به گزارش می متالز، مشکل کمبود ورق و تامین آن که به علت محدودیتهای موجود از طریق واردات نیز نمیتوان آن را تهیه کرد، سبب شده تا یکی از تولیدکنندههای حاضر در این صنعت به نام لوله و پروفیل «کیهان»، طرحهای توسعه خود را به تاخیر اندازد. اگرچه با همین وضعیت فعلی توانسته سبد محصولات خود را تا حدی حفظ کند. این در حالی است که به لحاظ تنوع محصول این شرکت جزو معدود شرکتهایی است که این امکان را دارد علاوه بر لولههای صنعتی، شوفاژی و گاز، انواع قوطی و پروفیل، لوله گالوانیزه و لوله مبلی را توامان به تولید رساند.
به گفته مدیرعامل شرکت لوله و پروفیل کیهان با روند فعلی عرضههای ورق گرم در بورس کالا، ظرفیت تولید کارخانههای لوله و پروفیلسازی بهطور کامل درگیر تولید نمیشوند و تنها ۲۰ تا ۳۰درصد نیاز این شرکتها از طریق بورس کالا تامین میشود.
سید مرتضی موسوی بیوکی در این باره توضیح داد: باقی نیاز مواد اولیه شرکتهایی نظیر کیهان از بازار آزاد و با قیمتهای بسیار بالا تامین میشود. از این رو حاشیه سود تولید شرکتهای لوله و پروفیلی از این طریق از بین خواهد رفت.
مدیرعامل شرکت لوله و پروفیل کیهان بر این باور است که عدم توازن عرضه و تقاضا و مشکلات در تامین مواد اولیه از تولیدکنندگان ورق داخلی، فرصت اصلی ما را که قدرت نهادینه در صادرات است، از بین برده است.
وی در این باره اظهار کرد: در سال ۹۸ برای تنها ۳ ماه از سال شاهد صادرات قابل توجه شرکتهای تولیدکننده لوله و پروفیل بودیم؛ اما در سال ۹۹ با افت شدید صادرات در این بخش از صنعت مواجه هستیم.
وی با اشاره به عرضههای شرکتهای تولیدکننده ورق در بورس کالا یادآور شد: فولاد مبارکه تا یک ماه گذشته تنها شرکتی بوده که در عرضه ورق گرم در بورس کالا متعهدانه عمل کرده و عرضههای آن هرچند اندک بهطور منظم انجام میشود و هماکنون مقدار کمی از ورق گیلان نیز در بورس عرضه میشود، باید اولویت تامین نیازهای داخل بوده و در صورت مازاد عرضه ورق به فکر صادرات بود.
وی با اشاره به این مطلب که تولیدکنندگان لوله و پروفیل با فعال بودن ۲۰ درصد ظرفیت خود در سال ۹۸ صادرات نسبتا موفقی داشتند، تصریح کرد: با روندی که سال ۹۸ در صادرات پیش رفت میتوان دریافت که سوق دادن تولید به سمت صنایع پایین دستی میتواند مزیتساز باشد. با ادامه روند عرضهها از سوی فولاد مبارکه که ورق با کیفیت نیز تولید میکند، تولید محصول با کیفیت صورت میگیرد و همین کیفیت عامل برنده بودن تولیدکنندگانی مثل ما در سطح بازارهای بینالمللی است.
وی با اشاره به این مطلب که کیهان حتی حاضر به همکاری دو جانبه با شرکت فولاد مبارکه برای تامین مستقیم مواد اولیه مورد نیاز خود در قراردادی بلندمدت است، خاطرنشان کرد: اگرچه کیهان شرایط سختی به دلایل تحریمها و رکود در صنعت لوله و پروفیل را پشت سر گذاشت؛ اما در جذب نیرویانسانی و اشتغالزایی، موفق عمل کرده است.
از طرفی تقسیم کار در هیاتمدیره برای هموارترکردن روابط بین سازمانی نیز به رشد تعاملهای شرکت کمک شایانی کرد. از این رو «کیهان» به لحاظ ساختار سازمانی آمادگی لازم برای بهبود وضعیت تولید و اجرای طرحهای توسعه را دارد. وی بر این باور است که اگرچه در گذشته طرحهای توسعهای شرکت به طور کلی متوقف شدند؛ اما ساختار جدید شرکت این قابلیت را دارد که درصورت تامین به موقع و مناسب مواد اولیه، سهم بازار بیشتری را در تصاحب خود درآورد.
موسوی با اشاره به این مطلب که صنعت لوله و پروفیل بیش از ۶۰ سال سابقه تولید در کشور دارد و در دهه ۸۰ قابلیت تولید و عرضه به بازارهای جهانی را به طور مستمر داشت، افزود: متاسفانه ظهور محدودیتها در تامین مواد اولیه در این صنعت و سهمیهبندی آن، سود بالای تسهیلات بانکی که به دنبال آن مشکلات تامین سرمایه در گردش را دارد و تحریمها جملگی مسبب ایجاد موانع صادراتی برای محصولات لوله و پروفیل است. وی گفت: سهمیهای که به ما تعلق میگیرد کمتر از ۱۰ درصد توان تولید این شرکت است.
موسوی در این حال به رشد فروش شرکت با توجه به تمام مشکلات موجود اشاره کرد و گفت: فروش شرکت در مدت ۸ ماه سالجاری نسبت به مدت مشابه سال قبل، با ۱۵۰ درصد رشد همراه است؛ ولی متاسفانه به علت تامین ورق از بازار آزاد حاشیه سود بسیار ناچیز شده است.
وی نحوه قیمتگذاری ورق در بورس کالا با توجه به شرایط موجود را ناعادلانه توصیف کردند؛ چرا که معیار ارائه قیمت مواد اولیه در صنعت لوله و پروفیل کشف شده در بورس کالا بر مبنای ۸۰ درصد قیمت سیآیاس در هفته قبل از عرضه بورس کالا است و رشد قیمتهای جهانی، باعث افزایش قیمت در داخل نیز شده است.
وی در پاسخ به این پرسش که تکنولوژی به کار رفته در کارخانه کیهان چیست، پاسخ داد: روش درز جوش مستقیم (ERW) تکنولوژی است که در خطوط تولید محصولات پروفیلی کیهان مانند سایر کارخانههای دنیا انجام میگیرد و برای بهروزرسانی خطوط تولید، دستگاههای جوش فرکانس بالا خریداری شده و بازسازی خطوط در زمینه ارهها و خازنها و تستها و بستهبندی محصولات انجام شده است که جمیع این اقدامات سبب شده تا هزینههای مصرف انرژی در مجموعه کیهان به حداقل برسد. وی یادآور شد: در حال حاضر کارخانه در یک شیفت بلند در حال فعالیت است. این در حالی است که در صورت صادرات، تا سقف ۳ شیفت کاری نیز امکان تولید وجود دارد. وی اقدامات صورتگرفته در دو سال اخیر را افزایش قابل توجه تولید دانست و گفت: وضعیت فعلی تولید بهگونهای است که تولید در مجموعه کیهان در حال افزایش است. این درحالی است که نیروهای انسانی نیز در این کارخانه به ۱۴۰ نفر نیروی مستقیم ارتقا یافته است.
موسوی در ادامه به برنامههای توسعهای کیهان در آینده نزدیک اشاره کرد و افزود: تکمیل سبد محصولات، تولید ورقهای گالوانیزه و سرد و همچنین ذوب و ریختهگری از جمله برنامههای توسعه این شرکت است که قرار است از محل آورده نقدی سهامداران اجرایی شوند.
مدیرعامل شرکت لوله و پروفیل کیهان در خصوص اجرای برنامههای خود یادآور شد: در برنامهریزیهای انجامشده فاز یک که همان تنوع سبد محصولات است در سال ۹۹ تمام ملزومات و تجهیزات آن خریداری شده و مابقی طرحهای توسعه در سال آینده شروع خواهند شد. وی در اینباره که چند درصد از تجهیزات به کار رفته در فاز اول بومیسازی شده است، خاطرنشان کرد: با توجه به توانمندیهای ایجاد شده در داخل کشور معادل ۷۰ درصد از تجهیزات سفارش داخلی و بومیسازی شده است و ۳۰ درصد دیگر از طریق واردات از کشورهای خارجی تامین میشود.
موسوی در پاسخ به پرسش دیگ مبنی بر اینکه راهکار هیاتمدیره برای برون رفت از موانع تامین مواد اولیه چیست، اظهار کرد: ورقهای تولیدی که شرکتهای نورد گرم مانند فولاد مبارکه، گیلان و خوزستان تولید و عرضه میکنند، کفاف تولید صنایع مرتبط شامل لوله و پروفیل، لوازمخانگی و خودرو سازی را نمیدهد. تنها ظرفیت ایجاد شده در صنعت لوله و پروفیل معادل ۱۰ میلیون تن است که ورق مصرفی این صنعت را شامل میشود. این در حالی است که میزان تولید ورق گرم مورد نیاز این صنعت به طور سالانه از سوی شرکتهای مزبور معادل ۶ میلیون تن است.
وی تاکید کرد: این در حالی است که چنانچه برای رفع نیاز در بخش تامین مواد اولیه رویکرد به سمت احداث و راهاندازی واحدهای بیشتری در بخش تولید ورق گرم همانند فولاد مبارکه سوق داده میشد، امروز صنعت لوله و پروفیل نقش پررنگتری را در اقتصاد کشور بر عهده داشت. وی در پایان عامل اصلی عدم رونق و رکود در چند سال اخیر از این بخش را کم شدن حاشیه سود دانست؛ به طوریکه در برخی موارد فراتر رفتن قیمت مواد اولیه از محصول نهایی مزید بر علت شده است.