به گزارش می متالز، فولاد از دیرباز کاربرد گستردهای در صنایع داشته است تا جایی که سرانه مصرف این محصول، یکی از شاخصهای توسعهیافتگی کشورها است. نیاز مشتریان موجب شده فولادسازان برای ادامه حضور در عرصه رقابت فلزات، به تولید نسل جدیدی از این آلیاژ روی آورند. فولادهای پیشرفته ابتدا به جهت سبک و مستحکم بودن، با هدف کاهش مصرف سوخت، افزایش ایمنی و کاهش آلودگیهای زیستمحیطی مورد توجه خودروسازان قرار گرفت و امروزه حضور فولادهای پیشرفته در سایر صنایع نیز رو به گسترش است.
توجه به این نکته ضروری است که در دنیای کنونی، صنعت فولاد بهعنوان بخشی مهم از زندگی مدرن خود را نشان میدهد تا جایی که در حال حاضر این فلز امکان گذار از وضعیت کنونی را بهسوی استفاده از انرژیهای پایدار در آینده فراهم میکند. بر همین اساس نیز کمپینی تحت عنوان فولاد و انرژیهای تجدیدپذیر تشکیل شده است تا اهداف یاد شده را ساماندهی کند. این کمپین از طریق انتشار مطلب و مقاله فعالیت میکند. ترکیب انرژیهای پایدار و نوسازی بسیار با اهمیت بهنظر میرسد. در واقع فولاد، کلیدی است که امکان قدرتمند کردن هرچه بیشتر دفاتر، بیمارستانها، مدارس، شبکههای حملونقل و... را فراهم میکند.
گفتنی است که برای حفظ افزایش دما کمتر از 2 درجه سانتیگراد تا سال 2030، باید که میزان انتشار گاز دیاکسید کربن 12 تا 14 میلیون تن کاهش یابد. درنتیجه تلاش برای حفظ این موقعیت ضروری است. کمپین یاد شده، استفاده از انرژیهای ژئوترمال (زمین گرمایی)، جزر و مد، خورشید و باد را شامل میشود.
گفتنی است که 140 تن فولاد برای توربینهای بادی معمولی مورد نیاز است. بزرگترین پروژه خورشیدی جهان با ظرفیت 1500 مگاوات در صحرای تنگر (Tengger Desert) چین انجام میشود. در حوزه انرژی خورشیدی، استفاده از فولاد با اهمیت بهنظر میرسد؛ چرا که از یک سو برای فریمهای فولادی در پانلهای خورشیدی استفاده میشود. از سوی دیگر نیز، این فلز برای ترانسفورماتورها و همچنین زیرساختهای انتقال قدرت استفاده میشود. در تولید انرژی با کمک جزر و مد نیز، از فولاد در هسته این تأسیسات استفاده میشود؛ تیغه توربین، شمعهایی که توربینها را پشتیبانی میکند، اجزای ژنراتور، ساختارهای پشتیبانی در نیروگاهها و.... کاربرد دارد. در مواردی که زمین بهعنوان منبع گرمایی استفاده میشود نیز، از پمپهای حرارتی با جنس فولاد استفاده میشود.
آمارها حکایت از آن دارد که تا سال 2030، حدود 13 درصد از انرژی مورد نیاز بشر توسط انرژی خورشیدی تأمین میشود. همچنین انتظار میرود که در سال 2050، انرژی خورشیدی بزرگترین تأمینکننده انرژی موردنیاز بشر باشد. نمودار 1 بزرگترین پروژهها را در این حوزه نمایش میدهد. بزرگترین ظرفیت پروژههای تولید انرژی الکتریکی به کشورهای چین و پس از آن هند تعلق دارد. پروژههای پارک خورشیدی صحرای تنگر (Tengger Desert Solar Park) با ظرفیت 1500 مگاوات و پروژه دوتانگ (Dotang Solar Power Top Runner Base) با ظرفیت 1000 مگاوات در چین انجام میشوند. پروژه کورنول (Kurnool ultra Mega Solar Park) نیز در هند با ظرفیت 900 مگاوات اجرا میشود.