به گزارش می متالز، مصطفی احمدلو، کارشناس بازارهای کالایی اظهار کرد: با عدم عرضه محصولات حوزه نورد فولاد در بورس طی ماههای گذشته به خصوص در زمان التهاب قیمت ها، سود قابل توجهی از جیب شرکتهای فولادی و سهامدارانشان خارج و در جیب عدهای خاص وارد شد و امروز باید از فعالان حوزه نورد فولاد، خواستار ارائه آمارهای شفاف در خصوص میزان عرضه در بورس و البته قیمت فروش مقاطع طویل در بازار آزاد شد.
وی افزود: شرکتهای فولادی عرضه کننده در بورس کالا به واسطه بورسی بودن و انتشار اطلاعات در کدال عملکرد شفافی دارند و این شفافیت فولادسازان درحالی است که تنها یک شرکت از میان نوردکاران در بورس حضور دارد و اطلاعات سایر شرکتها شفاف نیست.
این کارشناس بازارهای کالایی ادامه داد: فولادسازان از سال گذشته تاکنون عرضههای زیادی در بورس کالا داشتند و حجم عرضههای آنان افزایش قابل توجهی یافته، اما در طرف مقابل میزان مصرف فولاد و عرضه محصولات تولیدشده از شمش آمارهای متناقضی را نشان میدهد.
این کارشناس بازارهای کالایی در بخشی از صحبتهای خود به ادعای نوردیها مبنی بر کاهش تقاضا در بورس به دلیل قیمت بالای شمش اشاره و خاطرنشان کرد: کاهش حجم سفارشاتهای و در نتیجه معاملات در بورس کالا، قیمتهای بالا نیست بلکه در حال حاضر کشش در بازار وجود ندارد. در حال حاضر به دلیل انتظارات کاهشی از نرخ دلار و تورم و همچنین رکود فصلی تقاضا و تولید بالا، بازار فولاد با مازاد عرضه روبرو بوده؛ بنابراین باید راهکاری اندیشید تا مازاد عرضه به بازارهای هدف صادراتی ارسال شود.
وی بیان کرد: برخی در این بین موضوع بالا بودن نرخهای عرضه شده در بورس و گران بودن شمش را مطرح میکنند که حرف صحیحی نیست و به عقیده من این افراد در سودای خرید شمش از بورس با قیمتهای پایین و تبدیل آن به محصول نهایی و سپس صادرات هستند که در این صورت نیز سود حاصل از این تجارت نصیب مصرف کنندگان نهایی نشده و تولیدکنندگان فولاد و سهامداران آنان متضرر میشوند.
وی ادامه داد: این سود از جیب فولادسازان و تولیدکنندگان بزرگ و سهامداران آنها خارج و در میان عدهای توزیع میشود. در شرایطی که اگر براساس رسالت بورس، در روند عرضه و تقاضا و کشف قیمت دخالتی نشود، آن زمان است که تقاضای کاذب کنار میرود و مصرف کنندگان و تولیدکنندگان به شیوهای معقول سود میبرند.
احمدلو گفت: تفاوت قیمتهای عرضه شده در بورس و بازار آزاد نشان دهنده رانتی بوده که عدهای در بازار فولاد کسب کرده اند. برای نمونه اسلب در بورس ۱۲ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم عرضه و علیرغم فروش ورق در بورس کالا با قیمت ۱۴ هزار تومان، در بازار آزار به بهای ۲۰ هزار تومان فروخته میشود. درمورد مقاطع طویل و بیلت نیز تقریبا وضع به همین منوال است. از این رو موضوع مطرح شده توسط فولادسازان نیز همین است که تفاوت نرخها باید معقول و منطقی باشد تا مصرف کننده نهایی در نهایت از این موضوع منتفع شود.