تغییر استراتژی اوپک در ماه‌های آینده؟

می متالز - در سال‌های اخیر اوپک و متحدانش با توافقات کاهش تولید خود ناخواسته جیب رقبای خود را در آمریکا پر کرده‌اند. این گروه برای افزایش قیمت‌ نفت تلاش می‌کنند؛ موضوعی که به بازگشت تولیدات شیل به بازار و کاهش سهم اوپک‌پلاس منجر می‌شود. با این حال، احتمالاتی وجود دارد که اوپک و روسیه این بار در فکر تغییر استراتژی برای جلوگیری از سبقت شیل باشند.

به گزارش می متالز، با چشم‌انداز مبهمی که در بازار نفت وجود دارد، شرکت‌های حفاری آمریکا دیگر نمی‌توانند روی تقویت قیمت توسط اوپک حساب باز کنند. اگر اوپک را یک کارتل بدانیم، کار آن اعمال کنترل در بازار است. با این حال، سازمان کشورهای صادرکننده نفت و متحدانش از جمله روسیه در سال جاری گهگاه باعث هرج و مرج در بازار شده‌اند. در ماه مارس عربستان و روسیه یک جنگ قیمتی را در ابتدای تاثیرگذاری کووید -۱۹ بر تقاضای نفت شروع کردند. این گروه ، اما در آوریل توافق کرد تولیدش را نزدیک به ۱۰ میلیون بشکه در روز کم کند. با وجود این، نشست اخیر اوپک پلاس چند روز به درازا کشید تا بالاخره برای گام بعدی توافق نتیجه‌ای حاصل شود. توافق جدید که سوم دسامبر به دست آمد، اندکی خیال بازار را راحت کرد چراکه این گروه تصمیم گرفت به جای ۲ میلیون بشکه که در متن توافق آوریل بود، ۵۰۰ هزار بشکه به عرضه خود در ماه ژانویه بیفزاید. اما اوپکی‌ها برای پس از ژانویه تصمیمی نگرفتند. هر تغییری در سهمیه تولید در نشست‌های ماهانه مشخص خواهد شد. این امر ممکن است تا حدودی به دلیل دشواری در پیش‌بینی روند ریکاوری نفت باشد. به گفته اکونومیست، دلیل دیگر می‌تواند شروع یک استراتژی نو در این گروه باشد. البته زمان خطرناکی برای آزمایش تاکتیک‌های جدید است. بازار نفت بازگشت متزلزلی را آغاز کرده. در این میان، چین با پالایش روزانه ۱/ ۱۴ میلیون بشکه روزانه در اکتبر رکورد زده و تقاضا در هند در حال رشد است. اخبار مثبت از واکسن‌ها هم قیمت‌ها را به اوج ۹ ماهه رساند. با این حال، وضعیت موجودی‌های جهانی نفت خوب نیست. در حال حاضر بر اساس اطلاعات شرکت کپلر، ۸/ ۳ میلیارد بشکه نفت ذخیره شده است که ۱۰ درصد نسبت به یک سال قبل بالاتر است. واضح است که تولیدکنندگان کلیدی نفت از محدودیت تولید به شکلی که از رقبا حمایت کند، خسته‌اند. کاهش تولید برای افزایش حداکثری قیمت در دنیایی که تقاضا رشدی بی‌نهایت دارد و منابع کمیاب‌اند، معقول است. اما در حال حاضر و با توجه به احتمال به پیک رسیدن تقاضا در سال‌های پیش‌رو خیلی درست به نظر نمی‌رسد. در این فضا، حفظ منابع نفت برای زمانی در آینده به‌طور روز‌افزونی گمراه‌ کننده است. علاوه بر این، رقیبان به دلیل انتفاع از کاهش تولید اوپک خوشحال‌اند. از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ که اوپک و متحدانش برای حمایت از قیمت‌ها تلاش کردند، حفاری در آمریکا بهبود یافت و سهم بازار اوپک از ۳۸ درصد به ۳۴ درصد کاهش یافت.

اکراه روسیه در مارس برای حمایت از شرکت‌های نفتی آمریکایی موجب کلید خوردن جنگ قیمتی شد. در ماه‌های گذشته امارات نیز که یکی از اعضای مرکزی اوپک است، نارضایتی خود را اعلام کرده. این کشور مانند روسیه قصد افزایش تولید دارد. ابوظبی امیدوار است تولیدش را تا سال ۲۰۳۰ به ۵ میلیون بشکه در روز برساند که تقریبا ۲۵ درصد بالاتر از سطح کنونی است. توافق اخیر اوپک از نظر اکونومیست نشان‌دهنده اشتیاقی برای اطمینان از به نتیجه رسیدن این تلاش‌ها بود. اوپک می‌خواهد ثبات را به بازار بازگرداند اما نه آن‌قدر که باعث رشد قابل ملاحظه تولید در دیگر جاها شود و سهم بازارش کاهش یابد. بنابراین، نااطمینانی موجود احتمالا در سال ۲۰۲۱ نیز بر تولیدات شیل سنگینی کند.

منبع: دنیای اقتصاد

اوپک بازار نفت شرکت‌های نفتی آمریکایی