به گزارش می متالز، با توجه به کاهش تقاضای زغالسنگ در چند سال اخیر، پروژههای توسعهای و جدید بسیاری با تعلیق مواجه شدند. نکتهای که از ابتدا باید روشن شود، این است که احتیاط و پیشبینی تمهیدات لازم در رابطه با سرمایهگذاریهای جدید در حوزه زغالسنگ امری ضروری است؛ چرا که بسیاری از سرمایهگذاریهای پیشین، در سالهای آغاز تولید خود، با ضرر مواجه شدند. نتیجه این ضرر، خود را در جریان نقدی این بازه زمانی نشان میدهد و از این جهت اهمیت دارد که زمان بازگشت سرمایه را معین میکند چرا که ارزش زمانی پول، بسیار اهمیت دارد. به همین دلیل، بهنظر میرسد که تقریبا اغلب این سرمایهگذاریها، ارزش دارایی سهامداران خود را نابود میکنند. برای روشنتر شدن موضوع بازگشت سرمایه، 3 پروژه مهم از بین پروژههای توسعهای و جدید شرکتهای بزرگ تولیدکننده زغالسنگ، انتخاب شده است که پس از ارایه توضیحات مختصری درباره هر یک، مقایسه اقتصادی آنها آورده شده است.
کسترل، یک معدن زیرزمینی است که در کشور استرالیا واقع است. این معدن، با ذخیرهای حدود 158 میلیون تن زغالسنگ ککشو، یکی از بزرگترین معادن زغالسنگ ککشوی جهان به شمار میرود. ظرفیت تولید سالانه این معدن، 4 میلیون تن است و از سال 1999 تاکنون، بهرهبرداری این معدن به شرکت ریوتینتو تعلق دارد. در سال 2013، پروژه توسعهای این معدن، با هدف افزایش ظرفیت تولید به 6 میلیون تن در سال، آغاز شد.
معدن روباز دانیا که در استرالیا قرار دارد، متعلق به گروه مشترک بی.اچ.پی و میتسوبیشی (BMA) است. هر کدام از این 2 شرکت بزرگ، حق بهرهبرداری 50 درصد از این معدن را در اختیار خود دارند. این پروژه 1.4 میلیارد دلاری، شامل توسعه یک معدن زغالسنگ و یک واحد فرآوری زغالسنگ با ظرفیت تولید سالانه 4.5 میلیون تن است. محصولات تولیدی این معدن، شامل زغالسنگ نیمهسخت ککشو است. این معدن در مارس سال 2013، تولید خود را آغاز کرد و عمر آن، حدود 21 سال تخمین زده شده است.
معدن گراسونور، یک پروژه 1.95 میلیارد دلاری است که تحت حمایت شرکت آنگلوامریکن قرار دارد. اغلب تولید این معدن استرالیایی، زغالسنگ ککشو است و حجم تولید سالانه این معدن، 7 میلیون تن تخمین زده شده است. این حجم عظیم، پس از ورود به کارخانه فرآوری کک، به 5 میلیون تن زغالسنگ ککشو تبدیل میشود. برنامه بهرهبرداری از این معدن از چند سال قبل در دست انجام بود، بهطور مثال، مجوزهای مربوط به محیط زیست، در سپتامبر سال 2011 دریافت شد و کل پروژه، در سال 2012، توسط دولت محلی کوئینزلند تأیید شد. اولین محموله زغالسنگ تولید شده در این معدن، در سال 2015 راهی بازارهای جهانی شد.
در نمودار 1، خالص ارزش فعلی (NPV) و نرخ بازده داخلی (IRR) برای 3 پروژه سرمایهگذاری که در بازه زمانی 2013 تا 2015، وارد خط تولید شدهاند، توسط مؤسسه CRU تخمین زده شده است.
همانطور که در نمودار بالا مشاهده میشود، علیرغم نرخ بازده داخلی تقریبا یکسان، پروژه دانیا از خالص ارزش فعلی به مراتب بالاتری نسبت به پروژههای کسترل و گراسونور برخوردار است. همچنین پروژه گراسونور، با خالص ارزش فعلی حدود 400 میلیون دلار، در وضعیت خوبی قرار ندارد.
جالب اینکه افزایش پایدار اخیر (چند ماهه آخر سال 2017) در قیمت زغالسنگ به این معناست که طبق تخمین مؤسسه معتبر CRU، بسیاری از این معادن که اکنون 3 الی 4 سال از عملیاتی شدن آنها میگذرد، بالاخره در آینده، بازگشت سرمایه (هرچند اندک) خواهند داشت.