به گزارش می متالز، ویتنام با سهم ۲۸.۳ درصد از صادرات ورق گرم چین در ۸ ماه نخست امسال، بزرگترین واردکننده این محصولات در آسیای جنوبشرقی بود، اما رقابت در بازار وارداتی ویتنام بهتازگی تشدید شده است و صادرکنندگان روس و هندی و سایر کشورها محصولات خود را ارزانتر از چین ارائه کردند و باعث کاهش سطح نرخ ورق گرم چینی شدند. به دلیل افزایش موجودی فولاد و کاهش تقاضا در هند، تولیدکنندگان هندی مجبور به افزایش صادرات شدند.
براساس آخرین گزارش وزارت فولاد هند، نرخ رشد تقاضای واقعی فولاد (مصرف ظاهری منهای تغییرات موجودی) بین آوریل و اوت (نیمه فروردین تا نیمه شهریور) به ۶.۱ درصد کاهش داشت که در سال مالی منتهی به مارس (اواسط فروردین)، ۸.۸درصد بود.
در واکنش به این کاهش تقاضا، فولادسازان هند تولید را کاهش دادند؛ در نتیجه، تولید فولاد خام پس از رسیدن به قله اندکی بیشتر از ۱۰ میلیون تن در ماه مارس، روند نزولی به خود گرفت، اما این میزان کاهش تولید برای جبران افت تقاضا کافی نبود و در نهایت منجر به افزایش ۳۱.۷ درصدی سطح موجودی محصولات فولادی از فوریه تا اوت شد. دلیل اصلی افت تقاضای فولاد هند، کاهش شدید نرخ رشد صنایع مصرفکننده بود.
بخش خودروسازی دچار افت شده است و تولید خودرو در ۹ماه نخست امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱۱.۶ کاهش داشت که در سال گذشته رشد ۱۴.۵درصدی تجربه کرده بود. این روند نزولی در نیمه دوم سال تشدید شد؛ به دلیل تقاضای ضعیف، فروش داخلی خودرو در ۳ماهه سوم سال نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۲۲.۹درصد افت کرد.
پیشبینی میشود نرخ رشد بخش ساخت و تولید در امسال تا ۲.۵درصد کاهش داشته باشد در حالی که در سال گذشته ۸.۶درصد بود. آخرین دادههای وزارت فولاد این کشور نشان میدهد که با وجود کاهش ۵.۶درصدی صادرات فولاد از آوریل تا اوت۲۰۱۹ (نیمه فروردین تا نیمه مرداد۱۳۹۸)، صادرات در ماه اوت با جهش ۲۷.۲ درصدی به ۷۹۹هزار تن رسید که در مقایسه با ۳۵۱ هزار تن در ماه ژوئیه (تیر-مرداد) بیش از دو برابر شده است. در نتیجه این افزایش، هند با خالص صادرات ۲۹۷ هزار تن محصولات تخت در ماه اوت به خالص صادرکننده تبدیل شد.
ژاپن نیز صادرات ورق گرم خود را افزایش داده است؛ صادرات این کشور پس از ثبت میانگین ۸۱۵هزار تن در نیمه نخست سال، در ماههای ژوئیه و اوت از مرز یک میلیون تن گذشت. سهم ورق گرم از کل صادرات فولاد ساده کربنی این کشور از میانگین سالانه ۴۵.۸درصد در 5 سال گذشته به ۵۲.۶درصد افزایش داشت.
آسیای شرقی و جنوب شرقی مقاصد اصلی صادرات ورق گرم ژاپن بودند که باعث افزایش بیشتر عرضه در این منطقه شد. در نتیجه، از اوایل ماه سپتامبر (اواسط شهریور) بهای سیافآر ورق گرم ویتنام سنتشکنی کرد و کمتر از شاخص صادرات ورق گرم چینی ارزیابی شده است؛ به طور معمول این نرخ نسبت به نرخ چینی، پریمیوم ۱۴دلاری مشابه نرخ باربری بین این دو کشور داشت. با کاهش حاشیه سود تولید ورق گرم در چین که در ماه اکتبر (مهر-آبان) زیر سطح ۱۰ دلار بر تن شناور بود، رقابت قیمتی و کاهش نرخ پیشنهادی برای تولیدکنندگان چینی دشوار شده است. این تولیدکنندگان احتمالا به جای پایین آوردن قیمت، به بازار داخلی تمرکز بیشتری میکنند، زیرا بخش ساخت و تولید چین به طور معمول در فصل پایانی سال در قویترین حالت خود قرار دارد؛ در غیراینصورت مجبور به کاهش تولید خواهند شد.