چرا محیط زیستی‌ها اعتراض می‌کنند؟

اما آنچه در این بین برای من غیرعادی می‌نماید، این است که بیشتر اقلام و اسبابی که همین افراد در زندگی خود از آن استفاده می‌کنند و در واقع عملکرد آنها به این مواد بستگی دارد، از استخراج مواد معدنی حاصل می‌شود. این کار آنها مانند کسانی می‌ماند که از سوپرمارکت گوشت می‌خرند، اما از کشته شدن حیوانات آزرده می‌شوند.
روزانه بسیاری از آنچه با آن در تماسیم از مواد معدنی ساخته می‌شوند. ساخت خانه، خودروی شخصی، وسایل حمل‌ونقل عمومی، ابزارآلات، تلفن، وسایل پلاستیکی و بسیار از تجهیزات مانند لپ‌تاپ و مانند آن، دستگاه‌های اِی‌تی‌اِم و حتی اسباب‌بازی‌های کودکان‌مان نیازمند مواد معدنی است و فناوری‌ای که این ابزار را به کار می‌اندازد، باز هم از مواد معدنی بهره می‌گیرد. تنها ابزارآلات نیست، غذایی که می‌خوریم از گیاهی به‌دست می‌آید که در رشد آن از کود استفاده می‌شود و با ماشین‌آلاتی برداشت می‌شود که در ساخت آنها هم مواد معدنی به کار می‌آید.
فلزاتی که استخراج می‌شود، نفت یا گازی که از آنها مواد پلاستیکی ساخته می‌شود، سیلیکا و سنگ آهکی که از آنها شیشه درست می‌شود و بسیاری از انواع کودها که از فسفات یا پتاس درست می‌شوند، از منابعی به‌دست می‌آیند که از زمین استخراج شده‌اند. در واقع در دنیایی زندگی می‌کنیم که مغز مداد دانش‌آموزان هم از مواد معدنی به‌دست می‌آید یا به عنوان مثال یک کار هنری مانند تئاتر؛ فکر می‌کنید بدون مصرف مواد معدنی انجام شدنی است؟ برای ایجاد صدا، سکو، نورپردازی، ابزارآلات ساخت صحنه، سامانه‌های پرداخت بلیت و سایر اقلام تا چه اندازه به محصولات معدنی نیاز داریم؟
اینترنت پدیده‌ای است که بر پایه مواد معدنی بنا شده است. ایجاد سخت‌افزارهای شبکه‌ای، سِرورهای کامپیوتری، کابل‌کشی، اجزای ترکیب‌کننده جریان برق، میکرومدارها، مواد پلاستیکی و ساخت دستگاه‌های تلفن و رایانه‌ها نیاز به مواد معدنی و همچنین فلزات کمیاب خاکی دارد. در ساخت شیشه و پلاستیک این لوازم نیز نیاز به مواد معدنی داریم. علاوه بر ساخت، در به کار انداختن آنها هم حجم عظیمی از انرژی مصرف می‌شود.
البته این ایده هم وجود دارد که با بکارگیری انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توان هنر، علم، اینترنت، گردشگری و رایانه داشت و از استخراج هم بی‌نیاز بود. امیدوارم این ایده موفق باشد، اما مسئله اینجاست که انرژی‌های تجدیدپذیر هم وابستگی زیادی به بخش معدن و استخراج مواد معدنی دارند.
توربین‌های بادی از موادی مانند فولاد، آلومینیوم، فایبرگلَس، شیشه و پلاستیک ساخته می‌شوند و همچنین دربردارنده مدارها و ریزمدارهایی هستند که در ساخت آنها نیاز به عناصر کمیاب خاکی مانند نئودیمیم است. پنل‌های خورشیدی نیاز به سیلیکون دارند و چارچوب آنها از آلومینیوم ساخته می‌شود.
بنابراین در آنچه حامیان محیط‌زیست می‌گویند و رفتاری که از خود نشان می‌دهند، شکافی وجود دارد. آنها به صراحت می‌گویند استخراج مواد معدنی بلای جان طبیعت است، اما برای حفاظت از این طبیعت راهکاری عملی و مفید در چنته دارند؟
می‌گویند انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر راهکار پیشنهادی آنهاست، اما آیا نمی‌دانند در ساخت ابزاری که انرژی‌های پاک را تولید می‌کند نیز نیاز به مواد معدنی است که از دل زمین استخراج می‌شود؟ آنها از باور خود به یک اقتصاد سبز می‌گویند، اما آیا می‌دانند این اقتصاد به طور دقیق چگونه کار می‌کند؟
به نظر نمی‌رسد در دنیای نوین بتوان مستقل و جدا از محصولات معدنی زندگی کرد، مگر اینکه به دوران غارنشینی برگردیم.

وارِن ماندین - فعال سیاسی و رئیس پیشین حزب کارگر استرالیا