به گزارش می متالز، محیط زیست شهرستان نطنز دارای جاذبههای بسیار زیادی است که عوامل انسانی مختلفی موجب نابودی آن شده است و میتواند خسارت جبرانناپذیری را به این مناطق وارد کند.
مهدی عبداللهی اظهار داشت: شهر نطنز دارای مشکلات زیست محیطی متعددی هست که اگر بخواهیم اولویتبندی کنیم مهمترین معضل و مشکل زیستمحیطی ما در حال حاضر، فعالیتهای معادن مخرب در منطقه، خصوصا منطقه حفاظت شده کرکس است که موازین و مقررات زیست محیطی را رعایت نکردهاند.
وی گفت: ما در مجموع مخالف فعالیت همه معادن نیستیم، ولیکن معضل اصلی ما درحال حاضر معادن مخربی هستند که به محیط زیست و طبیعت کوهستان کرکس و شهر نطنز آسیب جدی وارد کردهاند.
مدیرعامل انجمن دوستداران محیط زیست نطنز افزود: معادنی که دارای برداشتهای بیرویه و بیضابطه بوده و حجم فراوانی از تخریب اکوسیستم منطقه را به دنبال داشته و قانونا میبایست در ازای این تخریب اقدام به احیای مراتع و طبیعت طبیعت کنند که عملا این اتفاق صورت نگرفته ویا درسطح بسیار و حداقلی انجام شده است؛ معادنی که فعالیت بسیاری از آنها از بین رفتن منابع آب و آلوده شدن قنوات را به دنبال داشته است
عبداللهی در ادامه گفت: در بحث معادن و معضلات زیست محیطی ما دو مشکل داریم؛ یکی معادنی که در محدوده حریم شهری نطنز واقع شده و دورنمای بسیار نامطلوبی از باغهای تاریخی نطنز را به وجود آورده و دیگری معادنی که در منطقه حفاظت شده کرکس واقع شدهاند.
وی خطاب به مسوولان تاکید کرد: بزرگترین فجایع زیست محیطی امروزه توسط معادن مخرب در روستاهای کمجان، اوره، شهر طرق و نطنز انجام شده است و این روند تخریب ادامه دارد و هیچ کس هم جوابگوی اعتراضات مردم نیست.
وی از دیگر مشکلات در خصوص محیط زیست نطنز را، بحث نخالههای ساختمانی عنوان کرد و گفت: این مهم چهره و جلوه زشت به طبیعت شهر زیبای نطنز بخشیده به نحوی که از هر طرف مبادی ورودی شهرنطنز وارد میشوید با این نازیباییها مواجه میشوید.
مدیرعامل انجمن دوستداران محیط زیست نطنز تصریح کرد: در بحث معادن نکتهای که مغفول ماند این است که بسیاری از معادن اقدام به رهاسازی باطلههای حاصل از فعالیتهای معدنی در طبیعت بدون در نظرگرفتن و رعایت موارد زیست محیطی در مناطق حفاظت شده کرده و بعضا مشاهده شده است که این باطلهها در فاصله چند متری مکانهای جانمایی شده توسط اداره منابع طبیعی جهت احیای گیاهان مرتعی و گونههای گیاهی سازگار در منطقه کرکس کوه رهاشده است که این خود یکی از بزرگترین خطراتی است که وجود داشته و بر اثر فرسایش خاک و از بین رفتن پوشش گیاهی درصورت وقوع سیل، فجایع جبرانناپذیری بدنبال دارد.
عبداللهی به موضوع حیوانات مزاحم یا اصطلاحا بلاصاحب در منطقه نطنز اشاره کرد و گفت: مدیریت آن در وضعیت بلاتکلیفی قراردارد؛ ازطرفی تعداد رو به ازدیاد آن ها در شهر مخاطراتی را به دنبال دارد، ازطرفی انجمن ما و هیچ انجمن زیست محیطی موافق کشتار و از بین بردن با روش های فعلی نبوده، میطلبد شهرداری با مراجع ذیربط هرچه سریعتر روش های جایگزین را انتخاب و اجرایی کند.
وی به تصویب طرح یک فوریتی مجلس مبنی بر "عدم اختصاص یک درصد از درآمد عوارض آلایندگی محیط زیست به سازمان حفاظت محیط زیست" انتقاد کرد و ابراز داشت: نباید به انتقال آب زاینده رود به شهرهای نطنز و بادرود دلخوش نباشیم و در این زمینه باید اقدام اساسی و عاجل کرد.
عبدالعظیم شکاری رییس انجمن حافظان محیط زیست بادرود نیز با انتقاد از واگذاری زمین های ملی به بعضی از واحدهای تولیدی و کارخانجات اظهار داشت: میزان واگذاریها مازاد بر نیاز این واحدها بوده است و بر همین اساس لازم است برای این اقدام چارهاندیشی کرد.
وی موضوع آلودگی هوا در نطنز به علت وجود کارخانه آلودهکننده هوا و آلودگی هوا در منطقه بادرود به علت عدم تثبیت شن های روان را از مشکلات زیست محیطی شهرستان برشمرد و افزود: نباید مجوز برخی معادن در منطقه حفاظت شده کرکس تمدید میشد چراکه خطرات زیست محیطی به دنبال دارند و موضوع انتقال آب زایندهرود به شهرستان نطنز را با توجه به شرایط فعلی فقط روی کاغذ امکانپذیر است و نباید به آن دلخوش بود.
علی پیراینده، شهردار نطنز نیز در گفت و گو با خبرنگار تسنیم درباره وضعیت دفن نخالههای ساختمانی و حیوانات بلاصاحب اظهار داشت: متاسفانه وضعیت دفن "نخاله های ساختمانی" شهر نطنز بسیار اسفناکی است؛ درحال حاضر نقاط متعددی برای این کار در شهر وجود دارد و برای پیدا کردن یک نقطه یا مکان مشترک که ادارات محیط زیست، منابع طبیعی و آب منطقهای و سایر دستگاهها روی آن توافق داشته باشند، زمینی تهیه شده که ماهها و فصلها از آن گذشته است و نهایتا روی یک نقطه توافقی صورت گرفته و درحال پیگیری است و همه استعلامهای لازم جهت تهیه زمین و احداث آن اخذ شده است.
وی افزود: تا زمانیکه ما محلی جهت دفن یا تخلیه این نخالهها نداریم، به هیچ وجه نمیتوانیم به مردم بگوئیم که نخالههای ساختمانی خود را در مکانهای فعلی خالی نکنند و در خصوص حیوانات بلاصاحب نیز جلسهای با انجمنهای شهرستان نطنز برگزار شده و جهت انجام ایجاد کمپ مخصوص نگهداری این حیوانات باید از گفته پا را فراتر بگذاریم؛ این کار صرف شهرستان نطنز امکان پذیر نیست و کار ایجاد و نگهداری آن هزینه زیادی دارد.
اخیرا ستاد مردمی دفاع از حقوق حیوانات ایران (سِمدا) به نمایندگی از چندین سازمان مردم نهاد محیط زیستی و بیش از دوهزار نفر از وکلا، فعالین محیط زیست و حقوق حیوانات در نامهای که خطاب به مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان نسبت به صدور مجدد مجوزهای خارج از ظرفیت بهرهبرداری از 69 معدن که منجر به از بین رفتن و نابودی زیستگاه حیاتوحش در منطقه حفاظتشده کرکس کوه میشود اعتراض کرد.
در این نامه آمده است در منطقه حفاظتشده کرکسکوه مجوزهای خارج از ظرفیت بهرهبرداری معادن (69 مجوز) صادر شده است که منجر به بین رفتن و نابودی زیستگاه حیاتوحش در این منطقه حفاظتشده شده است.
از آنجا که یکی از اهداف محیط زیست کشور در افق چشم انداز 1404، دستیابی به رتبه اول منطقهای در وسعت بخشیدن به مناطق چهارگانه بوده است، لذا در این راستا، دولت موظف است تا سال 1404 تنوعزیستی را در مناطق خشکی حفاظت شده از 11 درصد به 17 درصد برساند که در عمل در خصوص منطقه حفاظت شده کرکس نطنز این اتفاق نیفتاده است.
مدتی قبل اعضای شورای اسلامی و جمعی از دوستداران محیط زیست شهرستان نطنز با کلانتری معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور دیدار و مسائل و مشکلات زیست محیطی مربوط به معادن شهرستان نطنز مورد بررسی و تبادل نظر قرار گرفت.
در این دیدار رئیس سازمان محیط زیست، ضمن تایید مشکلات موجود در زمینه فعالیت و بهرهبرداری معادن و صدور دستور ویژه به معاون محیط زیست طبیعی و مدیر کل استان برای بررسی مجدد و ارائه آخرین وضعیت زیست محیطی معادن شهرستان به خصوص معادن منطقه اوره- کمجان، ابیانه و طرقرود، خواستار برخورد جدی و بدون اغماض با معادن متخلف شد.