به گزارش می متالز، بر اساس اعلام انجمن تولیدکنندگان فولاد، وضعیت صادرات فولاد ایران خوب نیست و تولیدکنندگان بزرگ کشور در ۵ ماهه اول سال افت ۳۹ درصدی صادرات را تجربه کرده و صادرات آنها به یکمیلیون و ۷۸۶ هزار و ۶۱۱ تن رسیده است این در حالی است که افت صادرات مردادماه بهتنهایی ۲۱ درصد بوده است. در واقع صادرات محصولات فولادی در حالی تحت تأثیر مصوبههای تحمیلی وزارت صنعت، معدن و تجارت و نبود سکانداری مناسب برای اداره این وزارتخانه کاهشیافته که به اعتقاد کارشناسان هدفگذاری تولید ۳۳ میلیون تنی فولاد تا پایان سال جاری با توجه به محدودیت های صادراتی و همچنین کاهش مصرف سرانه فولاد در بازار داخل فاقد توجیه بود و در صورت الزام فولادسازان به تحقق این میزان تولید شاهد زیان ناشی از مازاد تولید خواهیم بود.
نادر سلیمانی، عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد کشور معتقد است: نبود متولی در وزارت صنعت، معدن و تجارت که دومین وزارتخانه اقتصادی کشور است منجر به کاهش صادرات شده است.
وی بابیان اینکه صادرات کشور در حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد در حال حاضر کاهشیافته است اذعان کرد: مشکل دوم برای کاهش صادرات، مشکلات مربوط به تنظیم بازار داخلی است. با توجه به افزایش تولید از یکسو و توزیع ناعادلانه محصولات فولادی در بازار از سوی دیگر ، مردم از تولیدات بهرهمند نمیشوند.
عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد کشور در ادامه بابیان اینکه سرکوب قیمتها در بورس طی مدتزمان گذشته مزید بر علت شده بود گفت: با این اقدامات، بورس از شفافیت خارجشده و متأسفانه تبعات خود را کماکان به دنبال دارد.
وی بابیان اینکه با حضور سرقینی در مقام سرپرست وزارت صمت، مشکلات تا حدودی کاهش یافت ادامه داد: اما متأسفانه اختلافنظر در تعیین مدیریت یکی از شرکتهای معدنی منجر به خروج سرقینی از گزینه انتخاب وزیر شد.
به گفته سلیمانی، علت کاهش صادرات؛ نبود متولی در وزارتخانه و نبود سیاستگذاریهای کلان در این حوزه است چراکه در بخش تولید فولاد در شرایط فعلی مشکلی وجود ندارد.
وی در پاسخ به این سؤال که هدفگذاری تولید ۳۳ میلیون تن فولاد در کشور، در سال جاری بیش از نیاز بازار است درحالیکه صادرات هم با مشکل مواجه شده اضافه کرد: ۳۳ میلیون تن، کمی اغراقآمیز بوده و رسیدن به هدف ۲۹ میلیون تن منطقیتر است بااینحال سیاستگذاری صمت در صادرات در هالهای از ابهام باقیمانده چراکه قیمتهای داخلی به طرز باورنکردنی همگام با افزایش نرخ ارز افزایشیافته و متأسفانه هنوز بحثهای ابتدایی قیمتگذاری در زنجیره فولاد در بازار بورس مطرح است.
به گفته نادری، بهتر است هر چه زودتر وزیر موردنظر تعیین و به مجلس معرفی شود تا وضعیت بازار فولاد از این آشفتگی رها شود.
در ادامه این گزارش،یک تحلیلگر ارشد بازارهای بینالمللی سنگآهن و فولاد، معتقد است اگر کاهش صادراتی هم بوده به علت کمکاری صادرکنندگان نبوده و نیست و علت آن را باید در مصوبههای دستوری دولت جستوجو کرد.
کیوان جعفری طهرانی تحلیلگر ارشد بازارهای بینالمللی سنگآهن و فولاد علت کاهش صادرات را روشهای کنترلی بازار توسط دولت دانست و اذعان کرد: فارغ از شرایط کرونا که مشکل بسیاری برای تولید و صادرات فولاد در ایران و همه دنیا سبب شده، دولت نقش تعیینکنندهای در محدودیتهای صادراتی برای فولادسازان ایجاد کرده است.
وی ادامه داد: محدودیت صادراتی توسط دولت برای کنترل بازار و صادرات ، ضمن تأمین بخشی از نیاز داخلی مشکلاتی نیز به دنبال دارد.
به گفته طهرانی، در برخی شرایط، نیاز داخلی واقعی نبوده و بخشی کاذب است و افراد سودجو برای بیارزش نشدن سرمایهشان نسبت به خرید داخلی اقدام کرده و یا در برخی مواقع محمولهها را در انبارها دپو کردند همین موضوع منجر به از دست دادن بازارهای صادراتی شده است.
تحلیلگر ارشد بازارهای بینالمللی در ادامه با اشاره به اینکه باید این موضوع را مدنظر قرارداد که همیشه بازارهای صادراتی خوب نیست اذعان کرد: آخرین باری که حجم وسیع صادرات برای دو ماه به چین داشته ایم به شهریور و مهرماه سال ۹۶ بازمیگردد که نیاز چین بهقدری افزایش یافت که بهجز ایران از سایر کشورها برای واردات بیلت و شمش فولادی اقدام کرد.
طهرانی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه بازار در طول هفته جاری شاهد کاهش قیمت موقتی است تا بازار از این طریق به یک اصلاح قیمت نسبی برسد ادامه داد: این در حالی است که هشت روز تعطیلات کشور چین به علت روز ملی چین از اول لغایت هشتم اکتبر در پیش رو است که منجر به افزایش مجدد نرخ سنگآهن و فولاد میشود لذا هرساله قبل از تعطیلات فوق، فولادسازان نسبت به خرید سنگآهن اقدام میکنند.
وی تاکید کرد: انتظار می رود پس از تاریخ ۱۰ تا ۱۷ مهرماه که تعطیلات به اتمام میرسد بازار فولاد روند رو به رشدی تجربه کند.
این تحلیلگر ارشد بازارهای بینالمللی در صنعت سنگ اهن و فولاد در ادامه اضافه کرد: کاهش صادرات فولاد به علت کمکاری صادرکنندگان نبوده بلکه روند کنترلی بوده که در داخل کشور برای کنترل بازار داخلی و عرضه محصولات در بورس کالای ایران اتفاق افتاده است.