به گزارش می متالز، مرادعلیزاده در ابتدای این نشست با بیان اینکه شرکت ملی صنایع مس ایران طی چهارسال گذشته و در راستای سیاستهای کلی کشور در حوزه توسعه، چهار مؤلفه تولید، توسعه، نیروی انسانی و اکتشافات را موردتوجه قرار داد، گفت: «در حوزه تولید، با اجرای طرحهای توسعه مثل فاز دو تغلیظ سونگون و سرچشمه تا پایان امسال، تولید مس محتوی معدنی کشور به 300هزار تن خواهد رسید و در حوزه توسعه برنامه افزایش تولید مس محتوی را تا 400هزار تن تا پایان سال 99 در دستور کار داریم.»
مرادعلیزاده با بیان اینکه در زمینه توسعه و افزایش تولید، هماکنون راهاندازی سه معدن درهزار، چاهفیروزه و درآلو در استان کرمان مورد توجه ماست، گفت: «علاوه بر این، برای افزایش ظرفیت فعالسازی معادن کوچک، با کمک ایمیدرو برنامهریزیهای صورت گرفته است تا میزان تولید مس محتوی شرکت مس تا پایان سال 98 به 400هزار تن برسد.»
مدیرعامل شرکت مس در زمینه سیاستهای نیروی انسانی این شرکت در طول چندسال گذشته بیان کرد: «در زمینه نیروی انسانی، افزایش بهرهوری کارکنان را دنبال کردیم و شاهد اتفاقات خوبی بودیم؛بهطوریکه در سال 92 میزان تولید بهازای هر نفر 9700 کیلوگرم بود و اکنون به عدد 15هزار کیلوگرم بهازای هر نفر رسیدیم.»
او تصریح کرد: «افزون بر سه حوزه فوق، چهارمین مؤلفهای که شرکت مس در طول چهارسال گذشته بر روی آن تأکید کرده، پیشبرد اکتشافات بوده است.»
مرادعلیزاده با تأکید بر اینکه بدون اکتشافات، توسعه و تولید پایدار رخ نخواهد داد، گفت: «برای این کار و دستیابی به ذخایر اگزوتیک و پنهان، نیاز به دانش روز داشتیم و با اینکه در حوزه اکتشافات در دنیا اتفاقات مهمی افتاده، ولی کشور ایران بهدلیل وجود تحریمها نتوانسته است از دانش فنی روز در دنیا استفاده کامل را ببرد؛ بنابراین، هماکنون در حال مذاکره با کشورها و مراکز علمی مهم دنیا برای شناسایی ذخایر پنهان هستیم.»
مدیرعامل شرکت مس در ادامه سخنانش با اشاره به اهمیت حوزه محیطزیست برای شرکتهای صنعتی و معدنی اظهار داشت: «گرچه امروزه از محیطزیست با عنوان مسئولیت اجتماعی یاد میشود ولی باید در عمل بهصورت مسئولیت اجتماعیای باشد که در متن شرکتها باشد و همواره به آن توجه جدی شود.»
او ادامه داد: در سال 92 و در خلال بحثهایی که در زمینه محیطزیست انجام میشد، به شعاری با عنوان «احترام به طبیعت، طبیعت ماست» دست یافتیم که مبنا و شاکله عمل برنامههای محیطزیستی شرکت مس شد و دارای سه مؤلفه «بهسازی فردا»، «انسان سالم» و «محیط پاک» است.
مدیرعامل شرکت مس با بیان اینکه توجه به این مؤلفهها باعث توسعه پایدار در کشور خواهد شد، اظهار داشت: «میزان بهرهوری در حوزه انرژی و آب و مخصوصاً بازیابی آب، در همه معادن شرکت ملی مس بالای 70درصد است و امروز شرکت ملی مس جزو 15 شرکت برتر دنیا در حوزه صرفهجویی در مصرف آب است و امسال هم در مراسم بنیاد جهانی انرژی، معتبرترین جایزه زیستمحیطی را در بخش آب دریافت کرد.»
در ادامۀ این نشست، مدیرعامل شرکت ملی صنایع مس ایران به سؤالات خبرنگاران پاسخ داد. او در پاسخ به انتقاد یکی از خبرنگاران دربارۀ پروژۀ ذوب سرچشمه و آلودگی ایجادشده در آن منطقه، گفت: «یکی از دلایل سرمایهگذاری در زمینۀ تغییر تکنولوژی ذوب در سرچشمه از ریورب به فلش، سرعت واکنش در این شکل ذوب و افزایش تولید بود. دلیل دیگر این تغییر تکنولوژی، جلوگیری از استفادۀ از سوختهای فسیلی نظیر نفتگاز، گاز، مازوت و... بود. کورۀ فلش به این دلیل که خودسوز است و از اکسیژن در آن برای واکنشها استفاده میشود، مصرف سوخت فسیلی در آن بسیاربسیار پایین است. مهمترین اثر این اتفاق آن است که تولید گاز SO2 به حداقل میرسد.»
او ادامه داد: «با اینحال، چون سرعت واکنش در این تکنولوژی زیاد است، غلظت گاز بالا میرود. غلظت گاز اگر تا پیش از این یکدرصد بوده است، در حالحاضر با رقیقسازی دو درصد است. اگر این رقیقسازی اتفاق نمیافتاد و کورۀ فلش نیز با ظرفیت کامل خود کار میکرد، غلظت این گاز به 13درصد میرسید. به همین دلیل ما هم ظرفیت را کاهش دادهایم و از 60درصد کورۀ فلش استفاده میکنیم و هم دست به رقیقسازی زدهایم.»
مرادعلیزاده تأکید کرد: «شرکت ملی صنایع مس ایران، هیچ اصراری به این ندارد که تولید به بیشترین میزان باشد. ما این اختیار را به مدیران سرچشمه دادهایم که در صورت بروز وارونگی هوا که آلایندگی ثابت میماند و اثرات آن بیشتر میشود، شارژ کوره را کاهش دهند یا در شرایطی حتی آن را متوقف کنند. ما تعهد داریم که کاتد مورد نیاز داخل کشور را تأمین کنیم و حتی اگر نتوانیم تولید کنیم، دست به واردات میزنیم؛ و تا زمانی که کارخانههای اسید ما راه بیفتد، میتوانیم این کار را انجام دهیم؛ چراکه آنچه در صنعت مس مهم است و میتواند یک اقتصاد پایدار را بهدنبال داشته باشد، تولید کنسانتره مس است. تولید کاتد همیشه بهصرفه نیست و اگر هزینههای TC و RC مناسب باشد، تولید کاتد توجیه دارد.»
در ادامۀ این نشست، یکی از خبرنگاران تذکر کتبی نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی را یادآور شد و با خواندن بندهایی از این تذکر کتبی، از مدیرعامل شرکت ملی صنایع مس ایران خواست تا پاسخ انتقادات مطرحشده در آن را بدهد.
مرادعلیزاده در پاسخ به یکی از انتقاداتی که در این تذکر کتبی آمده، با این عنوان که «آلایندگی مس متعلق به آذربایجان است و منافع آن متعلق به کرمان»، گفت: خوشبختانه تولید مس در آذربایجان شرقی و در منطقۀ سونگون هیچ آلایندگی ندارد، چراکه ما در آنجا تولید کنسانتره مس داریم. تولید کنسانتره مس هیچ آلودگی زیستمحیطی ندارد، مگر به خاک که ممکن است ناشی از پساب کارخانه باشد. خوشبختانه در این زمینه با تمهیداتی که شرکت مس در اوایل دهه 80 و همزمان با راهاندازی مجموعه در نظر گرفت، هم پایش آنلاین و دائمی در حال انجام است و هم سد رسوبگیر طوری طراحی شده است که آلودگی به زمین انتقال پیدا نمیکند.»
او ادامه داد: «دربارۀ اینکه شرکت ملی مس در سونگون اشتغالزایی نداشته است، باید بگویم هماکنون 4000 نفر در مجموعه سونگون در حال کار هستند. دربارۀ اینکه کنسانترۀ آذربایجان به کرمان میرود هم باید بگویم فقط در سالهای 90 و 91 به این دلیل که عیار کنسانترۀ تولیدی در کرمان کمی پایین بود، کنسانترۀ تولیدی آذربایجان به کرمان رفت؛ بهجز این، همیشه کنسانترۀ آذربایجان صادر شده است و حتی یک کیلوی آن به کرمان نرفته است.»
مدیرعامل شرکت مس برای بار دیگر تأکید کرد: «نگاه ما نباید قومیتی و ناسیونالیستی باشد. شرکت مس یک بنگاه اقتصادی است که باید به فکر تولید و توسعۀ پایدار باشد. اینکه گفته میشود مالیات را آذربایجان میدهد و منافعش نصیب کرمان میشود، درست نیست. اساساً مجموعه سونگون 10سال از مالیات معاف بوده که چندسالی از این معافیت هم هنوز پابرجاست. ضمن اینکه شرکت مس تلاش کرده است تا گردش مالی این شرکت در تمام مناطق همگون شود.»
او یادآور شد: «فراموش نکنیم که شرکت مس تا سال 94 تحت سختترین تحریمهای بینالمللی قرار داشت و این همزمان بود با رکود بسیار شدید بازار مس. ما تا سال 95 بالغ بر 36میلیارد تومان به بانکها بدهکار بودیم و حتی در هزینههای جاری دچار مشکل بودیم. حالا که این وضعیت برطرف شده است باید فرصتی داده شود تا ما بتوانیم به بهترین شکل شرایط را مدیریت کنیم.»
مرادعلیزاده در پاسخ به سؤال یکی دیگر از خبرنگاران دربارۀ علت توقف پروژه احداث کارخانۀ ذوب در منطقۀ ارسباران و تبعات زیستمحیطی آن در صورت ازسرگیری پروژه، گفت: «احداث کارخانۀ ذوب در آذربایجان شرقی برای معدن مس سونگون، در کنار مسائل زیستمحیطی که در پی دارد، بهلحاظ اقتصادی نیز مشکلاتی دارد. این پروژه در سال 1392 آغاز شد و در آنزمان قرار بود با احداث این واحد، هدف تولید 700هزار تن کاتد مس در سال محقق شود؛ درحالیکه مواد اولیه برای تولید این مقدار کاتد مس در کشور وجود ندارد. به همین دلایل، احداث کارخانۀ ذوب در سونگون متوقف شد.»
او همچنین گفت: «تعریف این پروژه در آنزمان، تصمیمی زودهنگام بود؛ چراکه در آن زمان اولویت توسعه باید اکتشافات جدید تعریف میشد تا تولید کنسانتره بهاندازهای افزایش پیدا کند که ایجاد واحد ذوب و پالایشگاه در سونگون مقرونبهصرفه باشد.»
مرادعلیزاده تأکید کرد: «شرکت ملی صنایع مس ایران بهعنوان یک بنگاه اقتصادی، در اجرای پروژهها چند اصل اساسی دارد؛ یکی اینکه بهلحاظ فنی و اقتصادی آن پروژه بهصرفه و قابل اجرا باشد و دیگر اینکه به محیطزیست آسیب نزند. اما مسائلی مثل اینکه شرکت مس در یک استان توسعه انجام میدهد و در استان دیگر نه، یک مسأله حاشیهای است و از همه خواهش میکنم وارد این حاشیهها نشوند. شرکت مس یک بنگاه اقتصادی ملی است و متعلق به هیچ استان خاصی نیست.»
او دربارۀ بررسی ملاحظات زیستمحیطی پروژۀ ایجاد ذوب در منطقۀ سونگون نیز گفت: «مسائل زیستمحیطی ازجمله مهمترین مسائل برای شرکت ملی صنایع مس ایران است؛ به همین دلیل، از هر شرکت ثالثی که بخواهد بیزینسپلن پروژۀ ایجاد ذوب در سونگون را بررسی کند، استقبال میکنیم.»