به گزارش می متالز، بانک آینده بر اساس صورتهای مالی تلفیقی سال مالی منتهی به پایان اسفند ماه ۱۳۹۸، زیان انباشته ۱۱۷ هزار و ۵۶۳ میلیارد ریالی را ثبت کرده است.
بخش عمدهای از زیان بانک در سال ۱۳۹۸ محقق شده و زیان خالص بانک در سال مالی گذشته به ۹۲ هزار و ۶۰۹ میلیارد ریال رسیده که این زیان نسبت به سال قبل از آن افزایش سنگین و تاحدی مبهم ۲۵۸ درصدی را نشان میدهد.
بر اساس این گزارش، زیان محقق شده هر سهم بانک در سال ۱۳۹۸ معادل ۵.۷۸۸ ریال بوده و این در حالی است که در سال گذشته نیز تحقق بخشی از درآمدهای غیرتکرار شونده همچون واگذاری صوری برخی شرکتهای زیرمجموعه منجر به فرار بانک از زیان سنگین شده است.
با نگاهی گذارا به صورتهای مالی این بانک، متوجه میشویم که در برخی از آیتمهای هزینهای آن شاهد رشد سنگین هزینهها هستیم. از جمله میتوان به رشد بیش از ۱۰۱درصدی هزینههای اجرایی بانک به جز بخش حقوق و دستمزد هستیم. هزینههای اجرایی بانک به ۱۳.۷۳۹ میلیارد ریال رسیده و رشد ۲برابری این بخش از هزینههای بانک با توجه به محدود بودن تعداد شعب بانک، بسیار مبهم و جای سوال دارد و لازم است در این خصوص مدیران بانک به شفافسازی اقدام نمایند.
هزینه مطالبات مشکوک الوصول بانک در سال گذشته به ۳۹ هزار و ۷۲۸ میلیارد ریال رسیده است. این مبلغ در سال ۹۷ نیز سنگین بوده است و معادل ۳۳ هزار میلیارد ریال بوده است.
مشاهده میکنیم که این بانک هر ساله مبالغ سنگینی را در بخش هزینه مطالبات مشکوک الوصول شناسایی کرده است و این نشان از عدم رعایت ضوابط اعتبار سنجی مشتریان بانک و یا ارائه تسهیلات به برخی شرکتهای هم گروه و زیرمجموعه بدون رعایت ضوابط مربوط به ارائه تسهیلات از حیث رعایت ریسک اعتباری بوده است. مشخص نیست نقش نظارتی بانک مرکزی در این خصوص کجاست و آیا میبایست مجددا شاهد برگزاری تجمع سپرده گذاران بانکها در سطح شهر و پرداخت سپردههای آنها از محل چاپ پول و تحمیل تورم جدیدی به سایر افراد جامعه باشیم یا بانک مرکزی راه حل واقع بینانه تری در خصوص این بانکها خواهد داشت؟
در بخش هزینههای مالی شاهد شناسایی مبلغ ۲۷.۹۵۴ میلیارد ریال هزینه مالی این بانک هستیم. با توجه به عدم تراز نقدینگی بانک در سال گذشته، این بانک ناچار به دریافت تسهیلات از سایر بانکها شده است و به این ترتیب مدیریت ضعیف بانک منجر به افزایش هزینه مالی بانک نسبت به سال گذشته معادل مبلغ ۹.۰۰۰ میلیارد ریال شده است.
بخش مهمی از تسهیلات اعطایی این بانک به شرکتهای زیرمجموعه و هم گروه پرداخت شده است و از جمله میتوان به تسهیلات پرداختی معادل ۱۷۰ هزار میلیارد ریال به شرکت توسعه بین الملل ایران مال، ۲۷.۳۰۷ میلیارد ریال به شرکت ارزش آفرینان آینده و ۱۶.۰۳۱ میلیارد ریال به بهار اقتصاد کامیاران اشاره داشت.
این در حالی است که هیچ گونه اطمینانی نسبت به طرحهای اقتصادی اجرا شده توسط این شرکتها وجود ندارد و مشخص نیست که در صورت عدم توانایی این شرکت در بازپرداخت بدهیهای خود، این بانک قادر به پرداخت سپرده مشتریان خود خواهد بود یا خیر؟
سوال جدیتر و مهمتر در این خصوص این است که آیا از لحاظ قانونی این بانک این اختیار را دارد که بخش مهمی از سپردههای دریافت شده از مشتریان خود را به طرحهای مربوط به شرکتهای زیرمجموعه خود اختصاص دهد یا خیر؟
آیا میتوان به منظور پیشبرد کسب و کار، اقدام به تاسیس بانک نمود و سپس سپردههای مردم را در کسب و کارهای نامشخص و نامعلوم از حیث توجیه بازدهی تزریق کرد؟
همچنین، بر اساس ترازنامه این بانک در پایان سال قبل مانده تسهیلات پرداخت شده بانک به ۱.۰۴۳ هزار میلیارد ریال رسیده است که ۲۰ درصد افزایش را نسبت به پایان سال ۹۷ نشان میدهد. همچنین جمع سپردههای نزد این بانک در پایان اسفند ماه ۱۳۹۸ به ۱.۲۸۰ هزار میلیارد ریال رسیده است.
بدهی این بانک به بانک مرکزی و صندوق توسعه ملی به ۱۴۵ هزار میلیارد ریال و بدهی به سایر بانکها و موسسات اعتباری نیز به ۱۲۰ هزار میلیارد ریال رسیده است.
انتظار داریم که روند زیان دهی سنگین بانک آینده با توجه به وضعیت نامشخص هزینههای آن و احتمال رشد مجدد هزینه مطالبات مشکوک الوصول و هزینههای مالی و همچنین مدیریت ضعیف و فشل در بخش هزینههای اجرای بانک، ادامه داشته باشد. از بانک مرکزی انتظار میرود به جز گفتار درمانی در بخش اصلاح ساختار مالی بانکها و استفاده از فرصت تورمی بوجود آمده در خدمت به بانکهای فشل، نسبت به اجرای برخی اقدامات انضباطی و تنبیهی اقدام نماید.