به گزارش می متالز، مهدی طغیانی با اشاره به تامین مواد اولیه کارخانههای صنعتی و بزرگ کشور اظهار داشت: یکی از مشکلات اقتصادی ایران این است که نگاههای ملی به مسائل وجود ندارد و اکثرا منطقهای و بخشی است که برای نمونه با جدا شدن سنگ معدن و فولاد در دو استان مجزا با خصوصیسازی این نگاهها قوت گرفت.
وی تصریح کرد: در گذشته معادنی وجود داشته که برای شرکتهای فولاد سنگ معدن آماده میکرده و میفروخته، همه این شرکتهای فولادی و سنگ معدنی در هولدینگ بزرگ سنگ معدن کشور (ایمیدرو) حضور داشتند اما بعد از خصوصیسازی و مستقر شدن در دو استان نگاههای منطقهای آغاز میشود.
نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: شرکت سنگ معدن مدعی میشود که ارزش افزوده سنگ معدن را افزایش میدهد و در کنار آن به تولید کنستاتره و غیره میپردازد و ارزش افزوده آن را نگاه میدارد و به فولاد نمیدهد. از سویی دیگر در زمان رونق بازار صادراتی، آن را به خارج میفروشد و ارزآوی میکند، غافل از اینکه در جاهای دیگر کشور سرمایهگذاری فولادی شده و منتظر سنگ معدن هستند.
وی با بیان اینکه همچنان در فولاد مبارکه و ذوب آهن چنین مشکلاتی وجود دارد و کمتر از ظرفیتشان کار میکنند، گفت: به دلیل اینکه سنگ معدن نداریم مجبور میشویم که دست به دامن وزیر شویم در حالی که مشکل، انحراف شرکتهای معدنی از حوزه تولید خود هستند و شرکتهای معدنی نباید وارد زنجیره دیگری شود و اگر منابعی دارند معدن دیگری کشف کنند و خود را در زنجیره معدن توسعه دهند نه در فولاد.
طغیانی خاطرنشان کرد: نکته جالب اینجا است که شرکتهای فولادی ما با وجود سهام داشتن، عملا در بحث کنترل و اعمال نظر جایگاهی ندارند از این رو بخشی از مشکلات به توسعه طولی شرکتهای معدنی و بخشی از آن به نگاههای صادراتی بر میگردد و با اینکه ظرفیت داخلی خالی است شروع به صادرات برای ارزآوری میکنند.