و صفات و القابی از متخاصم و منزوی گرفته تا خودکفا و بی‌نیاز بر آن نهاده شده است، از نظر حجم و تنوع مواد معدنی نیز جایگاه قابل‌توجهی دارد.
به گزارش می متالز به نقل از بزینس‌اینسایدر، در کره شمالی به مساحت بیش از ۱۲۰ هزار کیلومتری ۲۰۰ نوع ماده معدنی به ارزش ۱۰ تریلیون دلار جای گرفته است اما بسیاری از این منابع به دلیل دسترسی نداشتن به امکانات استخراجی همچنان بکر و دست‌‌نخورده باقی مانده‌اند که در میان آنها عناصر کمیاب خاکی هم وجود دارند.
البته کره شمالی هیچ‌گاه ارزش و میزان واقعی ذخایر طبیعی خود را اعم از ذخایر معدنی و نفتی اعلام نکرده و هیچ گزارش رسمی در این زمینه ارائه نداده است، بنابراین هیچ‌گاه به دقت نمی‌توان گفت حجم این ذخایر چقدر است، اما براساس حدس و گمان‌هایی که در یک دهه گذشته در زمینه حجم ذخایر این کشور عنوان شده، ارزش ذخایر آن بین ۶ تا ۱۰ تریلیون دلار برآورد می‌شود. ذخایری که اصلی‌ترین آنها زغال سنگ، سنگ آهن، روی، مس، گرافیت، طلا، نقره، مگنزیت و مولیبدنیت هستند. این کشور همچنین سرشار از ذخایر سنگ معدن اورانیوم است و زغال سنگ، سنگ آهن، سنگ آهک و مگنزیت بیش از سایر مواد استخراج می‌شوند.
پیش از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، کره شمالی استخراج مواد معدنی و تجارت آن را با شریکان کمونیست خود در اولویت فعالیت‌های اقتصادی قرار داده بود، اما حجم این تجارت از حدود ۱۷ سال پیش و ابتدای دهه ۱۹۹۰ میلادی (۱۳۶۹) کاهش پیدا کرد. دلیل این کاهش نیز دهه‌ها غفلت از بازار بین‌الملل و کمبود پشتیبانی مالی برای توسعه زیرساخت‌های مورد نیاز در توسعه فعالیت‌های معدنی بود. در حال حاضر کره شمالی به دلیل کمبود برق و همچنین در اختیار نداشتن ابزار مناسب در این کشور نمی‌تواند ذخایر خود را استخراج کند و بنابراین حجم زیادی از آنها همچنان دست‌‌نخورده باقی مانده است. بسیاری از ابزار مربوط به این صنعت در این کشور به‌روز نشده و قدیمی هستند.
همچنین گفتنی است هر چند این کشور با چین، کانادا، مصر و کره جنوبی سرمایه‌گذاری مشترک معدنی داشته اما تجارت مواد معدنی با آن به شدت از سوی سازمان ملل ممنوع اعلام شده است. سازمان ملل این ممنوعیت‌ها را برآمده از آزمایشات موشکی هسته‌ای کره شمالی عنوان کرده و همچنین اعمال خصمانه‌ای که کره به ویژه در ماه‌های اخیر در این زمینه از خود نشان داده است. این سازمان در سال گذشته تجارت فلزات را با کره شمالی ممنوع کرد، هر چند گزارش‌هایی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه کره شمالی همواره و با وجود تحریم‌ها تلاش داشته روابط تجاری خود را به ویژه با چین حفظ کند، اما در ماه گذشته شدت تحریم‌های این سازمان بر تجارت زغال سنگ، آهن و سنگ آهن به طور ویژه با چین بسیار سختگیرانه شد. تحریم‌های سازمان ملل نه تنها در زمینه مواد اولیه یادشده که درباره تجارت مس، نیکل، نقره و روی هم اعمال شده و از ماه نوامبر (آذر) سال گذشته ادامه دارد.
به گفته وزارت خزانه‌داری امریکا با ممنوعیت صادرات زغال سنگ کره شمالی به چین در واقع شاهراه حیاتی این کشور قطع شد، زیرا تجارت زغال سنگ عامل ایجاد درآمدی بیش از ۱ میلیارد دلار در سال برای کره بود. پیش‌تر این سازمان نهادهای روسی و چینی را به دلیل پشتیبانی از این کشور تحریم کرده بود.
این در حالی است که تجارت معدنی، ۵۴ درصد از کل حجم تجاری کره‌ شمالی به چین را در نیمه نخست سال گذشته میلادی تشکیل می‌داد و ۱۴ درصد از اقتصاد کره شمالی مبتنی و متکی بر منابع معدنی است.
در همین راستا به دنبال آزمایش‌های تازه هسته‌ای کره شمالی در دوم سپتامبر سال جاری (۱۱ شهریور) شورای امنیت سازمان ملل، عرضه، فروش و انتقال همه میعانات گازی و مایعات گاز طبیعی را به این کشور ممنوع کرد و همچنین مانع صادرات منسوجات از جمله پارچه و پوشاک به کره شمالی شد.
مجله اکونومیست نیز در سال گذشته میلادی درباره ذخایر معدنی کره شمالی نوشت: اقتصاد کره ‌شمالی ۴۰ بار کوچکتر از اقتصاد کره‌ جنوبی است. با این حال این کشور دارای معادن زیرزمینی غنی است. در سال ۲۰۱۴ میلادی (۱۳۹۳ خورشیدی) این کشور ۳.۴ میلیون تن سنگ‌آهن تولید کرد در حالی که حجم تولید کره‌ جنوبی ۰.۶ میلیون تن بود. ذخایر مگنزیت این کشور پس از چین در رتبه دوم جهانی است و حجم تنگستن آن هم در رتبه ششم جهانی است.
اساس معادن کره شمالی بر ۳ بخش گسترده شده است؛ استخراج زغال سنگ، فلزات آهنی و غیرآهنی. این کشور در زمینه فرآوری مواد معدنی هم توانمند است و همه این بخش‌ها اعم از استخراج و فرآوری به بخش دولتی تعلق دارد و درآمد حاصل از آن بودجه نظامی کشور را تامین می‌کند.