پیش‌بینی‌های خوب فولادی برای سال نو میلادی

به گزارش می متالز، در این سال متوسط نرخ محصولات ۳ حوزه زنجیره تامین؛ شامل قراضه آهن، شمش و میلگرد رشد ۵۵ درصدی را به ثبت رساند که در واقع برای زنجیره تامین فولاد کشور یک موفقیت قابل توجه به شمار می‌رود. از سوی دیگر با کاهش میزان تولید فولاد در کشور چین زمینه صادرات برای شرکت‌های ایرانی هموار شد. در زنجیره فولاد نیز بسیاری از طرح‌های تعریف شده با حمایت دولت به بهره‌برداری رسید و در یک نگاه کلی زنجیره فولاد روند تکاملی را طی کرد. کارشناسان فولادی معتقدند سال گذشته میلادی، سال پرباری برای فولاد بود که ادامه این روند مثبت را می‌توان برای امسال میلادی (۲۰۱۸) نیز متصور بود.

سالی همراه با صادرات خوب

سال گذشته میلادی(۲۰۱۷) بستر یک بازار صادارت‌محور را برای کشور فراهم کرده است. دراین‌باره عزیز قنواتی، مدیرعامل شرکت امیرکبیر کاشان اظهار کرد: سال گذشته میلادی با توجه به اینکه در کشور ما نیز دوران پساتحریم آغاز شد، رویکرد فولادی‌ها را دچار تغییر و تحولات مثبتی کرد. قنواتی افزود: در این سال تا حدودی رویکرد فولادی در جهت بازارهای صادراتی تقویت شد و برخی تولیدکنندگان این بخش توانستند بازارهای تازه صادراتی برای خود شناسایی کنند. همچنین تعامل ما با فولادسازان جهانی نیز راحت‌تر و بیشتر شد و هیات‌های مختلفی از کشورهای دیگر به کشورمان وارد شدند. از این‌رو، در زمینه اصلاح ساختار فناوری با شرکت‌های خارجی وارد مذاکره شدیم و بسیار از سرمایه‌گذاری‌های فولادی در سال گذشته میلادی راه‌اندازی شد و برخی دیگر نیز ابتدای سال نو میلادی راه‌اندازی می‌شود. وی تاکید کرد: در سال گذشته میلادی بسترهای صادراتی برای کشور ما فراهم شده است و برخی واحدهای فولادسازی که در سال گذشته بهره‌برداری شدند نیز از ابتدای امسال میلادی وارد مدار تولید می‌شوند و شاهد خواهیم بود که صادرات روند مثبتی را طی می‌کند. مدیرعامل شرکت امیرکبیر کاشان ادامه داد: یکی از مهم‌ترین تحولات بازار فولاد، تعدیل نرخ ارز بود که روند صادراتی را برای فولادسازان مثبت کرد. قنواتی با اشاره به اتفاق‌های جهانی بازار فولاد، خاطرنشان کرد: یکی از اتفاق‌های مهمی که در سطح بین‌المللی رخ داد، محدود شدن تولیدات چینی‌ها در بازار بود که سبب شد زمینه‌های صادرات فولاد برای کشور ما فراهم شود. البته هم‌اکنون نیز لزوم بازسازی کشورهای عراق و سوریه برای ما یک فرصت فراهم کرده است. وی در پاسخ به این پرسش که چشم‌انداز امسال میلادی را برای ایران چگونه پیش‌بینی می‌کنید، عنوان کرد: با توجه به روند مثبت سال گذشته میلادی می‌توان فضای مثبتی را برای امسال پیش‌بینی کرد و می‌توان گفت فضا در این زمینه حتی بهتر از سال گذشته میلادی است و روند افزایشی را برای تولید و صادرات برای امسال می‌توان متصور بود. با توجه به این چشم‌انداز به‌دنبال بازارهای تازه صادراتی نیز هستیم. مدیرعامل شرکت امیرکبیر کاشان در پاسخ به این پرسش که در امسال میلادی چه سیاست‌هایی در قبال تعرفه‌ها باید در پیش گرفت، عنوان کرد: با توجه به شرایط و نیاز داخل و همچین روند صادراتی باید موضوع تعرفه را به‌درستی مدیریت کرد. در واحدهای تولیدی، سهام‌داری و حسابداری همراه هم هستند، اما باید سود اجتماعی را نیز در نظر بگیریم. در کل نباید کاری کنیم که کالای خارجی وارد شود، زیرا اگر واردات بی‌رویه داشته باشیم به اشتغال در کشورهای دیگر کمک کرده‌ایم. باید به‌گونه‌ای پیش برویم که صنایع فولادی کشور به ظرفیت‌های واقعی خود برسند و از سوی دیگر با کنترل تعرفه‌ها فعالیت در بازار داخلی را برای‌شان آسان کنیم تا بتوانند به سمت صادرات بیشتر پیش بروند.

سال پربار فولادی‌ها

محمد اصفهانی، کارشناس فولاد نیز درباره اتفاق‌هایی که سال گذشته میلادی در حوزه فولاد داخلی رخ داد گفت: پیش از طرح هر موضوعی پیرامون اتفاق‌های سال گذشته میلادی، بهتر است نخست ساختار کلی بازار داخلی فولاد کشور را به‌طور اجمالی شرح دهیم. به‌طور کلی زنجیره تامین فولاد کشور به دو زنجیره موازی با ماهیت به‌طور تقریبی متفاوت تقسیم می‌شود؛ زنجیره تامین شماره «یک» یا گروه A به‌طور عمده متشکل از فولادسازان بزرگ و خصوصی‌شده است، به‌طوری‌که در حوزه‌های صادراتی فعال و سرآمد بوده و توانسته‌اند به موفقیت‌های چشمگیری دست پیدا کنند. این زنجیره به‌طور عمده با ماده اولیه آهن اسفنجی در حوزه فولادسازی شروع شده و با تولید محصولات نیمه‌ساخته‌ای مانند شمش یا تختال که قسمت عمده‌ای از آن صادر می‌شود، زنجیره آن ادامه پیدا کرده و سرانجام در حوزه نورد با تبدیل قسمتی از این مواد نیمه‌ساخته شده به میلگرد آجدار، تیرآهن یا محصولات تخت فولادی مثل ورق کلاف گرم یا سرد به پایان می‌رسد. زنجیره تامین شماره« ۲ »یا گروه B که به طور تقریبی عمده فعالیت آن در حوزه خصوصی است و عمده مواد اولیه فولادسازان آن را قراضه آهن تشکیل می‌دهد. فولادسازان این گروه بیشتر از فناوری القایی برای ساخت محصولات نیمه‌ساخته‌ای مانند شمش بهره می‌گیرند. وی افزود: به موازات برخورداری از شرایط پسابرجام و همزمان با کمرنگ‌تر شدن تحریم‌های بین‌المللی و بحث جدی‌تر شدن ورود محصولات فولادسازان بزرگ کشور یا همان محصولات زنجیره تامین گروه A به بازارهای جهانی، محصولات میانی این زنجیره به سرعت می‌رود تا جایگاه خود را در این بازارها پیدا کند. از سویی با تمرکز بازیگران این زنجیره تامین بر بازارهای جهانی، نرخ محصولات آنها نیز روند افزایشی در پیش گرفت، زیرا نرخ‌های داخلی این گروه، پیش‌تر به‌دلیل مازاد عرضه و بسته بودن دروازه‌های صادراتی به مراتب پایین‌تر از نرخ‌های جهانی بود. این کارشناس در ادامه خاطرنشان کرد: از سوی دیگر دامنه فعالیت فولادسازان بزرگ ما هم در بازارهای جهانی توسعه پیدا کرده بود، به‌طوری‌که کمبود مواد اولیه آنها که به‌طور عمده شامل آهن‌اسفنجی بود، تبدیل به یک مشکل شده بود. شرایط حاکم دست‌به‌دست هم دادند تا بازار داخلی با کمبود جدی شمش روبه‌رو شده و سرانجام با افزایش نسبی تقاضای داخلی در اوایل سال ۹۶ (۳ ماه نخست سال ۲۰۱۷ میلادی) زمینه لازم برای ورود بازار داخلی به یک مرحله افزایشی پرقدرت فراهم شد. نیاز به شمش فولادی در بازار داخلی در آن برهه از زمان به‌تدریج شدت پیدا کرد، به‌طوری‌که فولادسازان گروه A که حالا محصولات نیمه‌ساخته شده خود را در بازارهای جهانی پیش‌فروش کرده و از سویی با کمبود نسبی مواد اولیه روبه‌رو بودند، مجبور به ارائه مازاد بر تعهد تولید خود در بورس کالا شدند که این مسئله باعث بالارفتن نرخ محصولات آنها به جهت محدودیت عرضه و برتری تقاضا و استقبال از این کالا در بورس کالا و بازار داخلی شد.
این روند ادامه داشت تا اینکه اواسط سال گذشته میلادی (اوایل مرداد۹۶) به اوج خودش رسید و متوسط نرخ شمش نسبت به ابتدای سال ۹۶ تا مرز ۷۰ درصد افزایش نرخ ادامه پیدا کرد.
اصفهانی افزود: با ادامه این روند و پیدایش برخی نارضایتی‌ها در زنجیره پایین‌دستی فولاد، فشار وزارت صنعت، معدن و تجارت به فولادسازان بزرگ کشور برای در اولویت قرار دادن نیاز بازار داخلی، افزایش یافت. از سوی دیگر با برطرف شدن تدریجی نیاز فولادسازان بزرگ ما به مواد اولیه، بنا بر محدود کردن شرایط صادرات آهن‌اسفنجی از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت شرایط برای عرضه‌های داخلی بیشتر شمش از سوی این گروه به‌تدریج بیشتر شد تا اینکه عطش تقاضای بازار داخلی اواسط شهریور فروکش کرد و به سردی گرایید. بازار داخلی شروع به عقب‌نشینی کرد، اما این عقب‌نشینی در برابر موفقیت قابل‌توجهی که نسبت به اوایل سال میلادی به‌دست آمده بود، قابل توجه نبود و در حد ۱۰ تا ۲۰ درصد کاهش یافت. سرانجام پایان ۳ ماه سوم سال گذشته میلادی (اوایل مهر سال ۹۶ ) با ادامه سخت‌گیری‌های وزارت صنعت، معدن و معدن مبنی بر اولویت تامین بازار داخلی و از سوی دیگر رویارویی با کاهش نرخ‌های جهانی، نرخ محصولات نیمه‌ساخته شده فولادسازان بزرگ در بازار داخلی نیز عقب‌نشینی کرد. صرف‌نظر از اوج‌گیری دوباره نرخ محصولات میانی فولادسازان بزرگ کشور در بورس کالا و در هفته‌های پایانی سال گذشته میلادی به‌واسطه صعود دوباره نرخ‌های جهانی، در نهایت بازار داخلی مقاطع طویل فولادی در محدوده نوسانی یک کانال مشخص با حفظ ۵۰ تا ۶۰ درصد رشد نسبت به ابتدای سال گذشته میلادی به استقبال سال نو میلادی (۲۰۱۸) رفت. وی در پایان خاطرنشان کرد: سال گذشته میلادی و به‌ویژه نیمه دوم آن، بنا بر سیاست‌گذاری‌های کلان دولت مبنی بر توسعه تولید فولاد در کشور و رساندن آن به مرز ۵۵ میلیون تن تا پایان برنامه پنجم، شاهد بهره‌برداری پیاپی از واحدهای فولادسازی متعدد در کشور بودیم که این هم ثبت موفقیت قابل توجه دیگری در کارنامه درخشان حوزه تولید فولاد کشور در این سال بود، به‌طوری‌که در پایان این سال و با کمرنگ شدن نقش چین در بازارهای صادراتی، کشور ما اکنون تبدیل به یک صادرکننده برتر در منطقه شده است.

کاهش تولید چین و فرصتی برای ایران

بازار فولاد در سطح بین‌المللی سال گذشته میلادی با کاهش محصولات چین همراه بود. در این‌باره محمدرضا بنی‌اسدی، مدیرعامل گروه صنایع فولادی صبح پارسیان اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار در سال گذشته میلادی کاهش میزان تولید کشور چین بود، زیرا این کشور تولید خود را از ۸۰۰ میلیون تن به ۷۰۰ میلیون تن کاهش داد که روی قیمت‌ها اثر مثبت داشت و در نبود بازار چین ما توانستیم بخشی از فولاد جهان را پوشش بدهیم و فولادسازی‌هایی مانند فولاد هرمزگان و فولاد مبارکه در زمینه صادرات در این سال به اهداف خود دست یافتند.
وی در ادامه عنوان کرد: به نظر می‌رسد در زنجیره فولاد با توجه ورود دو گندله‌سازی سنگان با مشکلی روبه‌رو نباشیم و تنها با جبران کنسانتره می‌توان این زنجیره را به تعادل رساند و در مسیر مثبتی پیش رفت و به ظرفیت ۳۰ میلیون تنی رسید. در حال‌حاضر ۲۱ میلیون تن فولاد تولید می‌کنیم به عبارتی با حدود ۶۰ درصد ظرفیت تولید می‌کنیم که با تکمیل این زنجیره می‌توانیم تولید ۶۰ درصدی را به ۷۰ تا ۸۰ درصد برسانیم. مدیرعامل گروه صنایع فولادی صبح پارسیان با اشاره به چشم‌انداز فولاد در امسال میلادی عنوان کرد: نه تنها فولاد، بلکه فلزات دیگری مانند مس و آلومینیوم هم در سال پیش‌روی میلادی چشم‌انداز خوبی دارند. با توجه به اینکه امریکا روند رشد اقتصادی در پیش گرفته که می‌تواند در روند جهانی تاثیرگذار باشد و اینکه چین در بازار کمتر حضور دارد و از سوی دیگر شرایط پروژه‌های عمرانی که به وضعیت ثبات بیشتری رسیده‌اند، از این‌رو، می‌توان چشم‌انداز مثبت همراه با افزایش تقاضا را برای امسال میلادی متصور بود. بنی‌اسدی در پاسخ به این پرسش که تعرفه‌ها را برای سال جدید چگونه تعریف کنیم، عنوان کرد: در زمینه تعرفه اتفاق خوبی رخ داده است و کاهش تعرفه‌ها می‌تواند به سود صنایع پایین‌دستی که در تنگنای بیشتری هستند، باشد؛ هرچند فولادسازان از این امر ناراضی هستند. در کل باید تعرفه‌ها را براساس شرایط مدیریت کرد.