اما بقای زغالسنگ در بازار اقلام معدنی جهان علاوه بر اراده ترامپ نیاز به محرکهای دیگری هم دارد. در شرایطی که آلودگی هوای برآمده از زغالسنگ در چین نفسگیر شده و در سایر نقاط جهان هم آلایندگی این کانی سیاه، آن را گزینهای ناخوشایند برای تولید انرژی کرده است و همچنین این کانی در رقابت با گاز طبیعی و منابع تجدیدپذیر تولید انرژی مانند باد و نور خورشید به سر میبرد، چشمانداز چندان خوشبینانه نیست، مگر اینکه زور ترامپ بر آلودگی هوا غلبه کند و تدبیری برای آن اندیشیده شود یا دنیا همچنان با آلودگی بسوزد و بسازد. در هر صورت زغالسنگ هنوز در مرز سود و زیان در حرکت است و اینکه سرانجام در کدام جهت جریان خواهد یافت، بستگی به تصمیم سیاستمداران جهان دارد که تا چه حد بتوانند به رقبای زغالسنگ و انرژیهای نو قدرت دهند و با مرگ زغالسنگ به جان دنیا نفس ببخشند.