به گزارش می متالز، صنایع پایین دستی فولادیها مدعی هستند که میزان عرضه فولاد در بورس کفاف نیاز بازار مصرف را نمیدهد، از طرفی وزارت صمت با بررسی میزان نیاز بازار مصرف فولاد، صنایع بالا دستی را موظف به عرضه میزان خاصی فولاد در بورس کالای ایران کرده است.
محمد کشانی، عضو هیات مدیره انجمن فولاد ایران اظهار کرد: از جمله مهمترین و اساسی ترین مشکلات فولادیها ابطال معاملات فولادیها در بورس کالای ایران بود که امروز این مشکل حل شده است.
وی در ادامه افزود: صنایع پایین دستی فولادیها مدعی هستند میزان عرضه فولاد در بورس کفاف نیاز بازار مصرف را نمیدهد، از طرفی وزارت صمت با بررسی میزان نیاز بازار مصرف فولاد، صنایع بالا دستی را موظف به عرضه میزان خاصی فولاد در بورس کالای ایران کرده است.
عضو هیات مدیره «ومعادن» در ادامه تصریح کرد: برآورد کارشناسی شده از میزان فولاد مورد نیاز بازارمصرف داخلی، ۱۳ تا ۱۴ میلیون تن است. پیش بینی ها نشان میدهد امسال ۲۷ میلیون تن مازاد تولید فولاد خواهیم داشت. صنایع پایین دستی فولاد مدعی هستند باید میزان عرضه فولاد در بورس بیشتر شود این تقاضا در حالی است که محصولات فولادی ابتدا در بورس عرضه می شود و بعد از کشف قیمت مصرف کننده هایی که در بهین یاب ثبت شده اند می توانند این محصولات را از بورسخریداری کنند. تا این بخش مشکل خاصی وجود ندارد اما بعد از این مرحله شاهد هستیم که محصولاتی که از بورس کالا خریداری می شود در بازار آزاد با دو برابر قیمت اصلی فروخته می شود، دلیل این امر چیزی جز رانت نیست.
وی با بیان اینکه پیش تر اعتراض به عرضه قطره چکانی فولاد در بورس کالا مطرح بود، بیان کرد: میزان عرضهها در بورس کالا بر اساس جدول کارشناسی شده افزایش یافته است. اما همچنان قیمت ورق گرم فولاد در بازار آزاد ۲ برابر قیمت این محصول در بورس کالاست.
کشانی با اشاره به اهمیت کنترل قیمت زنجیره فولاد از تولید تا مصرف کننده نهایی گفت: باید کل زنجیره فولاد در یک قالب دیده شود. برای حل مشکلات مربوط به فولاد میزان صادرات فولاد کشور نسبت به سال پیش کاهش یافته است و اولویت اول تامین نیاز داخلی است. اگر تمام فولاد و منافع همه زنجیره با هم دیده شود و سیستم نظارتی به درستی تمام زنجیره را رصد کند، هیچ کمبود و یا افزایش قیمتی در محصولات نهایی نخواهیم داشت.
عضو هیات مدیره ومعادن افزود: گاهی محصولی همچون میلگرد با افزایش قیمت ۲۵۰ تومانی نسبت به بورس کالا، در بازار آزاد فروخته میشود. نوردکاران فولاد را از بورس کالا تحویل میگیرند و باید در کارخانهها تبدیل به اسلب شود و به بازار عرضه کنند اما بخشی از نوردکاران به جای تولید، فولاد را با قیمت بالا در بازار آزاد می فروشند. به طور کلی سود حاصل از این دست به دست شدن نه به جیب تولید کننده که زحمت اصلی تولید فولاد را کشیده است، میرود و نه در جیب مصرف کننده نهایی ذخیره میشود. این سود جیب واسطه، دلال و رانت خوار را پر می کند برای آنکه تصمیات کلان کنترل قیمت فولاد اجرایی شود باید در سطح مدیریتی راه حلی برای این رانتها در نظر گرفته شود تا فولاد و صنایع فولادی با قیمتی منصفانه به دست مصرف کننده نهایی برسد.