به گزارش می متالز، آخرین رده بندی مکانهای برتر برای سرمایهگذاری معدنی مربوط است به کشورهای توسعه یافته با سابقه طولانی موفقیت در صنعت، اما این اتفاق خوبی نیست زیرا که کشورهای دیگری هستند که از نظر امکانات و فناوری پیشرفته نیستند اما از لحاظ معدنی بسیار غنی و پر بار هستند.
در نظرسنجی سالانه موسسه فریزر در مورد شرکتهای معدنی، ایالت استرالیا غربی عنوان برترین صلاحیت جهت سرمایهگذاری در این رده بندی قرار دارد، استرالیا قبلاً در جایگاه شماره دو بود، و اکنون جایگزین ایالت نوادا ایالات متحده میشود، که به رتبه سوم سقوط کرده است.
نظرسنجی سال ۲۰۱۹ که در تاریخ ۲۵ فوریه منتشر شد، فنلاند را در رده دوم، آلاسکا در رتبه چهارم و پرتغال در پنجم قرار داده است.
شاید بزرگترین شگفتی در این نظرسنجی موسسه فریزر، عملکرد ضعیف ایالتهای کانادا باشد که هیچ یک از آنها نتوانسته در بین ۱۰ معدن برتر قرار داشته باشند، در حالیکه ساسکاچوان در رتبه یازدهم، انتاریو شانزدهم، کبک ۱۸ و کلمبیا انگلیس در رده ۱۹ قرار دارد. در نظرسنجی قبلی، کانادا چهار ایالت خود را در بین ۱۰ کشور برتر داشت.
کانادا از نظر کارکرد معادن، سنتی ـ نیروگاهی بوده است و این ضعف در آخرین بررسی به عنوان نگرانی در مورد مقررات محیط زیست و خطرات ناشی از گرم شدن زمین و موضوعات زیست محیطی عنوان شده است.
در این نظرسنجی همچنین، افزایش خطر در فعالیت محیط زیست به ویژه در کشورهای توسعه یافته مانند کانادا وجود دارد.
نگرانیهای زیست محیطی مطمئناً عاملی در استرالیا به ویژه در ایالتهای شرقی مانند کوئینزلند و نیو ساوت ولز است که معادن زغال سنگ در آن وجود دارد. این معادن هم از طرف مخالفان و هم طرفداران مورد توجه مردم قرار دارد.
صعود استرالیا غربی به صدر شاخص برترین معادن عمدتاً مربوط به سنگ آهن و مقداری طلا است.
استرالیا غربی بزرگترین صادرکننده سنگ آهن در جهان است و ذخایر باکیفیت آن را دولت به عنوان مهمترین صنعت کشور حمایت میکند. هر دو معدن Rio Tinto و BHP Group، برتر سنگ آهن در استرالیا، جهت گسترش و توسعه خود مبلغ قابل توجهی سرمایهگذاری میکنند.
ریو ۲.۶ میلیارد دلار برای توسعه پروژه سنگ آهنی Koodaideri هزینه میکند، و بی اچ پی ۳.۶ میلیارد دلار به معدن South Flank خود اختصاص داده است، که هر دو پروژه درحالحاضر از بزرگترین پروژههای دنیا است.
معدن ریو همچنین در حال ارزیابی پروژه سنگ آهنی سیماندو در گینه است که ۴۵ درصد از آن را در اختیار دارد و در وب سایت این شرکت به عنوان ذخیره “کلاس جهانی” توصیف شده است.
کشور گینه از انستیتوی فریزر از نظر جذابیت معدن در رتبه بیست و یکم قرار گرفت و ممکن است در مقایسه با استرالیا غربی ضعیف به نظر برسد، اما گینه به عنوان کشور برتر قاره افریقا معرفی شد، بعد از گینه بهترین رتبه بعدی مربوط به افریقای جنوبی است که در رتبه ۴۰ قرار گرفته است.
مشکل شرکتهای معدنی این است که تعداد پروژههای موجود در این حوزههای برتر محدود است. در عین حال، برخی از بهترین معادن دنیا در مکانهایی هستند که انجام کار در آنجا ریسک پذیر است. به عنوان مثال، فنلاند و پرتغال در ردههای برتر مؤسسه فریزر در ردههای دوم و پنجم قرار گرفتهاند، اما صنایع آنها ناخواسته نسبی هستند و بعید است که سرمایهگذاری گستردهای را بتوانند جذب کنند. در مقابل، برخی از بهترین ذخایر معدنی بالقوه در کشورهایی در رده هایی پایین تر از ۱۰کشور برتر از جمله تانزانیا، آرژانتین، زامبیا و جمهوری دموکراتیک کنگو قرار دارند.
اکنون چالش واقعی برای صنعت معدن این است که چگونه میتوان این کشورهای ضعیف در بخش معادن را رو به پیشرفت سوق داد تا آنها به اندازه کافی بتوانند در بخش معادن موفق عمل کنند تا بتوان ریسک سرمایهگذاری در آنها را ایجاد کرد؟