به گزارش می متالز، کشور ترکیه بهعنوان هشتمین فولادساز بزرگ دنیا شناخته میشود. این کشور سالهاست که بر روی رشد صنعت فولاد خود تمرکز کرده و درصدد افزایش سهم خود از بازار محصولات فولادی است. با این حال، تأمین مواد اولیه فولادسازی برای ترکیه، همواره یکی از دغدغههای اصلی بوده است. بیش از 70 درصد تولید فولاد این کشور با استفاده از کوره قوس الکتریکی انجام میشود که خوراک این کورهها در ترکیه اغلب قراضه است. میزان تولید قراضه این کشور پاسخگوی این حجم عظیم از تقاضا نیست از همین رو، بیش از دو سوم نیاز قراضه ترکیه از راه واردات تأمین میشود. 30 درصد باقیمانده ظرفیت تولید فولاد این کشور، به روش کوره بلند و کنورتر اکسیژن بازی تعلق دارد که از شارژ سنگ آهن و گندله استفاده میکند.
ترکیه حدود 900 معدن سنگ آهن در سراسر کشور دارد، اما در حال حاضر تنها 30 حلقه معدن قابل استخراج هستند یا در حال بهرهبرداری بهسر میبرند. اغلب معادن ترکیه بهدلیل عیار پایین (کمتر از 50 درصد) غیر فعال هستند. معادن فعال این کشور به همراه عیار، در جدول زیر دیده میشوند.
بهدلیل عیار پایین این معادن و همچنین سختی استحصال آنها، سنگ آهن نهایی قابل استفاده برای واحدهای فولادسازی (عموما به صورت کنسانتره) قیمت تمامشده بیشتری دارد. با این حال، همگام با تولید فولاد این کشور، میزان تولید سنگ آهن نیز افزایش داشته است. با این وجود، برای تأمین نیاز کورههای بلند، این کشور هنوز هم به واردات حدود 1.5 میلیون تن محصولات سنگ آهن (اعم از سنگ آهن، کنسانتره یا گندله) نیاز دارد. بهطور کلی میتوان گفت که سهم سنگ آهن تولید داخلی از میزان مصرف آن در سالهای گذشته بیش از 55 درصد بوده است. در سال 2013 که تولید سنگ آهن با رسیدن به مرز 8.5 میلیون تن به اوج خود طی 9 سال اخیر رسید، سهم آن از مصرف نیز به 83 درصد افزایش یافت. گفتنی است که سهم تولید داخلی از میزان تقاضای سنگ آهن ترکیه، در سالهای گذشته در گستره 55 تا 83 درصد بوده است.