به گزارش می متالز، جمعی از دوستداران محیط زیست شهرستان دشتی، چند وقتی است که پویشی به نام «پویش نجات بیرمی» (نام کوهی در این شهرستان) راهاندازی کرده و با برگزاری برنامههایی اعتراض خود را به اینکه اینکه قرار است معدن مرمریت در تنگ شیرینه این کوه ایجاد شود، اعلام کردهاند.
جمعه دهم مرداد هم در روزی گرم و شرجی دوباره این دوستداران محیط زیست به کوه بیرمی رفتند تا باز صدای اعتراض خود را به گوش مسئولان برسانند. آنان نوشتههایی از بیانات برخی مسئولان را هم درباره لزوم حفظ محیط زیست و ثروت عمومی در دست داشتند.
دوستداران بیرمی که از همه گروههای سنی هستند، میگویند، در کوهی که زیستگاه حیات وحش است و چشمههایی دارد که منبع تامین آب گونههای جانوری است و علاوه بر این عمارت قدیمی شیرینه در آن قرار دارد، نباید معدن ساخت، زیرا این کار تخریب محیط زیست به شمار میرود.
این افراد میگویند: ۳۸۶ روز است که پویش خود را راهاندازی کردهاند و از هر راهی که میتوانستهاند کار را پیگیری کردهاند تا این معدن ساخته نشود.
آنان از مسوولان کشوری میخواهند برای حفظ محیط زیست، به هر ترتیبی شده جلوی این کار را بگیرند.
در همین حال اداره حفاظت محیط زیست شهرستان دشتی اعلام کرد: این اداره هیچگونه فراخوان و یا تجمعی در این خصوص نداده و هر گونه تجمع مورد تایید محیط زیست استان نیست.
این اداره از مردم شهرستان دشتی، دوستداران محیط زیست و کوهنوردان خواسته است نظرهای فنی و پیشنهادهای خود را در این خصوص با اعلام به این اداره به طور رسمی پیگیری کنند. زیرا فعالیت معدن یاد شده و نحوه فعالیت از سوی اداره کل حفاظت محیط زیست استان برای رعایت ملاحظات زیست محیطی در دست پیگیری است که نتیجه آن به مردم و علاقهمندان اعلام خواهد شد.
اداره حفاظت محیط زیست شهرستان دشتی از مردم و دوستداران کوه بیرمی خواسته است از هر گونه تجمع غیرقانونی خودداری و مراتب را از طریق سازمانهای متولی پیگیری کنند.
جدال میان دوستداران طبیعت و ذینفعان معدن بیرمی در استان بوشهر که از سال ۹۷ آغاز شده همچنان ادامه دارد و این روزها تجمع بومیان و دوستداران طبیعت را به همراه داشته است. مردمی که از یک سو از تهدید منابع آبی منطقه در نتیجه برداشت از معدن مرمریت بیرمی و از سوی دیگر از نابود شدن عمارت شیرینه که از جاذبههای گردشگری منطقه است نگران هستند، اما ذینفعان معدن بیرمی قصد دارند بدون مجوز سازمان حفاظت محیط زیست برداشت از این معدن را آغاز کنند؛ معدنی که در قلب منطقه حفاظتشده کوه بیرمی قرار دارد.
محمد پاپری زارعی، محیطبان استان بوشهر میگوید: جدال دوساله بین حامیان محیط زیست در منطقه حفاظت شده کوه بیرمی با معدن کاوان و حامیانشان که به دنبال برداشت سنگ خام و خام فروشی هستند ظاهرا به شکست دوستداران محیط زیست والبته سازمان حفاظت محیط زیست منجر شده است.
زارعی اضافه میکند: معدن بیرمی شاخصی از توجه مقامات استان بوشهر به توسعه پایداراست! ماجرای معدن بیرمی از سال ۹۷ آغاز شد که مسئولان محیط زیست، حامیان وعلاقهمندان به طبیعت وکوهنوردان با ورود بیلهای مکانیکی به منطقه حفاظتشده کوه بیرمی غافلگیر شدند.
او ادامه میدهد: در پیگیریهای فعالان محیط زیست مشخص شد که معدن مذکور چند سالی است که بدون استعلام از سازمان حفاظت محیط زیست مجوز فعالیت را از اداره کل صنعت، معدن وتجارت استان بوشهر اخذ کرده و محیط زیست استان نیز بیخبر از مجوز صادر شده پس از مواجهه با ورود بیلهای مکانیکی معترض شدند.
زارعی با بیان اینکه اعتراضات اداره کل محیط زیست استان بوشهر به معدنکاوی در منطقه حفاظتشده بیرمی بینتیجه ماند میگوید: اعتراضات اداره کل حفاظت محیط زیست بوشهر توسط استانداری و دادگستری بوشهر پیگیری شد که متاسفانه به دلیل اینکه پیشتر مجوز معدنکاوی توسط نهاد متولی صادر شده بود روند قضایی نیز راه به جای نبرد ومعدن فعالیت خود را از سر گرفت. این موضوع با اعتراض حامیان ودوستداران محیط زیست در قالب کمپین نجات بیرمی مواجه و سرانجام معدنکاوی در پی این اعتراضات مردمی متوقف شد.
او با اشاره به اینکه سازمان حفاظت محیط زیست و مردم هم برای جلوگیری از نابودی تنگ شیرینه به عنوان یکی از مکانهای گردشگری وتاریخی شهرستان دشتی همصدا شده بودند میگوید: طی این اعتراضات خطر تخریب واز بین رفتن منابع آبی وچاههای آب شرب و اکوسیستم بکر وطبیعت زیبای تنگ شیرینه هشدار دادند، اما متاسفانه ادارات متولی (داره آب و اداره گردشگری) طی دو سالی که مردم و مسئولان محیط زیست در برابر معدنکاوی مقاومت کردند، موضعگیری شفافی نسبت به پیامدهای محیط زیستی این معدنکاوی و تهدید منابع آبی شیرین منطقه در استان کم آب بوشهر اظهار نظری نکردند.
زارعی یادآور میشود: طی پیگیری استانداری و پس از برگزاری چندین نشست در کارگروه مشترک سازمان صنعت و معدن وتجارت و سازمان حفاظت محیط زیست گروههای فنی متعددی از معدن بازدید کردند که نتایجی در بر نداشت. نهایتا در ابتدای سال ۹۹ معاون عمرانی استاندار با تیمی از ادارات وکارشناسان از محدوده تنگ شیرینه بازدید کردند که طی این بازدید دوستداران محیط زیست ومردم محلی اعتراض خود را اعلام کردند.
او میافزاید: سرانجام این کارگروهها این بود که مشخص شد که هیچ مجوزی به عنوان مجوز محیط زیستی صادر نشده و از سوی دیگر مجوزی که بدون استعلام محیط زیست صادر شده هنوز ابطال نشده. این در حالی است که در ماده ۲۴ قانون معادن بر لزوم استعلام فعالیتهای معدنی در مناطق حفاظت شده از سازمان محیط زیست تاکید شده است. همچنین اصل ۵۰ قانون اساسی به صراحت میگوید حفاظت از محیط زیست یک وظیفه همگانی است وهر فعالیت اقتصادی وغیر آن که با تخریب محیط زیست ملازمه پیدا کند ممنوع است.
زارعی معتقد است: قانون در خصوص معدنکاوی در منطقه حفاظتشده کوه بیرمی رعایت نشده و میگوید: چگونه است که دستگاههای دولتی متولی اجرای قانون، خود را به رعایت قانون ملزم نمیدانند و کار به جایی رساندهاند که در یک منطقه حفاظت شده وحساس با گونههای جانوری وگیاهی ارزشمند، و برخوداری از منابع تامین آب شرب مردم منطقه و همچنین منطقهای که به لحاظ تاریخی وگردشگری بسیار ارزشمند است یک معدن با مساحت ۶۰ هکتار بدون اخذ مجوز از نهاد متولی محیط زیست فعالیت دارد.
او با تاکید بر لزوم ورود دستگاههای نظارتی به این پرونده و بررسی مجوزهای صادرشده میگوید: در حالی که طی سالهای اخیر، شعار واهداف اعلام شده از سوی استاندار بوشهر، توسعه گردشگری در استان بوشهر بوده است، فعالیت یک معدن با اشتغالزایی کمر از ۱۰ نفر بر توسعه گردشگری وتامین آب شرب هزاران نفر از ساکنان بوشهر ترجیح داده شده است.
این محیطبان با اشاره به اینکه مردم، به تنگ شیرینه عشق میورزند میگوید: عمارت تاریخی شیرینه با فعالیت این معدن با خطر نابودی مواجه خواهد شد، اما سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نسبت به این موضوع به طور کامل سکوت اختیار کرده است. استاندار بوشهر بعد از دوسال کشمکش وجدال بین طبیعت ومعدن مذکور برای یک بار هم که شده از محدوده بکر وزیبا وارزشمند تنگ شیرینه بازدید و اعلام نظری نکرده است.
مقاومتهای سازمان حفاظت محیط زیست بینتیجه مانده و وزارت نیرو به عنوان متولی حفاظت از منابع آبی پاسخی به این پرسش نداده که آیا با معدنکاوی در این تنگه تامین آب شرب بیست منطقه در ۲۰ سال آینده ممکن خواهد بود؟
زارعی اضافه میکند: وقتی یک منطقه کوهستانی پس از بررسیها و ارزیابیها با کسب موافقت از نهادهای متولی از جمله سازمان جنگلها و وزارت صنعت ومعدن و تجارت در شورای عالی محیط زیست کشور به عنوان منطقه حفاظت شده مصوب میشود چرا در عمل ویژگیهای یک منطقه حفاظت شده رعایت نمیشود؟ آیا مصوب شدن یک منطقه به عنوان منطقه حفاظت شده صرفا یک ادعا روی کاغذ است و اعتباری ندارد؟
این محیطبان در پایان میگوید: با توجه به این نکته که مقامات ارشد نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران همواره بر حفظ محیط زیست تاکید نکرده ورهبر معظم انقلاب اسلامی در تبیین سیاستهای عالی نظام بر لزوم حفاظت از محیط زیست تاکید فرمودهاند شایسته است نهادهای نظارتی از نابودی یک زیستبوم ارزشمند توسط سودجویان ممانعت کرده و از این میراث طبیعی برای آیندگان حفاظت کنند.