توقف سوزاندن زغال‌ سنگ چقدر هزینه دارد؟/ برای آلمان ۱۸ سال و ۴۴ میلیارد دلار

به گزارش می متالز، این حرکت نشان می‌دهد که پایان دادن به سوختن کثیف‌ ترین سوخت فسیلی دنیا چقدر گران و هزینه‌ بر است. با وجود اینکه اجماع گسترده در این زمینه وجود دارد که عدم استفاده از زغال‌ سنگ در زمین، تا چه میزان برای جلوگیری از بحران‌ های آب و هوایی حیاتی است و چقدر این موضوع از منظر سیاسی پیچیده است. هنگامی که زغال‌ سنگ می‌سوزد، مقادیر زیادی از گازهای گلخانه‌ای را تولید و منتشر می‌کند که باعث گرم شدن کره زمین می‌شوند.

آلمان مانند ایالات متحده آمریکا گاز شیل ندارد که با وجود حمایت‌های ترامپ از زغال‌ سنگ، منجر به کاهش سریع استفاده از زغال‌ سنگ در این کشور شده است. آلمان همچنین با مخالفت‌های شدید برای استفاده از انرژی هسته‌ای مواجه است. این مخالفت‌ها بعد از فاجعه فوکوشیما در سال ۲۰۱۱، دولت را مجبور کرد که خاموش کردن نیروگاه‌ های هسته‌ای این کشور را آغاز کند، مرحله تغییر و گذاری که باید تا سال ۲۰۲۲ کامل شود.

مبلغ اعلام شده برای پرداخت غرامت به کارگران، شرکت‌ها و چهار ایالت تولید کننده زغال‌ سنگ هزینه می‌شود که سه ایالت در شرق و یکی از آنها در غرب کشور قرار دارد. این تصمیم بعد از ماه‌ها مذاکره بین مقامات منطقه‌ای و دولت صدراعظم انگلا مرکل اتخاذ شده است.

اولاف شولتس (Olaf Scholz)، وزیر اقتصاد و دارایی آلمان در یک کنفرانس خبری در برلین گفت: «آلمان، یکی از قوی‌ ترین و موفق‌ ترین کشورهای صنعتی در جهان است که در راستای خروج از چرخه استفاده از سوخت‌های فسیلی، در حال برداشتن گام‌ های بزرگی است.»

البته جدول زمان‌ بندی آلمان می‌تواند چالش‌هایی را برای تلاش‌های اتحادیه اروپا در راستای تسریع فرایند حذف انتشار گازهای گلخانه‌ای ایجاد کند.

کشورهای سراسر جهان، چگونگی سرعت ۲۸ کشور اتحادیه اروپا را در کاهش رد پای آثار انتشار کربن نظاره می‌کنند. ۲۸ کشوری که در حال حاضر با یکدیگر سومین منتشر کننده بزرگ گازهایی هستند که کره زمین را گرم می‌کند و آلمان بزرگ‌ترین اقتصاد اتحادیه اروپاست.

سازمان‌های فعال در حوزه محیط‌زیست به کند بودن برنامه‌های حکومت و عدم برخورداری از سرعت کافی برای گسترش انرژی‌های تجدید پذیر، انتقاد دارند. کریستوف بالز، رئیس بخش سیاست‌ گذاری گروه زیست‌ محیطی Germanwatch می‌گوید: «بخش عمده‌ای از کاهش‌های لازم به سمت اواخر دهه ۲۰۲۰ سوق داده می‌شود.»

زغال‌ سنگ از نقطه عطفی در جهان برخور دار است. انرژی‌های تجدید پذیر در حال ارزان شدن هستند. سرمایه‌ گذارن بخش خصوصی از پذیرش پروژه‌های جدید امتناع می‌کنند. در حال حاضر افکار عمومی نیز از سطح بالایی از آگاهی در مورد آلودگی ذرات کشنده‌ای که از نیروگاه‌های زغال سنگ بیرون می‌آید، برخوردار است، با این وجود زغال‌ سنگ در برخی از قسمت‌های جهان به دلیل ایجاد اشتغال برای میلیون‌ها انسان و پشتوانه مستحکم سیاسی از جایگاه ویژه‌ ای برخوردار است.

کشورهای شرقی اروپا بویژه لهستان و جمهوری چک، همچنان به زغال‌ سنگ اتکای زیادی دارند. اتحادیه اروپا در این هفته، اعتبار مالی ۱۰۰ میلیارد یورویی را در حمایت از انتقال به سوخت‌های پاکتر برای آنها در نظر گرفت.

آسیا و اقیانوسیه نیز جایی است که در آنجا زغال‌ سنگ به رشد خود ادامه داده است. چین که نیمی از زغال‌ سنگ تولیدی جهان را مصرف می‌کند، به ساخت کارخانه‌های زغال‌ سنگ بیشتر در داخل و خارج از این کشور ادامه می‌دهد. با استناد به آژانس بین‌ المللی انرژی پیش‌ بینی می‌شود که تقاضای داخلی چین برای زغال‌ سنگ حداقل تا دو سال آینده رشد کند.
بر اساس مطالعه اخیر یک مؤسسه تحقیقاتی انرژی که توسط دولت حمایت می‌شود، روند افزایشی استفاده چین از زغال‌ سنگ، اهداف آب و هوایی این کشور را در معرض خطر قرار می‌دهد.

هند نیز همچنان اتکای خود به زغال‌ سنگ را حفظ کرده است. اخیرا این قوانین برای تشویق سرمایه‌ گذاری خارجی در بخش معادن زغال‌سنگ هند تعدیل شده و مذاکره برای واردات زغال سنگ متالوژیکال از روسیه که برای ساخت فولاد از آن استفاده می‌شود، در حال انجام است.

استرالیا یکی از بزرگترین صادرکنندگان زغال‌ سنگ، با وجود اینکه در حلقه آتش‌ سوزی‌هایی که در اثر تغییرات آب و هوایی تشدید می‌شود، قرار دارد؛ برای دستیابی به زغال‌ سنگ بیشتر در حال حفاری است و با توجه به رشد بازار آسیا بیشتر به این موضوع ترغیب شده است. معدن زغال‌ سنگ ۲ میلیارددلاری در شمال استرالیا، یکی از پروژه‌های جدید بسیار جذاب است.
با استفاده از این طرح آلمان، لیگنیت (lignite) که به نام زغال قهوه‌ای معروف است، می‌تواند تا سال ۲۰۳۵ از رده خارج شود.

آلمان در ماه دسامبر آخرین معدن زغال‌ سنگ سخت خود را تعطیل کرد، اما همچنان به سوزاندن لیگنیت ادامه داده است. در سه ماهه سوم سال ۲۰۱۹، حدود ۴۲ درصد از انرژی مورد نیاز کشور از طریق انرژی‌های تجدید پذیر، ۲۸ درصد از زغال‌سنگ و ۱۴ درصد از طریق انرژی هسته‌ای تأمین شده است.
برخی از غنی‌ ترین مناطق برخوردار از زغال‌ سنگ کشور در ایالت‌هایی که در شرق مناطق کمونیستی سابق هستند، واقع شده‌اند. رهبران این مناطق با توقف فرایند تولید زغال‌ سنگ بدون وجود تعهدات سرمایه‌ گذاری اقتصادی برای جبران کسری درآمد مخالف هستند.

در بخشی از این برنامه ذکر شده است که تولید کنندگان انرژی در سراسر آلمان، ۴.۸ میلیارد دلار در طی ۱۵ سال آینده برای جبران توقف سوزاندن زغال‌ سنگ در نیروگاه‌ها دریافت خواهند کرد. برخی از آنها با ژنراتورهایی که گاز طبیعی می‌سوزانند، جایگزین خواهند شد. این برنامه پیش‌بینی می‌کند که در طی دهه پیش‌ رو فعالیت۱۹ نیروگاه که زغال‌ سنگ می‌سوزانند، متوقف شود و این کار در اواخر سال جاری با آلاینده‌ ترین نیروگاه‌ها آغاز می‌شود.