آیا صنعت فولاد بدون زغال سنگ دوام می آورد؟

می متالز - جهان به طور پیوسته از زغال سنگ دور می شود. سوخت های فسیلی سرشار از آلاینده، در بسیاری موارد، دشمن شماره یک نوآوری ها و کمپین های هوشمند انرژی پاک و آب و هوا هستند و از نظر اقتصادی نیز دیگر مقرون به صرفه نیستند. برای مدت طولانی زغال سنگ در بسیاری از اقتصادهای جهان حرف اول را می زده زیرا ارزان و فراوان بود، اما از سال گذشته، انرژی های خورشیدی و بادی در اکثر کشورهای جهان ارزان تر از زغال سنگ بوده اند.

به گزارش می متالز، همه اینها برای این است که عمر رونق بازار زغال سنگ به شمارش افتاده اما هنوز تمام نشده است. چین ، که بیش از نیمی از زغال سنگ مورد استفاده در کل جهان را مصرف می کند (در مقایسه بزرگترین مصرف کننده بعدی، هند است با فقط 11.8 درصد سهم کل مصرف دنیا) در ماه های اخیر درباره سبز شدن صحبت کرده است. پاییز گذشته، رئیس جمهور چین اعلام کرد که تعهدات خود در زمینه آب و هوا را دو برابر می کند و انتشار کربن کشور چین را تا سال 2060 به صفر می رساند. در مجمع عمومی سازمان ملل در ماه سپتامبر، وی وعده های آب و هوایی خود را حتی فراتر برد، وعده داد که کشورش تا سال 2030 به این هدف دست می یابد. اما در همان زمان که رئیس جمهور چین این وعده های بلند پروازانه را داد، بسیاری از استان های چین در حال بازگشت به مصرف زغال سنگ بودند زیرا نگرانی ها در مورد امنیت انرژی و فشارهای اقتصادی شدیدتر شد. علاوه بر این، در حالی که چین قصد دارد میزان تولید زغال سنگ خود را برای پاسخگویی به تعهدات خود در زمینه آب و هوا کاهش دهد، پکن در حال افزایش تولید زغال سنگ در سایر کشورها برای ادامه عرضه ثابت سوخت فسیلی است. اوایل سال جاری که تحریم غیر رسمی چین برای زغال سنگ استرالیا باعث خاموشی مناطق بسیاری در این کشور شد، هرگونه نظریه حاکی از عدم اعتماد پکن به واردات زغال سنگ به سرعت رد شد.
اما یکی از بزرگترین دلایلی که جهان هنوز نمی تواند زغال سنگ را به طور کامل رها کند ارتباط چندانی با تولید انرژی ندارد. مقصر واقعی فولاد است. همانطور که رهبران جهان در مورد تغییرات جهانی انتقال انرژی سبز روبرو هستند و برنامه های خود را برای تغییرات آب و هوایی مطرح می کنند، فولاد مانند همیشه یک بخش مهم است و نکته اینجاست که صنعت فولاد با زغال سنگ کار می کند آن هم زغال سنگ زیاد.
فولادسازان هر ساله نزدیک به 2 میلیارد تن فولاد با مقاومت بالا برای پل ها، ساختمان ها، راه آهن و جاده ها تولید می کنند. کوره هایی که سنگ آهن را ذوب می کنند مقدار زیادی زغال سنگ مصرف می کنند. در نتیجه ، این صنعت تقریباً 8 درصد از انتشار سالانه دی اکسید کربن دنیا و همچنین سهم بزرگی از آلاینده های هوا را در دست دارد. تا زمانی که فولاد تا حد زیادی وابسته به زغال سنگ بماند، زغال سنگ هم اینجاست تا بماند.
به همین دلیل این یک خبر پراهمیت است که شاید فولادسازان سرانجام راهی برای قطع رابطه سمی خود با این منبع سوخت بسیار آلوده پیدا کرده اند. فولادسازان از نقش حیاتی خود در حفظ گرمایش کره زمین زیر 1.5 درجه سانتیگراد نسبت به میانگین های قبل از صنعت به منظور جلوگیری از تغییرات فاجعه بار آب و هوایی، کاملاً آگاه هستند و سعی می کنند در این زمینه کاری انجام دهند. فقط در چند ماه گذشته، آرسلورمیتال اروپا، بائو استیل چین و نیپون استیل ژاپن، سه فولادساز بزرگ جهان متعهد به رسیدن به خنثی سازی کربن تا سال 2050 شدند.
حال باید دید چگونه این امکان وجود دارد؟ شاید با بازنگری کامل در فرآیند فولاد مبتنی بر کک که از قرن هجدهم تاکنون پابرجا مانده است. تعدادی از شرکت ها در حال کار بر روی نوآوری های جدیدی هستند تا بتوانند قرن ها انتشار آلاینده ها را کنار بگذارند. یکی از این ابتکارات که در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) آغاز به کار کرد، از جریان های الکتریکی برای گرم کردن سنگ آهن برای تولید فولاد استفاده می کند.

منبع: ایفنا

صنعت فولاد بازار زغال سنگ موسسه فناوری ماساچوست