تولید ۱.۵میلیون تن آلومینیوم خام در چشم‌انداز ۱۴۰۴/ امید رسیدن به سند چشم‌انداز آلومینیوم در سال جهش تولید

به گزارش می متالز، هوشنگ گودرزی رییس سندیکای آلومینیوم ایران گفت: در ابتدای بحث بهتر است پیش زمینه‌ای در مورد تشکل‌های معدنی (انجمن‌ها و سندیکاها) داشته باشیم که عموما این تشکل‌ها عملکرد مشابه دارند. تشکل‌های صنفی مخصوصا تشکل‌های معدن، مجموعه‌ای از متخصصان آن صنعت هستند و همواره در تلاشند تا بهترین راهکارها را برای سامان دادن و بهبود فعالیت‌های خود با توجه به امکانات موجود کشور، توانمندی‌های صنعت، نیاز بازار به محصولات و امکان صادرات محصول به سیاست‌گذاران بخش دولتى ارائه دهند.

وی ادامه داد: در سندیکای آلومینیوم همه افرادی که سال‌ها در این صنعت فعالیت می‌کنند، حضور دارند و همیشه سعی کردند تا تمام توان فکری خود را در قالب پیشنهادهاى عملى به سیاست گذاران ارائه دهند. اینکه چه میزان توانسته‌اند موفق باشند، بستگی به این دارد که سیاست‌گذاران چقدر  به تشکل‌ها و حضور بخش خصوصی در تصمیم‌گیری‌ها اعتقاد و اعتماد دارند.

گودرزی با تاکید بر این موضوع که با انتقاد کردن، زیاده طلبی کردن غوغاسالاری در کشور راه انداخته‌اند بدون ارائه راه حل اجرائى مخالف است افزود: سندیکای آلومینیوم کمتر به این موضوعات دامن زده، بلکه سعی کرده همکاری لازم را با وزارت صنعت، معدن و تجارت، سیاست‌گذاران ستاد تنظیم بازار، تولیدکنندگان بالادست و پایین دست داشته باشد و  با ایجاد یک همدلی عمومی‌ اهداف عملى را تعریف و رسیدن به آنها را کمک و پیگیرى نماید.

رییس سندیکای آلومینیوم ایران تصریح کرد: سندیکا همیشه تلاش داشته تا سیاستگذاران دولتى را متقاعد نماید تا با تدوین اطلاعات پایه مدون برای صنعت آلومینیوم و با تهیه یک سند چشم انداز، پیشرفت متناسب با رشد آن در کشورهاى همسایه برای آینده این صنعت تدوین و با همکارى دست اندرکاران بالادستی و حمایت  بخش خصوصی اجرائى نماید. درهمین راستا نشست‌هایی نیز با ایمیدرو و سازمان‌های مختلف برگزار کرده‌ایم تا همفکری و همدلی لازم بوجود آمده است.

وی تاکید کرد: برای برنامه‌ریزی و تعیین اهداف‌ باید توان دولتمردان و شرکت‌های پایین دستی را درنظر بگیریم و به ثمر رسیدن برنامه ها را پایش و پیگیرى نمائیم. در سند چشم انداز، تولید یک و نیم میلیون تن آلومینیوم خام در کشور تا سال ١٤٠٤ برنامه‌ریزی شده است که امیدوارم در سال جهش تولید با همت دسته جمعى بخش دولتى و خصوصى عقب ماندگى در رسیدن به این هدف جبران شود.

گودرزی ضمن اشاره به عقب بودن نسبت به سایر کشورهای منطقه در تولید آلومینیوم، گفت: حق صنعت آلومینیوم ایران به عنوان اولین تولیدکننده آلومینیوم در خاورمیانه خیلی بیشتر است، با این حال اگر همکاری‌های لازم برای رسیدن به تولید یک ونیم میلیون تن آلومینیوم صورت گیرد، قطعا موفقیت بزرگی حاصل می‌شود.

رییس سندیکای آلومینیوم اذعان کرد: این بخشى از فعالیت‌هایی بوده که در سندیکا انجام شده است و برنامه آینده هم در همین راستا است. لذا صنایع مختلف باید همکاری لازم را با سندیکا داشته باشند مخصوصا در زمانی که درگیر ویروس کرونا هستیم که در یک ماه و نیم گذشته صنایع را تحت تاثیر قرارداده و پیش بینی از اینکه چه زمانی اوضاع به حالت عادی برمی‌گردد، وجود ندارد. وی ادامه داد: باید راهکار مناسبی برای به حداقل رساندن صدمات ناشی از این بحران اندیشیده شود.

گودرزی در ادامه به مشکلات صنعت آلومینیوم که صنعت بزرگی در دنیا است، گفت: صنعت آلومینیوم در مقایسه با صنایع دیگر مخصوصا فولاد که تامین مواد اولیه‌شان در داخل است، رشد چشمگیری نداشته و دلیل اصلی وارداتی بودن ماده اولیه صنعت یعنی آلومینا است که بیش از دو سوم آن وارد می‌شود.

وی افزود: همچنین تحریم‌ها‌ و مشکلات در روابط سیاسی کشور با دنیا، تاثیرات شدیدی بر این صنعت گذاشته است که مشکلات بسیاری را در تهیه مواد اولیه و قیمت آن ایجاد می‌کند. ما باید بتوانیم مواد اولیه این صنعت را در داخل کشور تولید کنیم که بر روی آن بسیار فکر شده و حتی معادنی در کشور گینه خریداری شده اما هنوز به یک برنامه عملیاتی اجرایی نرسیده‌ایم.

وی تصریح کرد: قرار شده آلومینای جاجرم نیاز مواد اولیه صنعت آلومینیوم را تامین کند. این واحد کمک بسیاری کرده و در سال 240 الی 260 هزارتن آلومینا تولید می‌کند که برای مصارف داخلی است که برای تولید حدود 130 هزارتن آلومینیوم استفاده می‌شود.

هوشنگ گودرزی تاکید کرد: بوکسیت آلومینای جاجرم جوابگوی توسعه این صنعت را نمی‌دهد. بنابراین باید به فکر منابع دیگر بود که این منابع عموما از خارج کشور تامین می‌‎شوند.وی افزود: در حال حاضر  منابع سنگ بوکسیت زیادی در کشور نداریم و بهترین کشورهای دنیا که منبع آن هستند آفریقا و گینه است.

رییس سندیکای آلومینیوم بیان داشت: نظارت و سیاست‌گذاری‌ها برای حمایت از صنایع پایین دستی به نحوی باید باشد که علی‌رغم تحریم‌ها و مشکلات برای تهیه مواد اولیه، قطعات و تکنولوژی، بتوانند پیشرفت داشته و توسعه پیدا کنند.به نظر من  باید واردات محصول را به کشور محدود و حتى متوقف کنند و به تولیدکنندگان پایین دستی فرصت داده شود تا خود را برای بهبود کیفیت و نوآوری در صنعت و ارتقای سطح دانش خود هماهنگ کنند.