«مورانتائو» نماد اعتلای معدنکاری در ازبکستان

می متالز - معدن طلای «مورانتائو» در ازبکستان یکی از بزرگ‌ترین معادن طلای روباز جهان است.

به گزارش می متالز، این معدن همچنین از نظر سطح و عمق پیت، پنجمین معدن روباز عمیق جهان به‌شمار می‌آید. تولید طلای این معدن در سال ۲میلیون اونس و مالک آن شرکت معدنی و متالورژی ناوئی است. این معدن در مسیر جاده ابریشم قرار دارد. از زمان استفاده از جاده ابریشم این محدوده محل استخراج فیروزه بوده و تا حدود ۷۰ سال پیش استخراج فیروزه همچنان ادامه داشته است. در سال ۱۹۵۰میلادی (۱۳۲۹خورشیدی) نمونه‌برداری‌های ژئوشیمی نشان داد که این مکان دارای ذخایر طلا و ترکیبات آرسنیک است. پس از این مرحله رگه‌های سیلیسی حاوی طلا به صورت بیرون‌زدگی‌هایی در محل کنونی پیت معدن مشاهده شده بود. عملیات اکتشافی در زمان شوروی سابق و در سال۱۹۵۸میلادی (۱۳۳۷خورشیدی) آغاز و در سال ۱۹۶۷میلادی (۱۳۴۶خورشیدی) عملیات معدنی در این محدوده آغاز شد. بر اساس داده‌های اکتشافی، این معدن دارای ذخیره ۱۷۰میلیون اونس طلاست. این معدن که در صحرای قزل‌قوم است، از ۳ واحد تکتونیکی بزرگ تشکیل شده و بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین واحد آن مربوط به تشکیلات بزوپان، با سن‌پالئوزوییک تحتانی است که ترکیب آن شامل اجزای خردشده کربناته و سولفوره است. این کانسار روی کمربند ولکانو پلوتونیک بلتائو کوراما واقع شده؛ کمربندی که به صورت یک کمان با طول ۱۳۰۰ تا ۱۳۵۰ کیلومتر طول از کوه‌های اورال در غرب شروع شده و به ارتفاعات چات کال در شرق منتهی می‌شود. در این کمان رگه‌های فیروزه در کنار رگه‌های طلا و توام با ترکیبات آرسنیکی وجود دارند. طلای موجود در اینجا به صورت ذرات ریز داخل تلوروئید و سلنوتلوروئید بیسموت وجود داشته، همچنین در بخشی از این کمربند در منطقه تاشکورا، فسفریت‌های باکیفیت بالا استخراج می‌شود. حمل‌ونقل مواد معدنی استخراج شده در این معدن ازسوی دامپتراک و نوار نقاله انجام می‌شود. ماده معدنی استخراج شده به وسیله دامپ‌تراک به محل انتقال حمل رسیده و به‌وسیله یک نوار نقاله شیب‌دار اصلی و دو جداکننده به محل انبار در بالای پیت منتقل می‌شود، عرض هر نوار نقاله ۲متر است. درصورتی‌که مواد معدنی در این مسیر با کامیون حمل شود، حدود ۳.۵کیلومتر طول مسیر حمل می‌شود که هزینه بالایی خواهد داشت. ظرفیت این نوار نقاله در سال حدود ۱میلیون تن ماده معدنی است که با زاویه ۳۷درجه حمل ماده معدنی از عمق معدن به سطح را برعهده داشته و ظرفیت هر روز آن ۵۰هزار تن سنگ معدن است. کانی‌های حمل شده وارد سنگ‌شکن اصلی شده و پس از آن دارای ۴مرحله با سیستم خردایش سنگ‌شکن مخروطی و سرند می‌شود. مواد معدنی پس از خردایش وارد سیستم واحد هیدرومتالورژی شده و در این مرحله تصفیه و طلا تولید می‌شود. مزیت تولید طلا به‌وسیله هیپ‌لیچینگ این است که طلا در کانی‌های با عیار پایین‌تر نیز جدا و پس از آن وارد واحد جذب و استحصال می‌شود. در این مرحله فلزات نقره و پالادیوم نیز به صورت خالص به عنوان محصولات جانبی استحصال می‌شوند. ماشین‌آلات استخراجی این معدن شامل ۲۰۰دستگاه دامپتراک ۲۲۰مترمکعبی مارک بلاز، دو دستگاه اکسکاواتور هیتاچی با بیل ۲۰مترمکعبی و یک اکسکاواتور روسی با بیل ۱۵مترمکعبی است.