تا به حال فریپورت موضع خود را ترک نکرده و به نظر نمیرسد به راحتی عرصه را به صاحبخانه واگذار کند و به ابزاری مانند تاثیر توقف فعالیت معدن بر قیمت جهانی مس و بیکاری نیروی انسانی اندونزیایی متوسل شده تا در مبارزه با این طرح ملیگرایانه دولت پیروز میدان باشد. فریپورت، خود را دارای حق آب و گل در دومین معدن بزرگ مس جهان و دولت اندونزی، خود را مالک آن میداند. به هر حال دو طرف حالا از پیدا کردن یک راهحل برد-برد صحبت میکنند، اما ابتدای امر چه شد که یک شرکت امریکایی این چنین در یک معدن جنوب شرقی آسیا نفوذ پیدا کرد؟ به گونهای که حالا برای کاهش سهمش از معدن باید با او جنگید و چرا خود اندونزی به داشتن سهمی ۱۰درصدی از معدنی غنی همچون گرسبرگ اکتفا کرد؟
به هر حال ماهی را هر زمان از آب بگیری تازه است و معدن خودی را هر زمان از رقیب پس بگیری باز هم قابل بهرهبرداری. به یقین گرسبرگ همچنان آن قدر سوددهی دارد که فریپورت از آن دل نمیکند، اما خوب بود ماهی از همان ابتدا در آبهای خودی میماند و شرایطی به وجود نمیآمد که برای گرفتن آن با رقیب کلنجار برود.