به گزارش می متالز، با جدیتر شدن پدیده گرمایش زمین و تغییرات شدید آب و هوایی، بحث کنار گذاشتن سوختهای فسیلی، خصوصا زغالسنگ، بیش از پیش داغ شده است. کنفرانسی که چندی پیش، توسط سازمان ملل متحد در شهر بن آلمان، به مدت 2 هفته برگزار شد، شاهدی بر این مدعی است. در این کنفرانس، دولتها دور هم آمدند تا پیمانی که برای جلوگیری از افزایش آلایندهها و کاهش مصرف سوختهای فسیلی در سال 2015، طی توافقنامه پاریس امضا کرده بودند، به صورت قوانینی جزئیتر، درآورده و اجرایی کنند؛ اتفاقی که برای تمام کشورهای حاضر در کنفرانس به جز نمایندگان ایالات متحده افتاد. نمایندگان این کشور، مطابق سیاستهای رئیس جمهوری آمریکا، ضمن دفاع از زغالسنگ، عنوان کردند که دنیا بدون زغالسنگ قابل تصور نیست و اینکه روزی زغالسنگ کنار گذاشته شود، واقعبینانه بهنظر نمیرسد. این در حالی است که بسیاری از کشورها، از جمله کانادا و انگلستان، پیشتر برای توقف کامل فعالیتهای نیروگاههای زغالی خود، ضرب الاجل تعیین کردهاند و در این راستا قدم برمیدارند.
مدتی است که تقاضای این سوخت فسیلی، بهدلیل وجود جایگزین ارزانتر و پاکتری به نام گاز طبیعی، با رکود روبهرو شده است. هرچند که پس از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و روی کار آمدن ترامپ، برخی مشوقها برای سوخت زغالسنگ در نظر گرفته شد، اما بهنظر میرسد که بازار انرژی تصمیم خود را گرفته و سمت و سوی خود را حتی با وجود یارانههای دولت ترامپ، تغییر نخواهد داد. برای بهتر مشخص شدن این موضوع، در نمودار 1، سهم زغالسنگ از بازار مصرف انرژی آمریکا طی سالهای 2006 تا 2016 آورده شده است.
همانطور که در نمودار مشاهده میشود، روند کاهش سهم زغالسنگ که از سال 2014 با برنامه انرژی پاک اوباما شروع شده بود، همچنان ادامه دارد و علیرغم تلاشهای ترامپ در یک سال اخیر، تغییری نداشته است. دادههای سال 2017 نیز حاکی از همین موضوع هستند؛ که روند تعطیل شدن نیروگاههای زغالی حتی در ایالات متحده ادامه دارد و همچنان حجم سرمایهگذاریهای جدید در بخش انرژیهای تجدیدپذیر انجام میشود و زغالسنگ از آن بینصیب است.
از جمله انرژیهای تجدیدپذیری که مشمول اقبال سرمایهگذاران شده است، زیستسوختها هستند. اخیرا پژوهشگران در مؤسسه تحقیقات طبیعی (Natural Resources Research Institute) که بخشی از دانشگاه دالوت ایالت مینهسوتا (University of Minnesota Duluth) محسوب میشود، موفق به تولید زیستسوخت جدیدی شدهاند که بدون اثرات مخرب زیستمحیطی زغالسنگ، بهرهوری انرژی مناسبی دارد. این سوخت جدید که «زغالسنگ فوری» نام دارد، آلایندگیهای ناشی از حفاری و همچنین سوختن زغالسنگ را ندارد. مدت زمان تولید این سوخت، برخلاف زغالسنگ، چند ساعت طول میکشد و نیازی به زمان بسیار طولانی ندارد. ماده اولیه ساخت این سوخت پاک، ضایعات کشاورزی شامل چوب و گیاه است. به عبارت دیگر، در کره زمین، منبع بیپایانی برای تولید آن وجود دارد. روش تولید آن به صورت اعمال فشار و گرما بر روی مواد ذکر شده است. به گفته پژوهشگران، به دلیل اینکه عناصر اضافی وارد این سوخت نمیشوند، آلایندهها تقریبا حذف شدهاند. از نظر ذخیره انرژی، هر کیلوگرم زغالسنگ ظرفیتی معادل 27 هزار و 500 BTU دارد در حالی که هر کیلوگرم زغالسنگ فوری، نهایتا 20 هزار BTUذخیره انرژی خواهد داشت. به همین دلیل تحقیقات پژوهشگران بر روی این سوخت جدید ادامه دارد تا شاید روزی بتواند جای زغالسنگ را بگیرد.