به گزارش می متالز، فلزات سنگین جدیترین آلایندههای محیط زیستی هستند. آنها توسط صنایع مختلف مانند آبکاری، معدن کاری، دباغی وارد محیط میشوند. کروم، مس، سرب، منگنز، جیوه، و کادمیم نمونههایی از این فلزات هستند که بطور زیستی تجزیه پذیر نیستند و میتوانند در ارگانیسمهای زنده تجمع کنند. بنابراین برای انسان و محیطهای اکولوژیکی بسیار سمی شناخته شدهاند. به عنوان مثال سرب باعث اختلال در سیستم عصبی کودکان شده و باعث کم خونی ، تشنج و حتی مرگ میشود. سرب از طریق لولههای سربی آب و لولههایی که با سرب لحیم شدهاند وارد آب آشامیدنی میشود.
بنابراین حذف موثر آن با بهره گیری از فناوریهای جدید میتواند ازاولویتهای تحقیقاتی در زمینه محیط زیست بشمار رود. در این راستا طرح پژوهشی توسط محققان پژوهشگاه مواد و انرژی با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی و فناوری در حال انجام است. «حذف سرب از محلولهای آبی توسط ایروژل اکسید گرافن» عنوان این پژوهش است تا با انجام آن دستیابی به دانش فتی برای سنتز ساختارهای پیشرفته تحقق یابد. البته انجام آن را باید گامی برای حفظ محیط زیست دانست.
همچنین سرب ناشی از سوزاندن بنزینهای سربدار یکی از سرچشمههای عمده ورود سرب به اتمسفر و خاک است که میتواند در سیستمهای آبی نیز وارد شود. وجود کارخانههای سرب و روی محلی (مانند زنجان) نیز میتواند باعث افزایش غلظتهای بالاتر از حد مجاز شود بنابراین توسعه این روش در کشور میتواند گامی مهم در زمینه حفاظت از محیط زیست باشد.
بر اساس این گزارش، تکنیکهای مختلفی برای حذف این فلزات بکار گرفته شده است مانند ته نشینی، تعویض یونی، فیلتراسیون، رسوب الکتریکی، اسمز معکوس اما بیشتر این تکنیکها علاوه بر هزینه بالایی که دارند نتیجه کاملاً مطلوب را نمیدهند. در این رابطه جذب سطحی یکی از روشهای نوید بخش بشمار میرود. استفاده از کربن فعال و رزینهای تعویض یونی بدلیل هزینههای سرمایهای و عملیاتی برای کشورهای در حال توسعه توصیه نمیشوند. به همین دلیل تحقیقات بر روی یافتن جاذبهای موثر و کم هزینه بطور وسیعی ادامه دارد.