به گزارش می متالز، در سال های اخیر وضع تحریم های ظالمانه علیه کشور باعث شد تا بومی سازی و ساخت داخل از اهمیت ویژه ای برخوردار شود. عدم همکاری برخی شرکت های دارای تکنولوژی یا عدم واردات برخی قطعات بر صنعت و خط تولید کارخانه ها تاثیر گذار بود.
این موضوع برای برخی حوزه های اقتصادی از جمله بخش معدن و صنایع معدنی بسیار حیاتی بود، زیرا بخش یاد شده به ویژه در حوزه فولاد چشم انداز وسیعی را برای خود ترسیم کرده تا در سال 1404 به تولید 55 میلیون تن دست پیدا کند.
نباید تحریم ها مانع دستیابی به چنین اهدافی می شد، این در حالی است که بخش معدن در تلاش است تا با توسعه صادرات وابستگی به درآمدهای نفتی را کاهش دهد.
درنتیجه این اتفاق بومی سازی در دستور کار شرکت های صنعتی و معدنی قرار گرفت. موضوعی که نقش واحدهای تحقیق و توسعه را پررنگ تر از گذشته کرد.
با چنین برنامه ای، سرمایه گذاری مناسبی در حوزه بومی سازی از سوی شرکت های معدنی انجام گرفت و به نوعی صنعت و دانشگاه را به یکدیگر نزدیک تر شدند، موضوعی که بر اشتغالزایی نیز اثر مثبت داشت.
در این میان شرکت معدنی و صنعتی گل گهر که نقش 30 درصدی در زنجیره فولاد ایفا می کند، اقدامات بسیار خوبی در بومی سازی تجهیزات انجام داد. این شرکت در چهار سال گذشته موفق شد با تعریف یک رویکرد جدید، تدوین آییننامهها و با مشارکت صنایع داخلی در این بخش حدود 90 هزار قطعه را داخلی سازی کند. اتفاقی که بر کاهش ارز بری نیز تاثیر گذار بود.
شرکت گل گهر با توجه ویژه به موضوع بومی سازی موفق شد فراوری باطلهها و تولید کنسانتره از باطلههای معدنی را با دانش، تکنولوژی، مشاوره و طراحی ایرانی و با استفاده از پیمانکاران کشور به صورت صد در صد داخلی انجام دهد.
اما تولید ماشین آلات معدنی از دیگر دغدغه فعالان این بخش است که گل گهر نیز در این زمینه موفقیت های خوبی از خود بجای گذاشته است.
گل گهر تصمیم گرفت در حوزه ساخت دامپتراک به روش مهندسی معکوس وارد میدان شود و در این باره نقشه راه خود را منتشر کرده است.
بومی سازی این ماشین معدنی در کاهش هزینه های ارزی به شدت موثر است، درواقع بومی سازی دامپتراک حدود ٣٠میلیون یورو برای گلگهر و بیش از ١٥٠میلیون یورو برای کشور صرفهجویی به همراه خواهد داشت ان هم در شرایطی که خرید تجهیزات خارجی برای شرکت های معدنی دشوار و با هزینه های چند برابری انجام می شود.
کلیه پیشبینیهای لازم جهت تولید انبوه دامپتراک از سوی گل گهر انجام شده و در صورت تایید فنی و قیمتی ساخت نمونه اول آن، خط تولید انبوه مستقر و در مدت زمان ۵سال میتواند نیاز کشور به دامپتراک را تامین کند.
با چنین اقدامی گل گهر می تواند با دیگر شرکت های معدنی کشور وارد همکاری شده و نیاز آنها به دامپتراک را تامین کند . این موضوع یعنی ایجاد منبع درآمدی جدید برای گل گهر.
از سویی دیگر با موفقیت این پروژه گل گهر در حوزه صادرات به کشورهای همسایه نیز وارد خواهد شد که در بحث صادرات غیرنفتی نیز موثر خواهد بود.
نکته مهم در ساخت دامپتراک تناژ آن است که گل گهر در گام اول تناژ ٦٠ تن و در گامهای بعدی تناژهای ٩٠ و ١٣٥ تن برنامه ریزی کرده است. طبق پیش بینی های صورت گرفته بومیسازی این ۳ نوع تراک ٥ سال طول خواهد کشید.
اما مهمترین نکته آن است که شرکت های ایرانی با تکیه بر متخصصان داخلی می توانند در حوزه تجهیزات و قطعات به دانش روز دنیا دست پیدا کنند. لازمه این کار در درجه اول سرمایه گذاری در حوزه تحقیق و توسعه و همراهی بخش های دولتی در جهت بستر سازی خواهد بود.
شاید بخش عمده ای از این اتفاقات به همت سهامداران گل گهر و در پی افزایش سرمایه این شرکت انجام گرفته است. شرکت معدنی و صنعتی گل گهر در راستای اجرای طرح های توسعه ای خود افزایش سرمایه را در مجمع سالانه خود به تصویب رساند تا با آسودگی مسیر توسعه را طی کند. حال با اجرای این پروژه گل گهر می تواند علاوه بر حوزه معدن و فولاد در حوزه تجهیزات معدنی نیز سردمداری کند.