به گزارش می متالز، مهندس «افشین کاتوزیان» در گفت و گو با خبرنگار «می متالز» درباره فروش این شرکت توضیح داد. مشروح آن را در ادامه می خوانید:
شرکت آهن و فولاد ارفع از سال ۹۶ سیر صعودی خود را در بازارها طی می کند. به طوری که بازارهای هدف را شناسایی کرده است. طی سال های گذشته حدود ۷۰۰ هزار تن محصول صادرات داشته ایم. سال گذشته هم ۲۳۰ هزار تن (۲۷ درصد تولید شرکت) را صادر کردیم. برای سال ۹۹ در نظرداریم در صورت فراهم بودن شرایط بیرونی، به روند صادرات ادامه دهیم و بالای ۲۰۰ هزار تن صادر کنیم. از ابتدای سال تاکنون، بیش از ۴۰ هزار تن از محموله های صادراتی، تولید، حمل و در حال تهیه است منتهی با قوانین و مقررات در حال ابلاغ، منتظر هستیم کف و سقف محصول قابل ارائه به بازار، چه میزان است. اما با توجه به مازاد تولید در کشور، باید بخشی از محصولات تولیدی صادر شود. در سال گذشته، ۲۰ هزار تن محصول عرضه کردیم که متاسفانه بنا به شرایط حاکم بر بورس کالا، باطل شد و اگر انجام می شد، با ۸۵۰ هزار تن قبلی، ۸۷۰ هزار تن فروش داشتیم که نسبت به تولید ۱۰۲ درصد فروش انجام می شد.
نه، آن ۶ درصد کاهش فروش به این دلیل بود که موجودی سال ۹۷ را با حدود ۶۰ هزار تن مازاد شروع کردیم. در واقع ۹۰۹ هزار تن فروش رفته، محصول اضافی ابتدای سال بود. در سال ۹۸ حدود ۸۵۲ هزار تن از ۸۶۲ هزار تن موجود را توانستیم بفروشیم، مقداری هم در انبار داشتیم که می توانستیم بفروشیم اما در مواجهه با سیاست های انقباضی، این امر میسر نشد.
با این وجود، میزان فروش ۹۹ درصد تولید بود که روند قابل قبولی در برابر روند پرنوسان بازار کشور بود. اگر ۲۰ هزار تن شمش عرضه شده در بورس، باطل نمی شد، سال ۹۹ را با موجودی صفر استوک وارد بازار می شدیم.
بازار و تقاضا مشخص می کند چقدر فروش داشته باشیم. سال گذشته شرکت توانست ۲۳۰ هزار تن صادرات داشته باشد اما در سال مالی ۹۷ تنها ۱۷۰ هزار تن صادرات داشت. میانگین داخلی و خارجی ۴۰۰۸ ریال بوده، میانگین فروش داخلی ۳۹ هزار ریال و میانگین شمش صادراتی ۴۲۰۰ تومان بوده است. در مقایسه با سایر رقبا، شرکت ارفع از نظر میانگین فروش داخلی بالاتر از همه شرکت ها و از نظر فروش خارجی پس از شرکت فولاد کاوه جنوب کیش رتبه دوم بوده است. شرکت فولاد کاوه جنوب کیش به دلیل نزدیکی به بنادر، شرایط بهتری برای انتقال داشت.
برنامه فروش خود را حتی در ایام کرونا با همکاری زیرمجموعه ها به انجام رساندیم. متاسفانه در بازار خارج متاثر از این عارضه اپیدمی شده قرار گرفت. برخی شرکت های کره ای مثل هیوندایی توقف تولید داده بودند و عملا از فولاد استفاده نمی شد. برخی شرکت های حوزه خلیج فارس یا تایلند و ...از این عارضه مستثنی نبودند و درخواستی نبود. موضوع دیگر اینکه سطح قیمت ها از بهمن سال گذشته نزولی شده بود. در حال حاضر، تقاضا برای شمش صادراتی ایران شروع شده و محموله های ۱۰ و ۲۰ هزار تنی را آماده کرده ایم و اکنون در حال حمل به بندرعباس است و در واقع، تولید آن به اتمام رسیده است.
محموله ها برای آسیای جنوب شرقی است.
سفارش هست اما به دلیل جو موجود، قیمت ها پذیرفتنی نیست و از طریق چانه زنی باید حق خود را بگیریم. چرا که با شرایط بورس، سفارش با قیمت پایین تر به سمت ما می آیند اما شرکت ها، منافع ملی و شرکتی را ارجح می دانند.
با مازاد تولید در صنعت فولاد مواجهیم و باید صادرات را به عنوان یک اهرم قدرتمند برای تامین ارز و درنتیجه توسعه اقتصاد در نظر بگیریم. فکر می کنم صادرات برای تولیدکنندگان یک وظیفه ملی است. باید به دولت کمک کنیم تا به صنایع نفت و پتروشیمی کمک کننده باشد. به شرط اینکه دولت ابزارهای لازم را فراهم کند و با سیاست های انقباضی محدود نشویم.